บทที่ 2040

นอกจากนี้ เยเฉันเห็นว่าข้างหลังของซูรั่วหลียังตามด้วยลูก น้องหลายคน ในเวลานี้คนเหล่านี้ก็เริ่มข้ามราวบันไดแล้วปีนขึ้น ไปบนเรือของตัวเองแล้ว หากตอนนี้ตัวเองจัดการกับซูรั่วหลี ถ้า อย่างนั้นคนคนอื่นเห็นก็คงจะหันหน้าหนี้อย่างแน่นอน

ดังนั้น รอให้พวกเขาขึ้นเรือของตัวเองมาทั้งหมดไม่ดีกว่าเหรอ ค่อยทําให้พวกเขาหนีไม่รอด

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินยังคงถอยหลังหลายก้าว ทำให้ซูรั่วหลี ไล่ตามติดอย่างไม่ล้มเลิก

ตอนที่ซูรั่วหลีไล่โจมตีเย่เฉิน คนอื่นก็ทยอยพุ่งขึ้นมา

เมื่อเย่เฉินเห็นเช่นนี้ บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ “ในเมื่อขึ้นมากันหมดแล้ว งั้นฉันก็จะไม่ทำให้ทุกคนเสียเวลา แล้วนะ!”

หลังจากที่พูดจบ เขาเหมือนกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทั่วทั้ง ร่างกายปะทุพลังอานุภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจออกมา

ซูรั่วหลีเป็นยอดฝีมือกังฟูภายใน ฝึกฝนจนมีพลังในที่ดี ดังนั้น จึงสัมผัสได้ถึงพลังอานุภาพที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเย่ เฉินในทันที คนทั้งคนก็ตกตะลึงจนตาค้างในทันที

“ถ้าเมื่อกี้นี้ความรู้สึกของฉันไม่ได้ผิดพลาด พลังภายในของ ไอ้หมอนี่ น่าจะแข็งแกร่งกว่าฉันมาก!”
“แต่ว่า ท่าทางของเขามองดูยังไงก็ไม่เหมือนยอดฝีมือ! หรือ ว่าฉันรับรู้ผิดไปเหรอ?!

ตอนที่ซูรั่วหลียังไม่เข้าใจ เยเฉินหยุดถอยหลังแล้ว และหัน หน้าพุ่งไปทางเธอในทันที

ในวินาทีนี้ เย่เฉินได้แสดงความสามารถทั้งหมดออกมา

แม้แต่การวิ่ง ถึงขนาดมาพร้อมกับเสียงความเร็วโจมตีสูง

มาก! เปรียบเทียบกับท่าทางผู้ดีเอ้อระเหยลอยชายก่อนหน้านี้

เปลี่ยนไปเป็นคนละคนโดยสิ้นเชิง

ซูรั่วหลีกลัวจนหน้าถอดสี หยุดฝีเท้าในทันที และยืนอยู่ที่เดิม เตรียมตอบโต้ด้วยกำลังทั้งหมด

แต่ทว่า ตอนที่เเฉินจะพุ่งไปตรงหน้าของซูรั่วหลี จู่ๆคนทั้งคน

ก็เปลี่ยนไป และคนก็ได้หายตัวไปจากตรงหน้าของซูรั่วหลี

ซูรั่วหลียังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ได้ยินเสียงร้องโอดโอย หลายเสียงที่ข้างหลังดังมา

เธอรีบหันหน้ากลับไป และสถานการณ์ตรงหน้าเธอทำให้เธอ ตกใจทันที!

ในขณะนี้ ลูกน้องหกคนที่ตามเธอมา มีสามคนนอนคร่ำครวญ อยู่บนพื้นแล้ว อีกคนหนึ่งถูกเย่เฉินยกขึ้นไปในอากาศด้วยมือ ข้างหนึ่ง ขณะที่ร้องโอดโอยไปด้วย ก็เหมือนราวกับพุ่งแหลนไป ด้วย ถูกเย่เฉินขว้างออกไปอย่างรุนแรง
อีกสองคนอยากจะหนี ปรากฏว่าหนึ่งคนในนั้นถูกคนที่เเ นขว้างออกไปกระแทก โดนจนล้มลงบนพื้น สุดท้ายคนคนนั้นยัง ไม่ทันได้หนี ก็ถูกเย่เฉินคว้าคอไว้ในทันที และถูกเขาหิ้วขึ้นมา เหมือนราวกับนิ้วลูกไก่ในทันที

คนคนนั้นกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ และร้องไห้แล้วร้องเรียกว่า “ลูกพี่ไว้ชีวิตด้วย….

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม: “ไว้ชีวิต ใช่มั้ย? ก็ได้ ก็อย่าว่าฉันไม่ให้ โอกาสแก ทางรอดต้องอาศัยตัวของแกเองช่วงชิงให้ได้มา!”

คนคนนั้นพยักหน้ารัวๆ และอ้าปากพูดว่า “คุณวางใจได้ ไม่ ว่าคุณจะพูดอะไร ผมจะทำตามอย่างแน่นอน!

เย่เฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจ: “ฉันไม่ต้องการให้แกทำอะไรเพื่อฉัน แกไม่ได้รับอนุญาตจากฉันก็ขึ้นมาบนเรือของฉัน ฉันเพียงแค่ ต้องการให้ไปใสหัวออกไป ก็เท่านั้นเอง”

เมื่อคนคนนั้นได้ยินคำพูดนี้ ก็พูดด้วยความยินดีอย่างไม่มีที่ สิ้นสุดในทันทีว่า “ผมจะใสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ใสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ แหละ!”

ตอนแรกเขาคิดว่าเย่เฉินจะให้เขาไสหัวกลับไปที่บนเรือที่ตัว เองมา ในใจก็ย่อมโล่งอกเป็นธรรมดา

แต่ทว่า เขาคาดไม่ถึงด้วยซ้ำว่า เย่เฉินก็แกว่งมือในทันที และ ก็ใช้แรงโยนเขาออกไป

ในขณะที่เขาบินขึ้นไปในอากาศบินทางทะเล เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นซาว่า: “จะรอดชีวิตหรือไม่ ก็ดูความโชคดีของตัวแก เองแล้ว!”