บทที่ 1779

เมื่อเห็นว่าเยเฉันกล้าเดินออกไปทั้งอย่างนี้ เฉางหมิ่น ตะโกนไล่หลังเสียงดังว่า “เปเฉิน! ฉันยังไม่อนุญาตให้แกไป ไหน แล้วแกมีสิทธิ์อะไรมาหนีไปแบบนี้! ฉันเป็นผู้ใหญ่ เป็นอา ของแก แกกล้าดูหมิ่นฉันแบบนี้ ฉันจะให้แกชดใช้!

เย่เฉินไม่สนใจ

ในสายตาของเขา คุณอาคนนี้ คือคนโง่เขลาที่ถูกคนอื่นโอ จนเสียนิสัย

ไม่ว่าตอนไหนก็วางตัวสูงส่งและหยิ่งยโส ทั้งๆที่มาทำตามคำ สั่งของคุณท่าน แต่กลับมัวแต่วางท่าและเห็นแก่หน้าตัวเอง คน แบบนี้ ต่อให้อยู่ในตระกูลเย ก็เปล่งประกายได้ยาก

ดังนั้น เย่เฉินจึงขี้เกียจเสียเวลากับเธอแล้ว

เมื่อเดินมาถึงหน้าประตู เยเฉินก็เดินไปจากสวนดอกไม้กลาง อากาศทันที

เฉินจือข่ายรีบเดินเข้ามาหา แล้วเอ่ยพูดอย่างประหม่าว่า “คุณชาย ทำไมคุณทำอย่างนี้ ถ้าหากคุณหญิงเอาเรื่องนี้ไปฟ้อง คุณท่าน สถานการณ์จะไม่นิ่งเอาได้นะครับ!!

“แล้วยังไง?” เย่เฉินหัวเราะห์ออกมา “อย่าไปมองว่าเธอคือ คนของตระกูลเย่เลย ความจริงแล้วเธอก็แค่หมารับใช้ของตา แก่นั่นเท่านั้น ถ้าเธอจะกัดฉัน ก็ต้องดูที่เจตนาของตาแก่แล้วล่ะถ้าตาแก่คิดจะเล่นงานฉันจริงๆ งั้นก็ปล่อยให้เขาเปิดศึกได้เต็ม

พูดจบ เย่เฉินก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ที่ตอนนี้ฉันแค่ค่าเธอ ไม่ได้ ทําร้ายหรือฆ่าแกงเธอ นั่นก็เพราะเห็นแก่ความเป็นสายเลือด เดียวกัน แต่ถ้าหากพวกเขาเป็นฝ่ายลงมือก่อน ฉันก็จะไม่สนใจ สายเลือดอะไรนี้แล้ว! ไม่ว่าจะเป็นใครในตระกูลเย่ ถ้าบังอาจ กล้ามาเห่าหอนต่อหน้าฉัน ฉันก็จะกำจัดทิ้งซะ! ถ้าใครกล้าเล่น งานคนรอบตัวฉัน ฉันก็จะเอาให้ถึงชีวิต!!”

ในวินาทีนี้ ร่างกายของเยเฉันกำลังพลุ่งพล่านไปด้วยไอ สังหาร

เฉินจือข่ายที่อยู่ข้างๆ เพียงถอนหายใจออกมาอย่างทำ อะไรไม่ได้

ในตอนนี้ จริงๆแล้วสิ่งที่เขากังวลไม่ใช่เรื่องที่ตระกูลเยจะทำ ยังไงกับเย่เฉินในอนาคต แต่เขากังวลว่า ถ้าหากตระกูลเ ให้เย่เฉินเดือดไปมากกว่านี้ เยเฉันคงไม่ปล่อยตระกูลเย่ไปแน่ๆ ถ้าหากต้องลงมือกันจริงๆ เกรงว่าตระกูลเย่จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่

สมน้ำสมเนื้อกับเย่เฉินเท่าไหร่

เขาพาเย่เฉินมาส่งที่หน้าทางออกโรงแรมป้ายจินฮานกง จาก นั้นก็พูดอย่างนอบน้อมว่า “คุณชาย จะไปไหนครับ? ผมจะไป ส่ง”

เย่เฉิน โบกมือ “ไม่ต้อง ถ้านายไปส่งฉันตอนนี้ เดี๋ยวคนตระ กูลเยจะสงสัย นายไปดูเฉางหมิ่นเถอะ ฝากจับตาดูด้วยว่าต่อไปเธอจะวางแผนทำอะไร

เฉินจือข่ายพยักหน้า “คุณชาย งั้นผมไปดูอาคุณก่อนนะครับ”

เย่เฉินเอ่ยเตือนเขาว่า “คาดการณ์เวลากลับของเยฉางหมิ่นไว้ หน่อยก็ดี ดูว่าเธอจะกลับตอนไหน นอกจากนี้ ต้องกันอย่าให้ เธอเจอเมียฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม?”

เฉินจือข่ายนิ่งไปชั่วครู่ จากนั้นก็ยืนตัวตรงทำความเคารพว่า

“คุณชายไม่ต้องห่วง ผมเข้าใจแล้วครับ!

เยเฉันไม่เคยเห็นเยฉางหมิ่นอยู่ในสายตา แต่กระนั้นเขาก็ กังวลว่าเยฉางหมิ่นจะคิดหาวิธีอื่นเข้าจู่โจม

เธอต้องการให้เขาเป็นฝ่ายขอหย่ากับเซียวซูหนก่อน จาก นั้นก็ให้กลับไปที่ตระกูลเย่ แต่เขาปฏิเสธเธอ หลังจากนั้น ถ้า เธอไปหาภรรยาของเขาแทน แบบนั้นสำหรับเขา ก็ถือว่าเริ่มยุ่ง ยากแล้ว

เพราะถึงยังไง ตอนนี้เซียวซูหนก็ยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของ

เขา

อีกอย่างเขาก็ยังไม่พร้อมให้เธอรู้

อย่างน้อย ในระหว่างที่เขายังสืบหาความจริงเกี่ยวกับการ ตายของพ่อแม่และยังแก้แค้นให้ไม่ได้ เขาก็ไม่อยากให้ภรรยา รู้ตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง
หลังจากที่เย่เฉินกลับไป เงินอข่ายก็กลับเข้ามาในสวน ดอกไม้กลางอากาศอีกครั้ง

จึงพบว่าเยฉางหมิ่นในเวลานี้ระเบิดตัวเองอยู่กับที่ไปแล้ว