บทที่1110

ขงเต๋อหลงมาในครั้งนี้ เขาเองก็พอจะมองความตั้งใจของขง เต๋อหลงออก

ขงเต๋อหลงคงน้ำลายสอ ในความงามของหลานสาวของเขา แน่ อยากจะเอาชนะตระกูลซง ให้ตระกูลซึ่งกลายเป็นสุนัขรับใช้ ให้ตระกูลขง ขณะเดียวกันก็อยากจะครอบครองหลานสาวของ เขาเป็นของตน

หากเป็นเมื่อก่อน ถึงตัวเองจะมองเห็นเป้าหมายทั้งหมดของ เขาแล้ว ตัวเขาเองก็ไม่สามารถปฏิเสธโอกาสที่เขายื่นมาได้

ถึงยังไง โอกาสที่ดีขนาดนี้ก็ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ เจียงหนานมี ตระกูลตั้งมากมาย ที่อยากจะรองมือรองเท้าให้กับตระกูลใหญ่ ของเล่นจิงทั้งนั้น กระทั่งเป็นทาสเป็นสุนัขรับใช้ เพียงแค่เป็น ตระกูลใหญ่ของเย่นจิง ก็ไม่อาจดูถูกพวกเขาได้เลย

เย้นจึงมีตระกูลที่ซ่อนเร้นอยู่มากมาย ความมั่งคั่งที่อยู่เบื้อง หลังนั้นไม่ใช่เรื่องที่เหล่าตระกูลในเจียงหนานจะสามารถเข้าใจ ได้เลย

หากหยิบยกตระกูลเย่แห่งเล่นจิงมาพูด เพราะตระกูลเที่ กำลังและภูมิหลังที่แข็งแกร่งมาก ตระกูลเย่จึงไม่มีใครที่ติด อันดับของชาร์ตอันดับมหาเศรษฐีใดในโลกเลย ขอแค่ตระกูลเย่ ไม่เต็มใจจะปรากฏบนชาร์ตอันดับ ชาร์ตจัดอันดับมหาเศรษฐีใด ก็ไม่กล้าเอาชื่อของพวกเขาใส่ลงไป
ดังนั้น ไม่มีใครรู้ว่าทั้งตระกูลเย่นั้นมีเงินอยู่เท่าไหร่กันแน่

ตระกูลเย่ทั้งตระกูลใหญ่ เครือญาติสายตรงก็มีหลายสิบราว ร้อยคนแล้ว ในหลายสิบคนนี้ที่ฐานะยากจนที่สุดก็มีแทบจะถึง หมื่นล้าน ฐานะร่ำรวยที่สุดกระทั่งถึงแสนล้าน หากรวมกำลังที่แท้ จริงของตระกูลนี้เข้าด้วยกันแล้วคงน่ากลัวจนพูดไม่ออก

นี่เป็นเพียงตระกูลชั้นสูงสุดในประเทศเท่านั้น หากเป็นตระกูล ใหญ่ในยุโรปและอเมริกาที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าสองหรือ สามร้อยปี เงินในมือของพวกเขาก็ร่ำรวยเทียบเท่าประเทศได้ เลย

และพวกเขาเองก็เหมือนกับตระกูลเย่ ทำตัวให้ไม่เป็นจุด สนใจอย่างที่สุด แต่ไหนแต่ไรไม่เคยให้ชื่อของตนปรากฏอยู่ใน การจัดอันดับมหาเศรษฐีใดเลย

ตระกูลรอธส์ไชลด์ดำเนินกิจการมาหลายร้อยปี มีลูกหลานนับ ไม่ถ้วน แต่ในการจัดอันดับมหาเศรษฐีนั้น หาไม่เจอเลยแม้แต่ชื่อ เดียว

ยังไงเสียคนมีเงินก็แค่คนมีเงิน เมื่อเทียบกับคนที่มีทั้งเงินและ อำนาจแล้ว ก็ยังด้อยอยู่มาก

ตระกูลขงอยู่ที่เย่นจึงถึงยังไงก็ไม่ถือเป็นตระกูลชั้นสูง ดังนั้น พวกเขาถึงได้มุ่งเป้าสายตาไปยังเจียงหนาน

หากเปลี่ยนเป็นตระกูลเย่ ตระกูลไหน ในเจียงหนาน ก็ไม่ สามารถเข้าไปอยู่ในสายตาของพวกเขาได้ทั้งนั้น
ดังนั้นหากอยู่ในดีต คุณท่านซึ่งไม่มีทางละทิ้งโอกาสดีที่จะ คบค้าสมาคมกับตระกูลใหญ่ของเล่นจิงแบบนี้แน่ แต่ในตอนนี้เขามองทะลุปรุโปร่งนานแล้ว จะตระกูลนั่นตระกูลนี้ สำหรับตัวเขาแล้ว มันไม่มีความหายใด

สิ่งที่มีความหมายอย่างแท้จริง คือบนโต๊ะอาหารนั้น ไม่มีใคร รู้จักอาจารย์เย่ เยเฉินที่มีกำลังล้ำลึกมากมายของเขา

ไม่ว่าจะเป็นการพิจารณาด้วยความเห็นแก่ตัวของตัวเอง หรือ ด้วยอนาคตของตระกูล หรือจะด้วยหลานสาว เขาก็หวังว่าซึ่ง หวั่นถึงจะสามารถได้อยู่ด้วยกันกับเย่เฉิน

เพราะเขารู้ว่าหากตนต้องการจะมีชีวิตยืนยาว ก็ต้องผูกไมตรี กับเย่เฉินเอาไว้

อาจารย์เย่แต่ละคำนั้นไม่มีความหมาย เพราะทุกคนต่างเรียก เขาว่าอาจารย์เย่ด้วยความเคารพ

มีเพียงเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นหลานเขยของตนเท่านั้น ถึงจะ สามารถเปลี่ยนเขามาเป็นครอบครัวของตนได้อย่างแท้จริง

นอกจากนี้เขาเองก็รู้ว่า หากตัวเขาหวังจากใจจริงว่าตระกูลซึ่ง จะสามารถไปได้ไกลและยั่งยืนยิ่งขึ้น การเป็นสุนัขรับใช้ตระกูล ใหญ่แห่งเย่นจิง ก็ไม่เท่าการให้อาจารย์เย่เย่เฉินเข้ามาเป็นเขย

ในตระกูล!

แก้วหัวแหวนของตัวเอง หลานสาวแสนรักที่น่าภูมิในมาตลอดชีวิตของเขา ไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนอย่างจริงจังมาก่อน มีเพียง เยเฉินเท่านั้น

ตัวเขาเองเป็นปู่ รักเอ็นดูเธอ เฝ้ามองเธอเติบใหญ่ จะไม่หวัง ให้เธอมีที่พึ่งพิงที่สมบูรณ์พร้อมได้ยังไงกันล่ะ?

ดังนั้นไม่ว่าจะดูยังไง น้ำหนักของขงเต๋อหลงก็ห่างจากเยู่เฉิน เป็นแสนเป็นหมื่นลี้