ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 382



บทที่ 382

“นั่นสิ! ปาฏิหาริย์! นี่คือปาฏิหาริย์ที่สุริยเทพก็ไม่อาจบรรลุได้! “

โคบายา ชิมาซาโอะแทบคลั่งด้วยความตื่นเต้น

ในตอนที่เขากำลังดีใจและตื่นเต้น เย่เฉินก็โทรมา

“คุณโคบายาชิมาซาโอะรู้สึกยังไงบ้างครับ?”

เวลานี้โคบายา ชิมาซาโอะยอมอย่างสนิทใจกับยาวิเศษนี้จริง และพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “คุณเย่ ผมยอมรับเงื่อนไขของคุณ! ซื้อสิทธิของยาวิเศษนี้ ในราคา 1หมื่นล้านหยวน!!

เย่เฉินพูดว่ส:”ตอนนี้ผมให้เลขบัตร และโอนเงินมาภายใน 20 นาที มิฉะนั้นผมจะเปิดเผยสิ่งที่คุณทำกับโลก”

โคบายา ชิมาซาโอะรีบพูดว่า “คุณเยโปรดมั่นใจ ผมจะ จัดการให้เจ้าหน้าที่การเงินโอนเงินให้

สําหรับบริษัทผลิตยาโคบายา เงินทั้งหมดในบัญชีรวมกันแล้ว มากกว่า10.2พันล้านหยวนกว่า ซึ่งมากกว่า 70%เป็นเงินกู้ อย่างไรก็ตามสำหรับโคบายา ชิมาซาโอะ เงินหลายหมื่นล้าน ใช้ไปอย่างคุ้มค่า!

ด้วยยาวิเศษนี้ บริษัทผลิตยาโคบายาจะกลายเป็นบริษัท ยา ชั้นนำของโลกในอนาคตอย่างแน่นอน!

ไม่กี่นาทีต่อมา เย่เฉินได้รับข้อความแจ้งเตือน:บริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น ได้โอนเงิน1,427 พันล้านดอลลาร์สหรัฐเข้า บัญชีของเขา ซึ่งเทียบเท่ากับ 1 หมื่นล้านหยวน

เงินเข้าถึงแล้ว เย่เงินยิ้มเล็กน้อยและพูดกับโคบายา มายา โอะ: “คุณมาซาโอะ ผมกับคุณโคบายา ซอิจิโร่ ขออวยพรให้ คุณโชคดีครับ”

หลังจากพูดจบ ก็วางสายทันที

โคบายาชิอิจิโร่พูดอย่างดีใจ “คุณชายเย่ ในเมื่อคุณได้รับ เงินแล้ว ตอนนี้ปล่อยผมไปได้รึยัง?”

เย่เฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วพูดว่า “อยากไปขนาดนั้นเลย?

โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างตื่นเต้นว่า “ผมอยากกลับโตเกียว เร็วๆ ไปเตรียมรับบริษัทผลิตยาโคบายา

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า”คุณชิอิจิโร่ ไม่ต้องรีบ อีกครึ่งชั่วโมง คุณอาจจะขอร้องให้ผมรับคุณไว้

“หมายความว่ายังไง?” โคบายา ซีอิจิโร่ถามด้วยความ ประหลาดใจ “หรือว่าคุณคิดจะกลับ ?”

เย่เฉินหัวเราะเยาะ และพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ผมเเฉินค่ไหน คํานั้นมาตลอด ถ้าคุณอยากไปก็ได้ ออกไปตอนนี้ได้เลย แต่ว่า เดี๋ยวถ้าคุณวิ่งกลับมาขอให้ผมปกป้องคุณ ผมก็คงจะต้อง พิจารณาสักหน่อย

โคบายาชิอิจิโร่ขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าเเฉินหมายถึงอะไร แต่ตอน นี้เขาคิดอยากจะกลับญี่ปุ่นอย่างเดียว จึงรีบพูดว่า “ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณเย่ แต่ว่าขอความกรุณาคุณไปส่งผม และลูกน้องของผมไปที่สนามบิน ผมจะซื้อเที่ยวที่เร็วที่สุดบินกลับ ญี่ปุ่น! ”

เย่เงินส่ายหัว “คุณไปได้ แต่ห้าคนนั้นไปไม่ได้

โคบายา ซีอิจิโร่ถามอย่างใจร้อน: “นี่มันหมายความว่าไง?

เยเฉันพูดว่า ” ในข้อตกลงที่เราคุยกันเมื่อกี้ มันไม่รวมพวกเขา ทั้งห้าคน ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งห้าคนนี้ยังกล้าที่จะปล้นอาวุธบนแผ่น ดินประเทศจีนของเรา นี่เป็นอาชญากรรมที่เลวร้าย และต้องแลก ตัวยอะไรบางอย่าง

โคบายา ซอิจิโร่พูดออกมา “คุณเย มันไม่จำเป็นต้องฆ่าเลย นี้? ! ”

เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย: ถ้าไม่เชือดไก่ให้ลิงดู พรุ่งนี้อาจมี โรงงานผลิตยาเดลิม โรงงานผลิตยามัสสุชิตา โรงงานผลิตยา โซนิมาทำสุ่มสี่สุ่มห้าตามอำเภอใจที่จีน ถ้าคุณพูดโวยวาย มากกว่านี้ ผมจะให้คนตัดลิ้นของคุณทิ้ง”

สีหน้าของโคบายาชิอิจิโร่ตกใจมาก เหลือบมองลูกน้องทั้ง ห้าที่ทำหน้างุนงง เพราะไม่เข้าใจภาษาจีน แล้วกัดฟันแล้วพูด ว่า:”ได้! งั้นช่วยส่งผมไปสนามบินก่อน!

เย่เฉินพูดกับหงห้า: “หงห้า นายไปส่งเขาด้วยตัวเอง เดี๋ยวถ้า เขาร้องบอกจะกลับมากับนาย งั้นนายก็พาเขากลับมา แต่ก่อนที่ นายจะพากลับมาให้ หาที่สั่งสอนเขาสักหน่อย ให้เขาจำไม่ สมองบ้าง”
“ได้ “หงห้าพยักหน้าอย่างเคารพ และพูดกับ โคบายา อิจิโร่ ว่า “คุณชอิจิโร่ เชิญครับ”

โคบายา ชิอิจิโร่มองไปที่เก๋เฉิน และพูดอย่างจริงจัง “คุณเย่ เหมือนว่าคุณจะมั่นใจเกินไป ผมไม่มีทางกลับมาที่บ้าๆนี้อีกแล้ว! ลาก่อน!!

เย่เฉินยิ้มโดยไม่พูดอะไร

คาดว่าอีกประมาณ20นาทีไม่ก็ครึ่งชั่วโมง พ่อของนายโคบา ยา ชิมาซาโอะก็จะแย่แล้ว ถึงเวลาน้องชายนายคงจะคิดว่านาย จงใจทําร้ายนายท่าน

แม้ว่าเขาจะไม่สงสัยในตัวนาย แต่เพื่อกำจัดตัวปัญหาอย่าง นาย ก็จะเอาความตายของนายท่านมาโยนให้นายแน่นอน

ในตอนนั้น นายอาจถูกบริษัทผลิตยาโคบายาไล่ล่า กล้ากลับ ญี่ปุ่น ไม่ถูกสับจนเละก็แปลกแล้ว!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ