บทที่1276

กู้ชิว พูดอย่างอุ่นเคือง “จินหลังเป็นสถานที่ต้องสงสัยสำคัญ ของพ่อมาโดยตลอด พ่อของฉันเคยมาเองหลายครั้ง เขาใช้เส้น สายของเขา เพื่อตรวจสอบเด็กผู้ชายทุกคนในจินหลังที่อายุใกล้ เคียงกับพี่ และเขาก็ตรวจสอบซ้ำหลายครั้ง พ่อได้ตรวจสอบทุก สถานีหน่อยกู้ภัย สถานสงเคราะห์ และองค์กรสวัสดิการนอก ภาครัฐในประเทศจีน มันไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับพี่เลย”

“มันเป็นไปไม่ได้!”เย่เฉินโพล่งออกมา “พี่อาศัยอยู่ในสถาน เลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิงมาตลอด 10 ปี ตั้งแต่อายุ 8ขวบถึง 18 ปี และพี่ไม่ได้เปลี่ยนชื่อเลยตั้งแต่วันที่พี่เข้าไปในสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้า พ่อแม่ของพี่ตั้งชื่อให้ว่าเเฉิน และข้อมูลส่วนตัวที่พี่ กรอกในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก็คือเเฉิน ถ้าลุงเคยมา เขาจะ เจอพี่แน่นอน”

กู้ชิวอี้พูดอย่างมั่นใจ “เป็นไปไม่ได้ ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา พ่อ ของฉันมาที่จินหลิงเอง และมาไม่น้อยกว่าห้าครั้ง! จำนวนครั้งที่ ส่งคนมาก็เยอะมาก! ใช้ความสัมพันธ์ทั้งหมดแล้ว แต่ก็ไม่เจอ เบาะแสอะไรของพี่เลย”

“ฉันยังจําครั้งสุดท้ายที่พ่อของฉันมาที่จีนหลังได้ มันเป็นช่วง ปิดเทอมฤดูร้อนที่ฉันเตรียมจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่ประเทศ อังกฤษตอนอายุ 18 ปี เพราะตามคำขอที่เด่นชัดของฉัน พ่อของ ฉันก็พาฉันมาที่นี่ เราทั้งคู่อาศัยอยู่ในจินหลิงสองสัปดาห์ ใช้ลูกน้อง เส้นสาย และนักสืบเอกชนหลายร้อยคน เพื่อค้นหาเบาะแส ต่างๆ แต่ก็ยังไม่พบข้อมูลใดๆเกี่ยวกับพี่เลย

เย่เฉินฟังคําพูดของชิว และมองไปที่สีหน้าจริงจังและตื่น เต้นของชิว แล้วเกิดความตื่นตระหนกเกิดขึ้นในใจ

ตั้งแต่พ่อแม่ของเขาเสียไป เยเงินลนลานน้อยมาก แต่ในขณะ

นี้ จู่ๆเขาก็รู้สึกได้ถึงความประหม่าความไม่สบายใจ เขาเริ่มสงสัยว่า วัยเด็กที่น่าเศร้าของเขา ดูเหมือนจะมีเรื่อง

หลอกลวงที่น่าสะพรึงแฝงอยู่

เขาอยู่ในสถานสงเคราะห์เป็นเวลาสิบปี กู้เย็นจงพยายามหา ตัวเองหลายครั้ง อย่างเต็มที่ เป็นไปไม่ได้ที่จะเพิกเฉยสถาน เลี้ยงเด็กกําพร้านหลัง

ดังนั้นมันเป็นเพราะอะไรกันล่ะ ขัดขวางไม่ให้เขาค้นพบหรือ ไม่สามารถพบว่าตัวเองเคยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจินหลิง หรือว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีปัญหา?

หรือว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจงใจปกปิดข้อมูลส่วนบุคคลของ เขา?

แล้วใครสั่งให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทำแบบนี้ล่ะ?

แล้วคนที่ส่งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า มีแรงจูงใจอะไรกันแน่? จู่ๆเขาก็นึกได้ว่า ตระกูลเบ่มีอำนาจกว้างขวางมาก มันไม่น่า จะปล่อยให้เขาอยู่ในจินหลิงมาหลายปีขนาดนี้
ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาสามารถนำศพของพ่อแม่ กลับไปฝังศพ ที่ปักกิ่งได้ ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่า พวกเขารู้เส้นทางของครอบครัว ตัวเองเป็นอย่างดี

กล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ตระกูลเยต้องรู้ว่าพวกเขาอยู่สถานเลี้ยง เด็กกำพร้าจินหลิงตั้งแต่แล้วแน่นอน

แล้วมีความเป็นไปได้มาก หลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยหลบหนี จากการสอดส่องของตระกูลเยได้เลย

สิ่งนี้ยังอธิบายได้ว่า ทำไมถึงชื่อให้ สามารถหาตัวเองเจอ ที่ โรงพยาบาลได้ง่ายๆ

เหตุผลที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ดูเหมือนจะซับซ้อนขึ้น เรื่อยๆ…

เมื่อเห็นเย่เฉินตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง กู้ชีวถามด้วย ความเป็นห่วงเป็นใยว่า “พี่เย่เฉิน พี่กำลังสงสัยว่าเบื้องหลังนี้ แผนร้ายอะไรใช่ไหม?”

เย่เฉินพยักหน้า:”ฉันคิดว่ามีปัญหาบางอย่างดูเหมือนจะ แปลกๆ แต่ตอนนี้ฉันยังเรียบเรียงไม่ได้”

กู้ชิว รีบพูดว่า “ถ้างั้นให้ฉันโทรหาพ่อ และขอให้พ่อของฉัน

มาที่นี่!”

พูดจบ เธอกำลังจะเอื้อมมือหยิบมือถือมา

“อย่า อย่าเด็ดขาด!”เย่เฉินรีบห้ามเธอ: “เรื่องที่เธอเจอฉัน อย่าเพิ่งบอกใครก่อน รวมถึงพ่อเธอด้วย!