บทที่ 2383

ในขณะนี้ ที่เมืองจินหลิง เฮลิคอปเตอร์บินไปจนถึงฟาร์มสุนัขของหงห้า ขณะนี้ภายในฟาร์มสุนัข ได้ชุลมุนวุ่นวายกันมาก หงห้าพาคนสนิทของตัวเอง กำลังตั้งตารอคอย กันมาของเ เฉิน

ขณะที่เสียงคำรามของเฮลิคอปเตอร์บนท้องฟ้าดังใกล้เข้ามา เรื่อยๆ ความคาดหวังของทุกคนก็เกินคำบรรยาย

ทันทีหลังจากนั้น เฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆร่อนลงมา และจอดที่ กลางฟาร์มสุนัข

หงห้ารีบนําคนไปต้อนรับทันที

ตอนนี้ เฉินจือข่ายได้เปิดประตูเฮลิคอปเตอร์ หลังจากนั้นก็ ผายมือเชื้อเชิญเย่เฉิน แล้วกล่าวอย่างนอบน้อมว่า”เชิญครับอา จารย์เย่!

เย่เฉินพยักหน้า แล้วลงจากเครื่องกับรั่วหลี

หงห้ารีบกล่าวขึ้นมาว่า”อาจารย์เย่ครับ ห้องเดี่ยวที่คุณให้ผม เตรียมไว้ รวมถึงพิธีต้อนรับพ่อลูกที่แสนอบอุ่นนั่น ผมได้เตรียม การไว้หมดแล้วครับ ไม่ทราบว่าเราจะเริ่มตอนไหนดีครับ?

“ไม่ต้องรีบ”เย่เฉินโบกมือไปมา ชี้ไปที่คนที่ถูกมัดอยู่ด้วยกันซูโสเต๋อกับSteveที่ยังคงหลับหมดสติอยู่ในเครื่อง แล้วเอ่ย ปากพูดขึ้นมาว่า “พาพวกเขาไปที่ห้องทำงานของคุณก่อน แล้ว ถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด เหลือแค่กางเกงในตัวเดียว หลังจากนั้น ก็สาดน้ำเย็นใส่พวกเขา อ้อ อย่าลืมเปิดหน้าต่างด้วยนะ

ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงต้นปี สภาพอากาศในจินหลังยังคงหนาว เย็น และไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาอบอุ่น

ในสภาพอากาศแบบนี้ ถ้าถูกถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วถูก สาดน้ำเย็นใส อีกทั้งยังอยู่ในห้องที่เปิดหน้าต่างบานใหญ่ คน ส่วนมากจะกลัวจนไม่อาจทนได้

หงห้าไม่มีลังเลแม้แต่น้อย รีบพูดกับลูกน้องที่อยู่ข้างๆไป ว่ารีบยกสองคนนี้ไปในห้องทำงาน อีกอย่าง ไปตักน้ำเย็นมา ด้วยคนหนึ่ง!

ลูกน้องหลายคนรีบพุ่งตัวไปข้างหน้า นำซูโสเมื่อรวม

ถึงSteveที่ยังคงหมดสติลากไปที่ห้องทำงานของหงห้า

ในเวลานี้เองเย่เฉินพูดขึ้นมาว่า “หงห้า อาการWalterเป็นยัง ไงบ้าง?

หงห้ารีบพูดขึ้นมาว่า”เรียนอาจารย์เย่ครับ ตอนนี้Walterเป็น โรคไตวายระยะสุดท้ายแล้วครับ คุณวางใจเถอะครับ ผมได้ แสดงจิตวิญญาณแห่งมนุษยธรรมอย่างเต็มที่และปฏิบัติกับเขา อย่างดีเยี่ยม ช่วยเขารักษาอย่างทันท่วงที ตอนนี้เขาได้รับการ ฟอกไตวันละครั้ง เบื้องต้นสามารถรักษาชีวิตของมันได้ครับ”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “พาฉันไปดูหน่อย! ”
ได้ครับอาจารย์เย่! ”

หงห้าพาเเฉินรวมถึงเฉินจือข่าย ไปที่บริเวณดอกสุนัขใน ฟาร์มสุนัข เย่เฉินเดินไปด้วย มองสังเกตซ้ายขวาไปด้วย แล้ว อุทานพูดขึ้นมาว่า “พื้นที่ของคุณ ได้เวลาขยายแล้วล่ะ คุณมีแผน จะเริ่มก่อสร้างรึยัง? ”

หงห้ากล่าวอย่างนอบน้อมว่า “อาจารย์เยครับ ครั้งก่อนผู้ จัดการทั่วไปเฉินได้แจ้งให้ทราบแล้วครับ ผมกำลังคิดวางแผน ขยายพื้นที่เร็วๆนี้ครับ!

พูดจบ เขาก็พูดแนะน่ากับเยเงินอย่างจริงจัง แผนเบื้องต้นคือ ภายในสนาม เราจะเว้นว่างออกมาห้าร้อยตารางเมตร ขุดพื้นที่นี้ ออกมา หลังจากนั้นก็สร้างคอกสุนัขสามมิติในห้องใต้ดินสามชั้น เมื่อถึงตอนนั้นพื้นที่ใช้สอยทั้งหมดของโรงเลี้ยงสุนัขจะมีอย่าง น้อยหนึ่งพันตารางเมตร จะสร้างคอกสุนัขสักเจ็ดแปดสิบคอก ก็ ไม่มีปัญหาครับ!

“คอกสุนัขสามมิตินี้ บริเวณโดยรอบจะใช้คอนกรีตเสริมเหล็ก ทั้งหมด ชั้นใต้ดินสามชั้นจะไม่สร้างทางออกใดๆทั้งสิ้น ทางเข้า ออกทั้งหมดจะอยู่ในห้องขนาดใหญ่บนพื้นดิน ใครจะเข้าออก ต้องผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยก่อน ในขณะเดียวกันจะ มีรปภ.รักษาความปลอดภัยตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เพื่อเป็นการ มั่นใจว่าจะไม่มีสุนัขตัวไหนสามารถหลุดหนีออกมาได้

เย่เฉินยิ้มเบาๆ แล้วพูดติดตลกว่า “ถ้าอย่างงั้นฟาร์มสุนัขของ คุณ ก็สามารถเลี้ยงสุนัขอย่างน้อยพันตัวขึ้นไปน่ะสิ”
“ใช่ครับอาจารย์เย่! “หงห้าพูด ด้วยการขยายพื้นที่แบบนี้ น่าจะเพียงพอแล้ว แต่ขอแค่ท่านสั่งมา ทางผมสามารถขยาย พื้นที่ได้ตลอดเวลา ถ้าไม่ไหวจริงๆ เราก็จะจัดการเปิดชั้นใต้ดิน ของฟาร์มสุนัขทั้งหมดออกมา

เยเงินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดว่า”ถ้างบประมาณไม่ พอ บอกกับผมได้ตลอดนะ โดยส่วนตัวแล้วผมชอบธุรกิจของคุณ มาก ถึงจะต้องลงทุนเพิ่มก็ไม่มีอะไรเสียหาย

เฉินจือข่ายฟังเนื้อหาสนทนาของทั้งสองคนอยู่ข้างๆ ไม่รู้ทำไม ภาพในสมองของเขา ถึงเป็นภาพของคนจำนวนมากถูกขังอยู่ใน กรงสุนัข

เวลานี้เอง ทุกคนก็เดินมาถึงประตูใหญ่ของคอกสุนัข