บทที่ 675

นายหญิงใหญ่เขียวได้ยินว่าเซียวฉางเฉียนให้ตัวเองขาย เฟอร์นิเจอร์หรือของเก่า ความโกรธที่เก็บมานาน ในที่สุดก็ถูก กระตุ้นให้ระเบิดออกมา

เธอกล่าวด้วยความโมโห “ให้ขายเฟอร์นิเจอร์ฉันทนได้ ให้ ขายของเก่า อย่าคิดเลย! นั่นคือมรดกของพ่อแกที่ทิ้งไว้ให้ฉัน ตอนตาย”

เซียวฉางเฉียนพูดโน้มน้าว: “แม่ คนน่ะ ตอนที่มีชีวิตอยู่สำคัญ ที่สุด ของเก่าเหล่านั้น คุณจะเก็บซ่อนมันไว้จนกว่าพ่อจะกลับมา งั้นเหรอ?”

“พูดจาเหลวไหล ให้มันน้อยๆหน่อย!” นายหญิงใหญ่เซียวด่า ค่หนึ่ง ตะโกนว่า: “แกจะไปเข้าใจอะไร? เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้จด ทะเบียนไว้ในธนาคารทั้งหมด ถ้าธนาคารมายึด ต้องหักค่า เฟอร์นิเจอร์ชุดนี้แน่นอน แต่ของเก่าเหล่านั้น ธนาคารไม่รู้ ถ้า สุดท้ายพวกเราไม่มีกำลังมากพอที่จะพลิกสถานการณ์เลวร้าย ให้ดีขึ้นได้ บ้านก็จะถูกธนาคารยึดไป ของเก่าเหล่านั้นยัง สามารถเอากลับมาช่วยชีวิตได้อยู่!”

เซียวฉางเฉียนรู้แจ้งทันที

ตอนนี้ขายเฟอร์นิเจอร์ เท่ากับเป็นการแอบจัดการสิ่งของที่ จำนองไว้กับธนาคารล่วงหน้า ถือว่าเป็นการชดเชยความสูญเสีย
บทที่ 675

นายหญิงใหญ่เขียวได้ยินว่าเซียวฉางเฉียนให้ตัวเองขาย เฟอร์นิเจอร์หรือของเก่า ความโกรธที่เก็บมานาน ในที่สุดก็ถูก กระตุ้นให้ระเบิดออกมา

เธอกล่าวด้วยความโมโห “ให้ขายเฟอร์นิเจอร์ฉันทนได้ ให้ ขายของเก่า อย่าคิดเลย! นั่นคือมรดกของพ่อแกที่ทิ้งไว้ให้ฉัน ตอนตาย”

เซียวฉางเฉียนพูดโน้มน้าว: “แม่ คนน่ะ ตอนที่มีชีวิตอยู่สำคัญ ที่สุด ของเก่าเหล่านั้น คุณจะเก็บซ่อนมันไว้จนกว่าพ่อจะกลับมา งั้นเหรอ?”

“พูดจาเหลวไหล ให้มันน้อยๆหน่อย!” นายหญิงใหญ่เซียวด่า ค่หนึ่ง ตะโกนว่า: “แกจะไปเข้าใจอะไร? เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้จด ทะเบียนไว้ในธนาคารทั้งหมด ถ้าธนาคารมายึด ต้องหักค่า เฟอร์นิเจอร์ชุดนี้แน่นอน แต่ของเก่าเหล่านั้น ธนาคารไม่รู้ ถ้า สุดท้ายพวกเราไม่มีกำลังมากพอที่จะพลิกสถานการณ์เลวร้าย ให้ดีขึ้นได้ บ้านก็จะถูกธนาคารยึดไป ของเก่าเหล่านั้นยัง สามารถเอากลับมาช่วยชีวิตได้อยู่!”

เซียวฉางเฉียนรู้แจ้งทันที

ตอนนี้ขายเฟอร์นิเจอร์ เท่ากับเป็นการแอบจัดการสิ่งของที่ จำนองไว้กับธนาคารล่วงหน้า ถือว่าเป็นการชดเชยความสูญเสียไม่ได้ ธนาคารมาทวงถึงหน้าบ้าน ตระกูลเซียวทั้งหมดอยู่ใน สภาพของครอบครัวที่ตกอับ

นายหญิงใหญ่เซียวยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ อดไม่ได้ที่ตบโต๊ะ ดุด่า ว่า: “คนเลวอย่างเฉียนหงเช่น ทำไมฉันดูไม่ออกตั้งแต่แรกว่าเธอ มันเกิดมาเพื่อทรยศหักหลัง! เธอกับหม่าหลันรู้ความลับซึ่งกัน และกัน ไม่ต่างกัน การที่ให้เธอแต่งงานกับตระกูลเซียว เป็นการ ตัดสินใจที่เสียใจที่สุดในชีวิต น่าจะไล่เธอออกจากตระกูลเซียว ตั้งแต่แรก ให้หิวตายอยู่ข้างถนนถึงจะถูก

เมื่อพูดถึงตอนนี้ นายหญิงใหญ่เซียวกัดฟันกราม พูดด้วย ความโมโห “นังตัวดีคนนี้ ตอนนี้สบายแล้วสิ! เงินสดกว่า 2 ล้านอยู่ในมือ แถมยังเลี้ยงดูแมงดา ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปเสพสุขอยู่ ตรงไหน!”

นายหญิงใหญ่เซียวไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ในตอนนี้เฉียนหงเป็นลูก สะใภ้ของเธอ น่าสังเวชกว่าตระกูลเซียวมาก

เธอขุดถ่านหินในเตาเผาถ่านหินสีดำทุกวันจนไม่ได้เห็นตะวัน เท้าถูกล่ามโซ่ไว้ด้วยเหล็กอย่างหนัก หากทํางานไม่ครบ 12 ชั่วโมงต่อวันก็ไม่สามารถพักได้ มือและเท้าเปื่อยจนมีเลือด และมีเลือดซิบ

อีกอย่าง เถ้าแก่ในเตาเผาถ่านหินสีดำเหยาซานที่เฉียนหงเย่ นอยู่ โหดร้ายมาก คนงานกลุ่มนี้ที่ส่งไปให้หงห้า ได้จัดเตรียม หัวหน้างานผีห่าซาตานที่ดุร้ายคนหนึ่งไว้ด้วย ทุบตีพวกเขาที่ขุด ถ่านหินเหล่านี้อยู่บ่อยๆ ตามอำเภอใจ หากไม่พอใจนิดหน่อยเขาก็ฟาดด้วยแส้อย่างโหดเหี้ยม

ก่อนหน้านี้เฉียนหงเล่นเพราะดูแลบำรุงถือว่าได้อย่างเหมาะ สม เรียกได้ว่าอายุสี่สิบห้าสิบปีก็ยังเสน่ห์อยู่ ดังนั้นเมื่อมาถึงเตา เผาถ่านหินสีดำา ก็ได้รับความเป็นห่วงจากหัวหน้างานแล้ว เดิมที เธอดูถูกหัวหน้าคนงานที่ทั้งสกปรกทั้งเหม็น ยอมตายดีกว่าที่จะ ยอมให้เขาแตะเนื้อต้องตัว

แต่ทว่า ถูกอีกฝ่ายใช้แส้ฟาดอย่างโหดร้ายหลายครั้ง หลัง จากที่จงใจปล่อยให้หิวอยู่หลายครั้ง เธอก็ยอมประนีประนอม โดยสิ้นเชิง ไปเป็นนางบำเรอของหัวหน้างานในเตาเผาถ่านหินสี

หลังจากที่ยอมเป็นนางบำเรอหัวหน้าคนงาน แม้ว่าในการใช้ แรงงานของเธอดูบรรเทาลงบ้าง แต่ในจิตใจนั้นทรมานมาก

เดิมที่ตัวของเธอมีมูลค่าหลายสิบล้าน ผู้หญิงที่อาศัยอยู่ใน คฤหาสน์ทุกวัน กว่าครึ่งหนึ่งถือว่าเป็นลูกคุณหนูได้เลย

แต่ตอนนี้ กลับต้องอยู่ในที่สลัวๆ สกปรก ถึงขั้นอยู่ในบ้านอิฐ ที่ส่งกลิ่นเหม็น ต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อใช้ร่างกายรองรับ ความต้องการของหัวหน้าคนงานสกุลคนนั้น สำหรับเธอแล้ว มัน เป็นความทรมานที่สุดในโลก