ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 344



บทที่ 344

เว่ยจางหนึ่งรู้ดีว่าหากโสมม่วงชั้นเลิศ ถ้าหากเสนอราคา เป็น ไปได้ว่าจะสูงถึงยี่สิบสามสิบล้าน เพราะฉะนั้นยอมขึ้นราคาเป็น เท่าตัวดีกว่า จะได้ทำให้ทุกคนตกใจชะงัก อย่างนี้ไม่แน่ยังทำให้ ตัวเองลักไก่ได้

“สิบเอ็ดสาน” ชายวัยกลางคนที่อยู่ในงานยกป้ายแล้วตะโกน

เว่ยจางหมิงมองชายคนนั้นอย่างดูถูกเหยียดหยาม จากนั้นยก ป้าย นอีกครั้ง “สิบห้าล้าน”

“สิบหกล้าน”

มีคนพูดขึ้นมาอีกแล้ว

“ยี่สิบห้าล้าน” เวยฉางหมิงซูป้ายของเขา

ครั้งนี้เขาช่วยเซียว เซียนเข้าร่วมการประมูล การเสนอราคา เซียวอี้เซียนเป็นคนรับผิดชอบ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกกังวลเสียดาย สักนิด

ราคายี่สิบห้าล้าน ทําให้หลายคนมีความคิดที่จะยอมแพ้

แม้ว่าโสมม่วงชั้นเลิศจะดี แต่ราคาหนึ่งต้นก็มีขีดจำกัดของ ผลลัพธ์ ราคายี่สิบห้าล้านก็ถือว่าสูงมากพอแล้ว

แต่ว่า ในขณะนี้ จู่ๆ ในงานก็มีคนตะโกนออกมาว่า “ผมจ่ายสามสิบล้าน!

ทุกคนรีบหันไปมองตามเสียง ถึงจะสังเกตได้ว่า คนที่เสนอ ราคา คาดไม่ถึงว่าจะเป็นเช่เฉินที่นั่งอยู่ข้างๆ ชื่อเทียน

เว่ยจางหมิงและเขียว เขียนคาดไม่ถึง ในเวลาแบบนี้เย่เงิน ถึงกลับแย่งกับพวกเขา ดังนั้นทั้งสองจึงพากันมองหน้าสบตากัน เขียว เขียนรีบยื่นมือเอาป้ายจากมือของเวยฉางหมิง ยกขึ้นแล้ว พูดว่า “สี่สิบล้าน!”

เซียวเฉียนรู้ดีว่า เยเฉันไอ้หมอนี่รับมือด้วยได้ยากมาก ถ้า เขาแทรกเข้ามา ไม่รู้ว่าราคาจะสูงถึงแค่ไหน!

อีกอย่าง มองก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ซื้อแน่นอน เขาต้องรู้แน่ว่า ตัวเขาต้องการโสมม่วงชั้นเลิศต้นนี้เขาจึงมาเพื่อโชว์ความ เก่งกาจของตัวเองที่เคยมี เพราะฉะนั้นตั้งใจที่จะก่อกวนตัวเอง อยากยกราคาให้สูงขึ้นให้ทุเรศตัวเอง

ดังนั้น เขาจึงเตรียมตัวแผนการเรียกเงินสี่สิบล้าน ทําให้เย เฉินไม่กล้าทําตาม!

แต่ว่า ในขณะนี้เยเฉินยกป้ายขึ้นมาอีก พูดเบาๆว่า “ห้าสิบ ล้าน”

ในกระเป๋าของเขา ยังมีเช็คที่ซึ่งหวั่นถึงให้หนึ่งร้อยล้านจาก เมื่อครั้งที่แล้ว

ครั้งที่แล้วมอบเช็คนผิดให้กับแม่ยายของหม่าหลัน เกือบ ทำให้เกิดเรื่องหายนะ ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจกับเช็คใบนี้มากเขาคิดอยากจะหาโอกาสใช้มันออกไป ดังนั้น วันนี้เขาก็เลย เตรียมตัวอย่างดี ก็ใช้เช็ดร้อยล้านที่เข้าร่วมการประมูลโฉมม่วง ชั้นเลิศ!

อย่างไรก็ตามนอกจากเช็คหนึ่งร้อยล้านของตัวเอง ในบัตร ยังมีเงินอยู่ เช็คใบนี้ในสายตาของตัวเอง ก็เหมือนเศษกระดาษ ใบหนึ่งที่ไม่รู้จะจัดการยังไง ในที่สุดวันนี้ก็ได้ใช้แล้ว

เมื่อได้ยินเยเงินเรียกห้าสิบล้าน เซียว เซียนโกรธมาก

เขากัดฟันและพูดกับเวยฉางหนึ่งว่า “ไอ้เศษสวะหมาเย็ด จงใจที่จะปะทะกับผม! ห้าสิบล้าน แม่งเอาออกมาได้ก็แปลก แล้ว!”เหว่ยฉางหมิงพยักหน้าแล้วว่า “ไอ้หนุ่มนี่มันร้ายกาจจริง ๆ โสมม่วงชั้นเลิศ จริงๆยี่สิบล้านก็ถือว่าพอประมาณแล้ว ห้าสิบ ล้านซื้อมัน ถือว่าสิ้นเปลืองมาก หรือพูดได้ว่าเป็นการหลอกลวง แล้ว!”

เซียว เซียนกัดฟัน พูด “แม่ง ผมจะลองเรียกอีกรอบ ร่างกาย ของผมนี้รอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว!!

พูดจบ เขาก็ชูป้ายขึ้น ตะโกนด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผมจ่ายหก สิบล้าน!”

เขาคิด เย่เฉินยังจะกล้าเรียกหกสิบล้านไหม?

คิดไม่ถึง เย่เฉินยกป้ายขึ้น “ผมจ่ายแปดสิบล้าน!”

ทันใดนั้นเชียว เซียนระเบิดแล้ว ยืนขึ้นแล้วถามเสียงดังว่า ” โอ้แซ่เย่ คุณหมายความว่าไง? แม่งเรียกไรนักหนา? ยังจะแปดสิบล้าน เยอะขนาดนี้คุณจ่ายไหวหรอ?”

ใบหน้าเย่เฉินพูดพร้อมกับรอยยิ้ม “หลานชายที่รักนายไม่ ต้องกังวล ปู่จ่ายได้”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ