ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2365



บทที่ 2365

ทันทีที่เฉินจือข่ายได้ยินว่าเเฉินต้องการจะใช้ซูรั่วหลี เขาก็ ถามทันทีด้วยความเป็นห่วง “คุณชาย ซูรั่วหลีคนนี้ ยังไม่แน่ใจ ว่าจะได้เรื่องหรือไม่ เธอถูกพวกเรากักบริเวณอยู่ในบ้านของเรา มาโดยตลอด ถ้าปล่อยตัวเธอออกไป เธอจะไม่ฉวยโอกาสหนีไป หรือ!”

เย่เฉินส่ายหัว “เท่าที่ผมรู้จักกับเธอ เธอจะไม่ทำแบบนั้นอย่าง แน่นอน”

เฉินจือข่ายถามด้วยความสงสัยว่า “คุณชายทำไมคุณถึง มั่นใจได้ขนาดนี้? ผู้หญิงคนนี้โหดร้ายมาโดยตลอด ไม่ใช่คนที่ จะจัดการได้ง่าย!”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “เธอถูกตระกูลซูทำลายมาอย่างหนัก ตอนนี้เธอมีโอกาสจับตัวซูโสบู่เต้าได้ก่อน สำหรับเธอแล้วมันเป็น โอกาสที่ดีที่จะแก้แค้น จากจุดนี้ เธอจะไม่มีทางต่อต้านอย่าง แน่นอน”

ในขณะที่พูด เย่เฉินก็พูดขึ้นมาอีกครั้งว่า “อีกอย่างในตอนนี้ ในความคิดของตระกูลซู เธออยู่ในสถานะที่หายตัวไป ทันทีที่ เธอหลุดพ้นจากการควบคุมของผมไปได้จริงๆ หรือหลุดพ้นจาก การปกป้องของผม อาจจะถูกตระกูลซูค้นพบ เมื่อถึงเวลานั้น ตระกูลซูก็จะฆ่าเธออย่างแน่นอน”

“หากพูดอย่างลวกๆ ต่อให้ตระกูลซูไม่ได้ลงมือกับเธอ ถ้าเกิดว่ารัฐบาลญี่ปุ่นรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน ก็ไม่มีวันปล่อยเธอไปอย่าง แน่นอน เพราะยังไงเธอก็เป็นนักโทษผู้หลบหนีที่รัฐบาลญี่ปุ่น อยากจะจับตัวมากที่สุด อย่างไม่มีผู้ใดเทียบได้

เฉินอข่ายพยักหน้าเบาๆ และพูดอย่างจริงจังว่า “ผมเข้าใจ แล้วครับคุณชาย ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ งั้นซูรั่วหลีก็เป็นตัวเลือกที่ดี คนหนึ่ง เธอมีความสามารถที่แข็งแกร่งมาก การออกภารกิจ พร้อมกับคุณ ไม่เพียงแต่จะช่วยคุณได้ และก็ยังไม่เป็นภาระของ คุณอีกด้วย”

เย่เฉินยิ้มและกล่าวว่า ในช่วงที่ผ่านมา ความแข็งแกร่งของ รั่วหลีได้เพิ่มขึ้นอีกแล้ว มันไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบได้ เหมือนกับตอนที่เธออยู่ในตระกูลก่อนหน้านี้แล้ว

หลังพูดจบ เขาก็ยืนขึ้น และพูดว่า “คุณอยู่ที่ออฟฟิศไปก่อน ผมจะไปคุยกับซูรั่วหลีสักหน่อย

เฉินจือข่ายถามอย่างเร่งรีบว่า “คุณชายครับ แล้วตู้ไห่ชิงและซู

คือหนูล่ะจะทำอย่างไร?”

เย่เฉินกล่าวว่า “พรุ่งนี้เช้าพวกเขาก็น่าจะตื่นขึ้นมาได้แล้ว ใน คืนนี้คุณก็แค่ต้องจัดการให้คนเฝ้าประตูให้ดีก็พอแล้ว ออใช่แล้ว สั่งให้คนไปซื้อเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยน และของใช้ประจำวันล่วง หน้า เตรียมไว้ให้สองแม่ลูกนั่น และส่งไปให้พวกเขาตอนเช้า ใน วันพรุ่งนี้”

เฉินจือข่ายกล่าวทันทีว่า “ครับคุณชาย” เย่เฉินกล่าวอีกครั้งว่า “นอกจากนี้ คุณรู้จักกับตู้ไห่ชิงและซูจื่อหยูหรือไม่”

เฉินจือข่ายอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า ผมรู้จักพวกแต่เขาจะไม่รู้จักผม

งั้นเยเฉันเอ่ยปากกล่าวว่า เมื่อเขาตื่นขึ้นในพรุ่งนี้ ว่าพวกเขาจะถามคำถามอะไรเกี่ยวกับผม ก็ไม่ต้อง เขาถามคือไหน ไม่ต้องตอบ หากพวก เขาต้องการจากไป หรือติดต่อกับโลกภายนอก คุณห้าม ตกลงโดยเด็ดขาด อยู่ที่อย่างเชื่อฟัง”

เฉินจือข่ายกล่าวทันทีว่า “ครับคุณชาย ผมเข้าใจ”

ในเวลาเดียวกัน

รั่วหลีกำลังฝึกหัดสิงเฉวียนของตระกูลเหออยู่ในห้อง ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว หลังสมบูรณ์ เธอรู้สึกถึงความก้าวหน้าอย่างมากในความสามารถ

ดังนั้น จึงใช้โอกาสนี้ ใช้เวลาและพลังงานทั้งหมดในการ ฝึกฝนมวยสิงเฉวียน และความแข็งแกร่งของเธอพัฒนาอย่าง ต่อเนื่องราวกับจรวด

อย่างไรก็มักคิดถึงเย่เฉินอย่างควบคุมไม่ได้
หลายวันที่ผ่านมา ในสมองของเธอมักจะคิดถึงความดีของเย่ เฉินซ้ำแล้วซ้ำอีกอย่างอดไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เเฉินช่วยตัวเองไว้ หรือเรื่องที่เย่เฉินช่วย เปิดเส้นเริ่มให้ตัวเอง และทำให้ความแข็งแกร่งของตัวเอง ก้าวหน้าไปอย่างก้าวกระโดด สำหรับเธอแล้ว ในใจลึกๆ ของ เธอรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

คิดถึงมากเกินไป ก็จะตั้งตารอคอยที่จะได้เจอหน้าเเฉินมาก ขึ้นโดยธรรมชาติ

แต่ดูเหมือนว่าเเฉินจะไม่ค่อยได้มาที่โรงแรมแห่งนี้ ดังนั้นจึง

ทำให้เธอค่อนข้างที่จะรู้สึกเสียใจอยู่บ้าง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ