ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่208 ให้เกียรติหน่อย (2)



บทที่208 ให้เกียรติหน่อย (2)

ที่แท้ก็มาเพราะเห็นแก่หน้าเเงินจริง………….

ได้ยินคำพูดนี้ เซียวหวั่นอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ทางเยเงินที่ กำลังทักทายคนอื่นๆ ในใจมีความหึงหวงเล็กน้อย…………

สามีของตัวเองคนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะสามารถทำให้คุณหนูซึ่ง ให้ความสำคัญถึงขนาดนี้ นับวันเขายิ่งทำให้คนมองเขาไม่ออก เลยจริงๆ

จากนั้น หวังตงเสงี่ยนก็ได้เดินมาตรงหน้า จับมือกับเซียวห รัน ยิ้มและพูดว่า “คุณนายเย่ ยินดีกับการเปิดกิจการค่ะ หา กรุ๊ปของพวกเรามีหลายโครงการ ที่รอร่วมมือกับคุณอยู่นะ!

“จริงเหรอคะ?!” เซียวหรับตกใจอย่างมาก

ตอนแรก ตระกูลเซียวสามารถทำสัญญาหกสิบล้านกับเรา กรุ๊ปได้ เพียงพอที่จะปลุกเร้าความตื่นเต้นดีใจทั้งตระกูลได้ ถ้า หากว่าตัวเองสามารถทำสัญญาหกล้านกับเหากรุ๊ปได้ เกรงว่า คงต้องจุดธูปหอมแล้ว!

หวังตงเสงี่ยนในเวลานี้ได้ยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “จริงแท้ แน่นอนคุณนายเย่ ตอนนี้พวกเรามีโครงการตกแต่งทั้งหมด เกือบสามร้อยล้าน ถ้าหากว่าคุณนายเย่ไหวละก็ งั้นก็ให้คุณ เซ็นสัญญาเลย!”

ดนของตระกูลเขียวที่อยู่ข้างๆต่างอิจฉาแทบจะบ้า
โครงการตกแต่งสามร้อยล้าน

ทั้งหมดจะให้กับเชียวชูหน?!

สมองของเหากรุ๊ปถูกประตูบีบแล้วงั้นเหรอ? บริษัทยักษ์ใหญ่อย่างพวกคุณ มาเลียแข้งเลียขาคนตัวเล็กๆ อย่างเซียว หน?!

ในโครงการสามร้อยล้าน ถ้าหากให้กับตระกูลเดียว ก็ เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลเขียวฟื้นตัวได้

ในใจนายหญิงใหญ่เซียวเสียใจมาก ถ้ารู้แต่แรกว่าเชียวห ร้นมีความสามารถขนาดนี้ แม้ว่าตัวเองจะต้องคุกเข่าให้กับเธอ ก็จะต้องรั้งเธอไว้ในตระกูลเซียว!

คิดมาถึงจุดนี้ เธอแอบสาบานอยู่ในใจ “ครั้งนี้ไม่ว่าจะยัง ไงก็จะเอาเซียวหวั่นกลับมาให้ได้! จะเอาโครงการของตี้เหา กรุ๊ปกลับไปด้วย!

และในเวลานี้เอง หวังเจิ้งกางก็ได้พาลูกชายหวังเหวินชาย หลานชายหวังเหวินเฟยเดินเข้ามา

เมื่อหวังเจิ้งกางมาถึงตรงหน้า คารวะพร้อมกับพูดด้วยความ เคารพ : “คุณนายเย พวกเราขออวยพรให้กิจการของคุณ มี โชคมีลาภ! อีกอย่าง อนาคตถ้าหากหวังชื่อกรุ๊ปมีงานตกแต่ง ใดๆ จะต้องเอามาให้คุณแน่! ”

เขียว หนรู้สึกยินดี รีบพูดไปว่า “ขอบคุณประธานหวัง
หวังเหวินเฟยและหวังเหวินข่ายต่างก็พากันเดินมาข้างหน้า โค้งคำนับลง พูดด้วยความเคารพว่า : “คุณนายเย่ ยินดีกับ การเปิดกิจการ

สองคนนี้ตอนนี้ได้สงบเสงี่ยม เชื่อฟัง ได้ยินชื่อของเยเงิน ตกใจจนตัวสั่นไปหมด บวกกับตอนนี้ทั้งตระกูลได้รับการคุ้ม ครองจากเเฉิน ดังนั้นท่าทางที่พวกเขามีต่อเซียวซูหนเป็น ความเคารพที่ออกมาจากใจ

เวลานี้ เซียวเวยเวยที่อยู่ไม่ไกล เห็นคนตระกูลหวังสองสาม คนเดินเข้ามา สีหน้ายุ่งเหยิงมาก

เธอเห็นหวังเหวินเฟยที่ตัวเองรักมากมาโดยตลอด รู้สึกขมขื่น และทนไม่ได้ เดิมที ตอนนี้ตัวเองควรจะได้แต่งงานกับเขาแล้ว กลายเป็นภรรยาของเขา เป็นสะใภ้ของตระกูลหวัง

แต่ว่า ตอนนี้ เขาเป็นคนแปลกหน้ากับตัวเองไปแล้ว ไม่ เพียงแต่บล็อกการติดต่อทุกช่องทางกับตัวเอง ตลอดจนแม้แต่ มองดูตัวเองครู่เดียวก็ยังขี้เกียจจะมอง

สิ่งที่ทําให้เธอรับไม่ได้ก็คือ แม้แต่หวังเหวินเฟยที่ตัวเองรัก มาก ก็ยังก้มหน้าพูดกับเซียวซูหนด้วยความเคารพ เทียบ อย่างนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าตัวเองถูกสลัดทิ้งออกไปนอกโลก แล้ว!

เห็นอย่างนี้แล้ว ในที่สุดเชียวเวยเวยก็อดไม่ได้ เดินไปข้าง หน้า คว้าแขนของหวังเหวินเฟย พูดทั้งน้ำตาว่า “พี่เหวิน เฟย! พี่เหวินเฟย! ช่วงนี้พี่ไม่ติดต่อฉันเลย……
สีหน้าของหวังเหวินเฟยเย็นชา ตั้งแขนออกจากมือของเขียว เวยเวย พูดด้วยความเย็นขาว่า “ขอโทษด้วย เราสองคนไม่ ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว วันนี้ฉันมาอวยพรให้กับอาจารย์เป และคุณนายเย่ กรุณาให้เกียรติหน่อย

“ฉัน? ให้เกียรติ?! “เซียวเวยเวยได้ยินคำนี้แล้ว คนทั้งคน แทบทรุด น้ำตายังคงร่วงหล่นไม่หยุด ตะโกนออกมาว่า “หวังเหวินเฟย! ฉันอยู่กับคุณมาตั้งหลายปี เป็นว่าที่ภรรยาของ คุณ ยังเคยท้องลูกของคุณ ตอนนี้คิดไม่ถึงว่าคุณบอกให้ฉันให้ เกียรติ คุณเล่นสนุกฉันแล้วคุณก็ทิ้งฉัน คุณให้เกียรติฉันแล้วเห รอ?! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ