บทที่ 655

ตรงระเบียง เซียวซูหนกอดหม่าหลั่นเอาไว้ ร้องไห้และ กล่าวว่า “แม่ ตอนนี้พ่อกำลังโกรธอยู่ ให้เวลาพ่อหน่อย พ่อหาย โกรธแล้วจะดีขึ้นเอง แม่อย่าคิดสั้นเด็ดขาด!

หม่าหลินปีนขึ้นไปบนหน้าต่างร้องไห้เสียงดังและกล่าวว่า “ลูกสาวที่ดีของแม่ อย่าห้ามแม่เลย คืนนี้เป็นวันตายของแม่ หลัง จากนี้หากมีเทศกาลอะไรก็อย่าลืมเผากระดาษเงินให้แม่ด้วย ลูก อย่าอกตัญญูเหมือนเเฉิน เขาไม่เคยเผากระดาษเงินให้กับพ่อ แม่ที่ตายไปแล้ว! พ่อแม่ที่อยู่ในยมโลกไม่มีเงินใช้จ่าย พวกเขาก็ จะมาเข้าฝันเพื่อจะให้เขาเผากระดาษเงินไปให้………..

เมื่อเย่เฉินได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียวทันที

หม่าหลันน่ะ หม่าหลัน คุณสุดยอดมาก คราวก่อนที่โรง พยาบาล เขาไม่ระวังบังเอิญทำเช็คมูลค่าหนึ่งร้อยล้านที่ซึ่งหวั่น ถึงให้ไปตกอยู่ในมือคุณ คุณเกือบจะได้โชคครั้งใหญ่

โชคดีที่คุณไม่เชื่อ นำเช็คกลับมาหาเรื่องผมอีก ถ้าหากคุณ นำไปแลกเปลี่ยนเงินสดหนึ่งร้อยล้านได้จริง ๆ คุณไม่โอ้อวดไป จนถึงบนฟ้าเลยหรือ?

สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่า คุณเป็นคนที่ไม่มีวาสนาจะเป็นคนรวย

ดังนั้น เขาจึงอดไม่ได้ที่จะอธิษฐานในใจ พ่อตานะ พ่อตา คุณต้องใจแข็งสักครั้ง คุณต้องหย่ากับผู้หญิงปากร้ายคนนี้ให้ได้!

เมื่อคุณหย่าแล้ว ผมจะดูแลคุณเอง เพราะผมมีเงินมากมาย อยู่แล้ว เพียงแค่เจียดเงินเล็กน้อย ให้คุณ มันก็เพียงพอแล้ว สําหรับที่จะทําให้คุณอยู่อย่างสบายไปตลอดชีวิต บางทีคุณอาจ จะได้พบกับผู้หญิงที่ดี มีรักครั้งใหม่!

ตอนนี้ เซียวซูหนรู้สึกเสียใจมาก ร้องไห้และกล่าวว่า “แม่ มีเรื่องอะไรทำไมไม่พูดกันดี ๆ ทำไมต้องพยายามคิดฆ่าตัวตาย? ถึงจะหย่ากับพ่อจะจริง ๆ ชีวิตมันก็ต้องดำเนินไปไม่ใช่หรือ? ทำ ไม่แม่ถึงคิดสั้น?”

หม่าหลันร้องไห้เสียงดัง แล้วกล่าวว่า “ฉันติดตามพ่อของลูก ตั้งแต่ตอนสาว ๆ ฉันท้องก่อนแต่งงาน ถูกคนนินทาต่าง ๆ นานา แต่ฉันไม่โกรธหรือไม่เคยบ่น แค่อยากใช้ชีวิตกับพ่อของลูก เท่านั้น ไม่คาดคิดว่าหลังจากที่ผ่านความทุกข์และความเหนื่อย มาแล้ว ตอนนี้พ่อของลูกจะหย่ากับฉัน…….

ขณะพูด เธอตะโกนด้วยความสิ้นหวัง “ฉันยังจะมีมีชีวิตอยู่ ไปทําไมกัน ให้ฉันตายเสียจะดีกว่า!

เสียงหมาหลันตะโกนอยู่ที่หน้าต่าง ทุกคนในชุมชนเกือบจะ

ได้ยินหมด

จากนั้น ชั้นล่างก็มีคนตะโกนว่า “สาวใหญ่ อย่าคิดสั้น มี อะไรสำคัญไปกว่าการมีชีวิตอยู่หรือ!”

“ใช่แล้ว สามีของฉันเลี้ยงเมียน้อยอยู่ข้างนอก ฉันยังไม่เคย คิดสั้นที่จะกระโดดตึกเลย!”
ยังมีคนด่าว่า “เขี่ย อีหญิงเลวถ้าอยากตายก็ไสหัวไปตายข้าง นอก อย่ามาตายในชุมชนของเรา มิฉะนั้นราคาที่อยู่อาศัยของ ชุมชนทั้งหมดจะตกเพราะคุณ!

เมื่อหม่าหลับได้ยินประโยคนี้ เธอก็ระเบิดอารมณ์ทันที และต่า กลับไปว่า “ไอ้ชาติหมาตัวนั้นเลือกพูดมาก? กูอยากจะตาย ที่ไหนก็จะตายที่นั่น หลังจากกูตายไปแล้ว เป็นผีก็จะตามมา หลอกหลอนถึงตลอดทั้งวัน หลอกหลอนครอบครัวมึง กูจะฆ่าถึง ทั้งครอบครัว ไม่ให้เหลือสักคน ไอ้ปากเสีย!

เมื่อประโยคนี้ได้พูดออกไปข้างนอกก็เงียบลงทันที

ไม่มีใครคาดคิดว่า พลังต่อสู้ของหม่าหลันนั้นดุเดือดมาก ค่ พูดเช่นนี้ยังหลุดออกมาจากปากได้………

เมื่อหม่าหลันเห็นว่าคนที่พูดอยู่เงียบไป เธอก็ด่าทันทีว่า “เมื่อสักครู่ไอ้ชาติหมาที่บอกให้กไสหัวไปตายข้างนอก ทำไม ตอนนี้ถึงไม่พูดล่ะ? กูจะบอกมึง มึงจะอยู่ไม่พ้นคืนนี้! คนทั้ง ครอบครัวของมึงต้องตายในคืนนี้! แม่ของมึงถูกรถชนตาย พ่อ ของมึงถูกหมากัดตาย ลูกและเมียมึงถูกฟ้าผ่าตาย!”

คนทั้งชุมชนรู้สึกชีวิตพังทลาย………

ต้องมีความแค้นมากขนาดไหน ถึงได้ไปสาปแช่งคนอื่น ขนาดนี้ได้? !

ขณะนี้ ได้ยินคนข้างนอกด่าด้วยความโกรธสุดขีดว่า “อีหญิง เลว แกเชื่อไหมฉันจะฟันแกให้ตายทันทีเลย?
หม่าหลับไม่เกรงกลัวและด่ากลับไปว่า “มึงมาสิ ไอ้เซีย กูไม่ กลัวมึงหรอก? กูบอกมึง ยังไงก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ถึงเวลา กูจะตายไปพร้อมกับมึง!”

จากนั้น หม่าหลันก็ด่าไปอีกว่า “ไอ้เหี้ยถ้ามึงแน่จริงก็บอก บ้านเลขที่มา กูจะใช้มีดกรีดข้อมือที่หน้าประตูบ้านบึง! ให้เลือด ไหลเข้าไปบ้านบึง! แล้วจะแขวนคอตายอยู่หน้าประตูบ้านถึง วิญญาณของกูจะไม่ไปไหนจะอยู่หลอกหลอนจึงไปตลอดชีวิต! มืออีกฝ่ายได้ยินเช่นนั้น เขาก็ตกใจทันที

คนเชี้ยมโหดอย่างหม่าหลัน คนธรรมดาไม่สามารถล่วงเกิน เธอได้จริง ๆ หม่าหลันคือใคร? ถ้ากัดกับสุนัขพันธุ์ทิเบตันมาสทิ ฟก็ไม่เสียเปรียบแน่นอน คนธรรมดาไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของ เธอได้!

หม่าหลันยิ้มเยาะเมื่อเห็นชายคนนั้นแพ้และถอยไป ไอ้เด็กเปต ยังกล้ามาเสแสร้งต่อหน้ากอีก? กูสามารถยืนด่าอยู่หน้าบ้านถึง เป็นเวลาสามสัปดาห์โดยไม่ได้ ถ้าไม่ด่าจนแม่ของมึง มึงไม่ ได้ เวลา 40 กว่าปีที่กูมีชีวิตอยู่ก็เปล่าประโยชน์