ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 22 แม่ยายถูกหลอก



ทุกคนจึงกลับเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงอีกครั้ง ก่อนที่นายหญิงใหญ่เขียวจะจูงมือเซียวซูหนขึ้น ไปบนเวที

ดูท่าทางสนิทสนม ก่อนเอ่ยขึ้น “เรื่องเมื่อ สักครู่ต้องขออภัยจริงๆ เป็นความผิดของคนแก่ อย่างดิฉันเอง ความจริงแล้วครั้งนี้ต้องกความคิด ความชอบให้กับชูหน เธอต่างหากที่เป็นทายาท ของตระกูลเขียว ความร่วมมือระหว่างตระกูล เซียวและตี้เหาในครั้งนี้ชูหรันเองก็ทุ่มเทไปมาก”

หวังตงเสงี่ยนที่อยู่ด้านข้างเธอ มองค้อน เธอแวบหนึ่งก่อนจะโบกมือให้เธอหยุดพูด ก่อน เป็นฝ่ายเอ่ยต่อ “ดิฉันขอแก้ไขนิดนึงนะคะ ความ ร่วมมือในครั้งนี้คุณเซียวชูหวั่นไม่ใช่แค่ทุ่มเท มากค่ะ แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากความสามารถ ของเธอคนเดียว ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคนอื่น เลยแม้แต่น้อย”

ประโยคข้างต้นเอยอย่างไร้ความเกรงใจ ว่าทุกคนล้วนบนชาไปแล้ว เพราะจากตำแหน่ง ของตี้เหา ถึงแม้หวังตงเสงี่ยนจะตบหน้านายหญิง เซียวสักทีสองที หล่อนก็คงไม่กล้าว่าอะไร

นายหญิงใหญ่เซียวรีบพยักหน้ารัวๆ “รอง ประธานหวังพูดถูกค่ะ ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากฝีมือ ของชูหรัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ซูหวั่นคือผู้อำนวยการของตระกูลเซียวของเรา และเป็น ผู้รับผิดชอบโครงการความร่วมมือระหว่างตระกูล เขียวและ เหวกรุ๊ปทั้งหมด!”

ได้ยินดังนั้นหวังตงเสงี่ยนจึงเผยรอยยิ้ม ออกมา ก่อนจะยืนมือไปจับกับเซียวซูรัน “หวัง ว่าความร่วมมือของเราจะราบรื่นนะคะ”

จนถึงตอนนี้เซียวซูหนก็ยังมีความมึนนง งอยู่จึงได้แต่พยักหน้ารับ

ฉับพลันก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้องจากด้าน ล่างเวที สายตาของทุกคนที่จับจ้องมายังเซียวซูห ร้นล้วนเต็มไปด้วยความยินดี

ผู้หญิงคนนี้ไปได้เส้นสายมาจากไหนกัน! เหตุใด เหากรุ๊ปถึงให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้! เซียวซูหรินเองก็ยังคงมึนงงกับเรื่องที่เกิด

ขึ้น เธอจึงหันหน้าไปมองเย่เฉิน เหตุการณ์ใน ตอนนี้ตรงกับที่เย่เฉินบอกเมื่อสักครู่ทุกอย่าง นายหญิงใหญ่เซียวคืนตำแหน่งผู้อำนวยการให้ กับเธอด้งเดิม

กระทั่งงานเลี้ยงจบหลังจนกลับมาถึงบ้าน แล้วเซียวชูหนก็ยังตกอยู่ในความงงงวยอยู่

ย้อนนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของเย่เฉิน เธอ ก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ หลายวันมานี้เย่เฉินดูแปลก ไปจากปกติ

เหมือนว่าบนตัวเขามีหลายอย่างมากที่เธอไม่เข้าใจ ราวกับมีหมอกหนาปกคลุมอยู่เป็นชั้นๆ

คืนนี้ชื่อเสียงของเซียวซู รันโด่งดังไปทั่ว เมืองจีนหลัง!

ใครๆก็รู้ว่างตระกูลเซียวมีทายาทที่โดด เด่นคนหนึ่ง ถึงกับสามารถทําให้ตี้เหากรุ๊ปยื่นมือ เข้ามาช่วยได้!

เห็นทีว่าการมีอยู่ของเธอจะทำให้ตระกูล เซียวเจริญก้าวหน้าในเร็ววัน

เช้าวันต่อมา เซียวซูรันตื่นแต่เช้าและรีบ ไปบริษัทอย่างสดชื่น

วันนี้เป็นวันแรกในการดำรงตำแหน่งผู้ จํานวยการของเธอ เธอหวังว่าตัวเองจะทำเรื่องนี้ ได้อย่างเต็มที่สุดความสามารถและผลลัพธ์ออก มา

ด้านเย่เฉิน หลังจากตื่นนอนก็เริ่มทํางาน บ้านดังเช่นทุกวัน

หลังจากเย่เฉินทํางานบ้านเสร็จและเตรียม ตัวจะไปตลอดเพื่อซื้อวัตถุดิบมาทําอาหารเที่ยง ฉับพลันก็มีสายจากหม่าหลันแม่ยายของเขาโทร เข้ามา

เมื่อรับสายแล้วก็มีเสียงรีบร้อนถึงขีดสุด ของแม่ยายดังขึ้นมา “เย่เฉิน แกต้องรีบมาที่ถนน ผิงอันภายในสิบนาที ไม่อย่างนั้นล่ะก็กลับมาบ้านฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่!”

พูดจบก็ตัดสายทิ้งทันที

เย่เฉินมึนงงไปหมด แม่ยายหายไปไหนไม่รู้ แต่เช้า ตอนนี้กลับโทรมาอย่างรีบเร่งราวกับว่ามี เรื่องด่วนเกิดขึ้น

ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะไม่ชอบใจในตัวแม่ยาย คนนี้ ทว่าเขาก็ไม่กล้าชักช้า รีบเก็บของแล้วเรียก แท็กซี่ตรงไปยังถนนฝั่งอันทันที

เมื่อลงจากรถเขาก็พบกับคุณลุงคุณป้า กลุ่มใหญ่กำลังล้อมอยู่หน้าประตูของบริษัท ประกันภัยอย่างชุลมุน

ส่วนแม่ยายของตนเอง นั้นอยู่หน้าสุดของ กลุ่ม ในมือถือป้ายแผ่นหนึ่งพลางตะโกนออกมา ด้วยความโมโห “หัวซินบริษัทขยะ หลอกลวง พวกเราจะเรียกร้องสิทธิของเรา คืนเงินเรามา!”

เย่เฉินจึงรีบเดินเข้ามาก่อนเอ่ยถาม คุณ แม่เรียกผมมามีเรื่องอะไรหรือครับ?”

ขณะที่กำลังพูดก็มีเสียงตะโกนเรียกร้องดัง ขึ้นอีกครั้ง คุณลุงคุณป้าทั้งหลายต่างก็ตะโกน อย่างสุดเสียงทำเอาแก้วหูสั่นสะเทือนกันเลยที เดียว

หม่าหลันลากตัวเย่เฉินมาอยู่แทนที่ตัวเอง จากนั้นก็เอ่ยย้ำ “มานี่ มาตะโกนคำขวัญนี้แทนฉัน หน่อย ฉันตะโกนมาตั้งแต่เช้าจนเจ็บคอไปหมดแล้ว”

เย่เฉินยังไม่เข้าใจทว่าทำได้เพียงตะโกน เรียกร้องตามคุณลุงคุณป้าทั้งหลาย ขณะที่ ตะโกนก็สอบถามที่มาที่ไปจากคุณลุงข้างๆเป็น ระยะ ถึงได้รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

เติม บจก.ประกันภัยหัวซินแห่ง จําหน่าย พวกประกันที่ให้ผลตอบแทนสูง

กลุ่มคุณลงคุณป้าพวกนี้จึงถูกผลตอบแทน สูง ดึงดูด ทุกคนในที่นี้ล้วนซื้อประกันภายใต้ นามของบริษัท ไปมากมายและกลายเป็นลูกค้า ของพวกเขา

ว่ากันตามตรงคือตอนนี้ถึงช่วงจ่าย เงินปันผลแล้ว ใครจะไปคิดว่าพอคุณลุงคุณป้า กลุ่มนี้มารับเงิน ถึงเพิ่งพบว่าประตูของบริษัทนี้ ปิดสนิท เหลือเพียงพนักงานไม่กี่คนที่อยู่หน้า ประตูคอยหาข้ออ้างโง่ๆมารับมือกับทุกคน

คุณลุงคุณป้ากลุ่มนี้ถึงรู้ตัวว่าตัวเองถูก หลอกเข้าแล้ว

มิน่าล่ะแม่ยายของเขาถึงรีบร้อนเรียกเขา มาหา ให้เขามาเรียกร้องสิทธิ์กับเธอ

คิดมาถึงตรงนี้เย่เฉินก็ปวดหัว จึงอดที่จะ เอ่ยถามแม่ยายตนเองไม่ได้ “คุณแม่ซื้อประกันไป เท่าไหร่ครับ? ”

หม่าหล้นเอ่ยอย่างร้อนใจ “พวกมันบอกว่าซื้อประกันเพื่อรับเงินปันผลจะได้กําไรก้อนโต ฉัน หน้ามืดไปหน่อยเลยเอาเงินเก็บทั้งหมดมาซ้อ ประกันของพวกมัน…….

เปเฉินเอ่ยอย่างตกตะลึง “ว่าไงนะครับ? เอา เงินทั้งหมดมาซื้อประกันหมดแล้ว?” หม่าหลันได้ยินดังนั้นก็มีน้ำโหทันทีจึงด่า

กลับ “แกมีปากคนเดียวใช่ไหม? พูดดังขนาดนี้

คิดว่าฉันยังอับอายไม่พอใช่ไหม?!”

เธอพูดไปตำหนิเย่เฉินไปพลาง “ถ้าแกมี อนาคตกว่านี้ฉันจะต้องมาซื้อประกันของพวกมัน หรือไง? ไม่คาดหวังเงินประกันมาเลี้ยงตอนแก่ เฒ่า จะให้ฉันคาดหวังคนไร้ค่าอย่างแกรึไง?”

ไอ้คนนี้ไม่มีปัญญาเลี้ยงดูครอบครัวตัวเอง ก็แล้วไป ตอนนี้ยังมีหน้ามาซ้ำเติมอีก?

เธอจึงเอ่ยกับเย่เฉินอีก “ฉันจะบอกให้นะ ช่วยฉันตะโกนอยู่ตรงนี้ต่อไป ห้ามหยุด!”

เย่เฉินไร้ทางเลือกถึงได้แต่พยักหน้ารับ “ครับคุณแม่”

ขณะนั้นเองก็มีคุณป้าหลายคนเดินเข้ามา พลางมองสำรวจเย่เฉินตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนเอ่ย กับหมาหลัน “พี่หลัน คนนี้คือลูกเขยพี่ใช่ไหม?

ขณะที่พูดก็กวาดสายตามองการแต่งตัว ของเย่เฉิน ก่อนจะเอ่ยเยาะเย้ย “ทําไมดูจนแบบนี้ สู้ลูกเขยของฉันก็ไม่ได้”ใช่ เสื้อผ้าที่ใส่ก็ดูเกรด า ง คนแก่แบบ ฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

คนนั้นพูดทีคนนี้พูดที ล้วนเป็นคำพูดเยาะ เย้ยระคายหูทั้งนั้น

เย่เฉินกลับไม่ใส่ใจสักนิด ล้วนเป็นคนแก่ที่ ลงโลงไปครึ่งตัวแล้ว ตอนนี้ยังสูญเสียเงินเก็บทั้ง ชีวิต ตัวเขาไม่จําเป็นต้องถือสาพวกเธอ

ตอนนี้ใจหม่าหลินก็ร้อนเป็นไฟ ยิ่งมองเย่ เฉินยิ่งขัดตาจึงหลุดปากพูด “พวกเธอคอยดูนะ เดี๋ยวฉันจะให้ลูกสาวฉันหย่ากับมัน! จะได้หา ลูกเขยที่รวยกว่านี้”

เย่เฉินแค่นยิ้มในใจ ลูกเขยรวยอย่างนั้น หรือ? เอาลูกเศรษฐีทั้งเมืองจินหลิงมารวมกันยัง เทียบกับเขาไม่ได้แม้แต่ปลายนิ้ว

ตอนนี้หม่าหลันร้อนอกร้อนใจ ลูกเขยไร้ค่า

อย่างเย่เฉิน อย่างมากสุดก็ช่วยเธอตะโกนได้นิดๆ

หน่อยๆเท่านั้นแหละ

เรื่องที่ตนอยากได้เงินคืน ยังไงก็ต้องให้คน

ที่มีความสามารถจริงๆมาช่วยแก้ปัญหา น่าเสียดายที่จางเหวินเท้าคนที่ตามจีบ

ลูกสาวเธอบ้านล้มละลายไปแล้ว ไม่อย่างนั้นยัง เรียกเขามาช่วยได้

ใช่แล้ว!

ฉับพลันหม่าหลันก็นึกขึ้นได้ หวังเหวินข่าย191836671_337533511091831_3446619380074305190_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ