ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1581



บทที่ 1581

ทานากะโคอิจิไม่คาดคิดว่า หลังจากที่คุณหนูได้ยินข่าวว่าเป็ เฉินมาญี่ปุ่นแล้ว น้ำเสียงของเธอถึงกับดูตื่นเต้นขึ้นมาทันที

เขาอดคิดในใจไม่ได้ว่า “หรือว่าที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ ยังไม่ชัดเจน อีกหรือไงกัน? เเฉินนั่น เบี้ยวหนี้พ่อของคุณอยู่ 4.5 พันล้าน ดอลลาร์เชียวนะ! ทำไมพอคุณได้ยินข่าวว่าเขามาญี่ปุ่น ถึงได้มี ทีท่าราวกับดีใจมากขนาดนั้นกัน?”

อย่างไรก็ตาม ทานากะโคอิจิย่อมไม่กล้าถามคำถามนี้ออกไป

ในเวลานี้เอง อิโตะ นานาโกะเห็นว่าเขาไม่ตอบสนอง เธอจึง รีบถามเขาอีกครั้ง “ทานากะซัง รีบตอบฉันเร็ว! เย่เฉินซังมาญี่ปุ่น แล้วจริงหรือ?”

ทานากะโคอิจิได้แต่เอ่ยตอบตามตรง “ใช่ครับคุณหนู เขามา

ที่ญี่ปุ่นแล้ว อยู่ในโตเกียว วันนี้ผมเห็นเขา”

อิโตะ นานาโกะเอ่ยถามต่อ “เขามาที่ญี่ปุ่นก็เพื่อรับซื้อบริษัท ผลิตยาโคบายาหรือ?”

“น่าจะใช่ครับ” ทานากะโคอิจิตอบตามความจริง “ราย ละเอียดลึกกว่านี้ผมเองก็ยังไม่รู้แน่ชัด แต่ว่าเขาสมควรน่าจะมา เพื่อรับซื้อบริษัทผลิตยาโคบายา”

อิโตะ นานาโกะรู้สึกเสียดายอยู่บ้างในใจ เธอแอบคิดลับๆ “ถ้าเย่เฉินซังมาญี่ปุ่นเพียงเพื่อรับซื้อบริษัทผลิตยาโคบายาล่ะก็อย่างนั้นเขาก็น่าจะอยู่ที่โตเกียวแค่ไม่กี่วันเท่านั้น รอให้เสร็จงาน เมื่อไหร่ เกรงว่าเขาจะต้องกลับไปจีนทันที? เขาไม่มีทางมาเกี่ยว โตแน่นอน อย่างนั้นฉันก็คงไม่มีโอกาสได้เจอเขา…”

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ในใจของอิโตะ นานาโกะก็เกิดความคิดอัน แรงกล้าขึ้นมา เธออยากไปโตเกียว เธอต้องการจะเจอเย่เฉิน! ดังนั้น เธอจึงรีบถามทานากะโคอิจิอย่างรวดเร็ว “ทานากะซัง

คุณรู้หรือไม่ว่าเเฉินซังจะอยู่ที่โตเกียวอีกกี่วัน?

ทานากะซังตบกลับอย่างอึกอัก “คุณหนู เรื่องนี้ผมเองก็ไม่ ทราบแน่ชัด…”

อิโตะ นานาโกะรีบเอ่ย “ฉันจะให้วาตานาเบะซังไปเตรียมตัว พรุ่งนี้เราจะนั่งรถกลับโตเกียวตั้งแต่เช้า

“กลับ โตเกียว?” ทานากะโคอิจิเอ่ยถาม “คุณหนู คุณไม่ได้

อยากจะอยู่ฟื้นฟูร่างกายที่เกียวโตมาตลอดหรือครับ? ทำไมจู่ๆ

คุณถึงต้องการกลับมา? หรือว่า…หรือว่าเพื่อคุณเข่?”

“ใช่!” อิโตะ นานาโกะโพล่งออกมาโดยไม่ต้องคิด “ฉันอยาก เจอเย่เฉินซัง ถ้าหากฉันไม่กลับไป เกรงว่าฉันจะไม่มีโอกาส แล้ว!”

ทานากะโคอิจิตระหนักได้ในทันใดว่าเรื่องนี้คล้ายมีบางอย่าง ผิดปกติ

เขาอดไตร่ตรองอยู่ในใจไม่ได้ว่า

“คุณหนูที่แต่ไหนแต่ไรสงวนตัวอย่างไม่มีใครเทียบได้ แต่ไหนแต่ไม่เคยถูกเพศตรงข้ามทำให้สับสนเลยแม้น้อย

แต่ตอนเธอกลับตื่นเต้นมากเพราะได้ข่าวว่าเย่เฉินมา โตเกียวอีกทั้งยังถึงกระทั่งวางแผนที่จะกลับไปเช้าตรู่พรุ่งเพื่อพบเย่เฉิน เรื่องช่างปกติเกินไป…

“หรือว่า…

“หรือคุณหนูใจให้เยเฉินขึ้นแล้วงั้นหรือ

สุดขีด เขาคิดคุณหนูแต่ไหนแต่ไรมาชื่นชมบูชาการต่อสู้เหนือปรมาจารย์ ความแข็งแกร่งของเขาทำให้ต้องอ้าค้าง หากคุณหนูจะหวั่นไหวถือสมเหตุสม

“แต่ท่านประธานพวกชาตินิยมตั้งแต่หัวจรดเท้า เขา เคยแสดงท่าทีนานแล้ว หากในอนาคตคุณหนูจะแต่งงาน ห้ามแต่งงานชายหนุ่มจากประเทศใด ๆ ยกเว้นญี่ปุ่นหากคุณหนูเฉินจริงอีกทั้งเป็นคนที่ท่านประธาน รู้จักแบบเขาจะต้องโกรธมากแน่!

ทันทีเด็ดขาดครับ”

อิโตะ

กะซัง”

ทานากะ โคอิจิโพล่งออกมา หากท่านประธานว่าคุณหลงรักคุณเย่ล่ะก็ เขาจะต้องโกรธจัดแน่ ถึงตอนนั้นคุณอาจจะไม่ เพียงแต่ไม่ได้เจอคุณเย่ แต่ยังอาจถึงขั้นถูกท่านประธานสั่งห้าม และเกรงกว่าท่านประธานจะยิ่งเร่งแผนการแต่งงานของคุณขึ้น ไปอีก!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ