ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1995



บทที่ 1995

เมื่อเห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ ล่าบินขึ้นมาจริงๆ ขบวน เฮลิคอปเตอร์ ขยายอย่างรวดเร็วมีทั้งหมดเกือบยี่สิบล่า ซึ่งทรง ไม่รู้จะทำตัวยังไงเลย!

เขาไม่เข้าใจจริงๆ และคิดอยู่ในใจ “แม่งเอ๊ย เขาต้องการ อะไรกันแน่ ระยะทางแค่สิบกว่ากิโลเมตร ส่งเฮลิคอปเตอร์ยี่สิบ สามารับส่ง มันเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเกินไปหรือเปล่า?”

“แล้วเพื่อนของเยเฉินที่อยู่โตเกียวคนนั้นเป็นใครกันแน่?! เช่า เฮลิคอปเตอร์ยี่สิบลำต้องใช้เงินมหาศาล มีเงินเยอะก็ไม่ควรใช้ ฟุ่มเฟือยแบบนี้?!”

ในเวลานี้ ประชาชนทั่วไปในโตเกียวต่างตกใจกับขบวน เฮลิคอปเตอร์ที่บินผ่าน ทุกคนหยุดและเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขา คิดว่ามีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น หรือไม่ก็คงมีคนตำแหน่งระดับสูงมาที่นี่

ซึ่งทรงเดาไม่ออกว่าเเฉินต้องการอะไรกันแน่ ทำให้เขายิ่ง รู้สึกกังวลมากขึ้น

ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยสนิทกับเย่เฉิน และไม่ได้เป็นเพื่อนกับเขา แต่อย่างน้อยก็เป็นคนรู้จัก การเจอหน้ากันของคนรู้จัก มันควร นัดเวลาและสถานที่เจอกันและต่างคนต่างไปไม่ใช่เหรอ? จู่ๆเย่ เฉินทำแบบนี้ เขาต้องการอะไรกันแน่?

ในเวลานี้ บนดาดฟ้าของตึกทั้งสองฝั่ง ก็มีเฮลิคอปเตอร์ลำใหม่บินขึ้นมาและเข้ามาอยู่ในขบวนอย่างต่อเนื่อง ในไม่ช้า ในขบวนก็มีเฮลิคอปเตอร์เกินสามสิบลำแล้ว

ซ่งหรง ไม่เคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาก่อน ทำให้เขาตก ตะลึงมากๆ!

ยิ่งไปกว่านั้น ในใจของเขาไม่กล้าดูถูกเหยียบหยามเหมือน ตอนแรกแล้ว

จิตใต้สำนึกบอกเขาว่าเเฉินดูเหมือนจะร้ายกาจกว่าที่เขาคิด ไว้ รวมถึงเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่ตัวเองไม่เคยเจอหน้ามาก่อน

บางที อีกฝ่ายอาจจะเป็นนักธุรกิจท้องถิ่นรายใหญ่ของ โตเกียว!

เฮลิคอปเตอร์มากกว่าสามสิบลำบินวนอยู่ในเมืองโตเกียว หนึ่งรอบ หลังจากนั้นก็จอดอยู่เหนือคฤหาสน์ส่วนตัวแห่งหนึ่ง

ในเวลานี้ ซึ่งทรงพบว่าเฮลิคอปเตอร์สามสิบกว่าบินเรียง

เป็นวงกลม และล้อมเฮลิคอปเตอร์ที่ตัวเองนั่งอยู่ไว้ตรงกลาง และเฮลิคอปเตอร์ที่ตัวเองนั่งมา ในเวลานี้ค่อยๆลงจอดอย่าง ช้าๆ

ซึ่งตรงก้มหน้าและมองลงไปด้านล่างและเห็นลานหน้าบ้านที่ กว้างมากๆ เขาถามสาวสวยด้วยความประหลาดใจ “ขอถาม หน่อย ที่นี่คือที่ไหน?”

สาวสวยพูด “คุณซ่ง ที่นี่คือที่พักอาศัยของคุณหนูใหญ่ของพวกเรา”

ข่งทรงไม่รู้ว่าคฤหาสน์ของตระกูลอิโตะอยู่ที่ไหน ดังนั้นเขาก็ เลยไม่รู้ว่าคฤหาสน์สุดหรูนี้เป็นของใคร

อย่างไรก็ตาม เมื่อดูจากสถานที่ตั้ง พื้นที่ทั้งหมด และรูปแบบ สถาปัตยกรรม ก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่คฤหาสน์ธรรมดาทั่วไปอย่าง แน่นอน

ขณะที่เฮลิคอปเตอร์ค่อยๆลงจอด หัวใจของซึ่งทรงเต้นเร็ว มากขึ้นเรื่อยๆ

เขารู้สึกประหม่าและคิดในใจ “เพื่อนของเยเฉินที่อยู่โตเกียว ตระกูลของเขาใหญ่ขนาดนี้ ตระกูลของพวกเขาต้องแข็งแกร่ง อย่างแน่นอน ถ้าเเฉิน ให้พวกเขาช่วยสืบสวนเรื่องของซ่งหวั่น ถึง บางทีตัวเองอาจจะถูกเปิดเผยก็ได้!”

ก่อนหน้านี้ ซึ่งทรงยังรู้สึกว่า ถึงแม้เยเฉินจะมาญี่ปุ่นก็ไม่มี ประโยชน์อะไร เขาไม่รู้จักใครเลยในญี่ปุ่น ทำเรื่องอะไรก็คงมีด ไปแปดด้าน เพราะเขาไม่มีคนรู้จักและไม่มีคนคอยช่วยเหลือ มัน ยากมากๆที่จะหาตัวซึ่งหวั่นถึงเจอหรือหาสาเหตุการเสียชีวิตของ เธอ

คนส่วนใหญ่ก็จะเป็นแบบนี้

ความสามารถของแต่ละคน มีข้อจำกัดด้านสถานที่

ตัวอย่างเช่น หงห้าเขาอยู่เมืองจินหลิงก็คือราชาใต้ดิน ไม่มี ใครกล้าล่วงเกินผิดใจกับเขา แต่ถ้าเขาออกจากเมืองจีนหลังและไปที่เมืองซูหาง อำนาจและอิทธิพลของเขาก็จะลดลงอย่าง

ถ้าให้เขามาที่โตเกียว ด้วยอิทธิพลที่เขามีอันน้อยนิดที่เมืองจี นหลัง แค่สมาคมไฮกงวิ่งเกียวก็กล้าตบหน้าเขา นี่เป็นเพราะอำนาจและอิทธิพลของเขาทั้งหมด อยู่ที่เมืองจีน

หลังถึงจะสามารถใช้ได้ ถ้าเขายิ่งออกจากเมืองจีนหลิงไกลมาก

ขึ้นเท่าไหร่ อำนาจและอิทธิพลของเขาก็จะยิ่งน้อยลงเรื่อยๆ

เดิมที่ซึ่งทรงคิดว่า เยเฉันก็คงเหมือนกันอย่างแน่นอน

เย่เฉินเจ๋งมากๆเมื่ออยู่ที่เมืองจินหลิง นั้นเพราะที่จินหลังมีผู้มี อำนาจในท้องถิ่นจำนวนมากรู้จักเขา

แต่ถ้าเขาออกจากเมืองจีนหลิง อิทธิพลของเขาก็จะลดลง เรื่อยๆ

หากเขามาสืบสวนเรื่องของซึ่งหวั่นถึงที่ญี่ปุ่นจริงๆ เขาอาจจะ

หาผู้ช่วยสามสี่คนยังไม่ได้เลย

แต่ว่าตอนนี้ ซึ่งทรงพึ่งตระหนักได้ว่าความคิดของตัวเองโง่ เขลามากแค่ไหน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ