บทที่ 551

ในรถ

ซึ่งหวั่นถึงขับรถไป พูดกับเย่เฉินไป “อาจารย์เย่ คุณปู่พูดถึง คุณมาหลายวันแล้ว และกลัวว่าคุณจะไม่มีเวลาไปร่วมงานเลี้ยง วันเกิดของเขา พอคุณถึง เชื่อว่าเขาจะต้องดีใจมาก! ”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า ” ในเมื่อผมสัญญากับคุณแล้ว ผมจะผิดนัดได้อย่างไร”

“อื้ม!”ซ่งหวั่นถึงพยักหน้าอย่างมีความสุข และพูดว่า””คนที่ คุณอยากเห็นที่สุดในวันนี้น่าจะเป็นคุณ”

ในขณะที่พูด ซึ่งหวั่นถึงถอนหายใจ “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ตั้งแต่ปู่ของฉันไปพบหมอเทพซื้อเมื่อสองสามวันก่อน เขาก็พูด ถึงคุณตลอด และบอกฉันเป็นการส่วนตัวว่า งานเลี้ยงวันเกิดครั้ง นี้ ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาก็คือให้คุณมา

เย่เฉินตกตะลึง จากนั้นก็หัวเราะเล็กน้อย

เขารู้ว่าทำไมคุณท่านซึ่งถึงพูดถึงเขาและอยากเจอตัวเอง ตลอด

เขาต้องได้เจอหมอเทพซื้อก่อนแน่นอน และได้เห็นผล มหัศจรรย์ของชื่อเทียนฉีที่กินยาอายุวัฒนะเข้าไป ดังนั้นเขาเลย หวังว่า ตนจะสามารถให้เขาสักเม็ดได้
ในความเป็นจริงมันไม่ใช่แค่คุณท่านซึ่งที่ไม่อาจต้านความ ดึงดูดของยาอายุวัฒนะได้ ผู้สูงอายุทุกคนในโลกนี้ คาดว่าพวก เขาก็ไม่สามารถต้านแรงดึงดูดอันยิ่งใหญ่ของยาอายุวัฒนะได้

หลังจากได้รับคําเชิญแล้ว ก็คิดว่าควรเตรียมของขวัญอะไรให้ คุณท่าน ง

คิดไปคิดว่า รู้สึกว่าคนอย่างคุณท่านซึ่งไม่สนใจเรื่องเงิน ดัง นั้นตนให้ยาอายุวัฒนะแก่เขาเลยแล้วกัน

สำหรับตนแล้วยาอายุวัฒนะ ไม่ใช่ของวิเศษอะไร ของที่ราคา แพงที่สุดไม่มีอะไรมากไปกว่า โสมม่วงอายุ 300 ปี

ยิ่งไปกว่านั้น เขาช่วยเว่ยเลี้ยงลูกชายนอกสมรสของตระกูล เว่ย เพื่อเป็นการขอบคุณตน เว่ยเลี่ยงได้มอบโสมหิมะพันปีที่ สืบทอดมาของตระกูลให้กับตัวเอง หากใช้โสมหิมะพันปี ใน การกลั่นยา ผลต้องดีกว่ายาอายุวัฒนะมาก

ดังนั้นการให้ยาอายุวัฒนะแก่นายซ่ง ไม่เพียงแต่สามารถไว้ หน้าอันยิ่งใหญ่คุณท่านซ่งได้ สำหรับเขาแล้ว ก็ไม่ได้เสียค่าใช้ จ่ายมากนัก พูดได้ว่าเป็นการยิงนกได้หลายตัว

ทันใดนั้น ซึ่งหวั่นถึงพูดกับเย่เฉินอีกครั้งว่า “อาจารย์เย่ คุณปู่ ได้เชิญเพื่อนของท่านมาเยอะ เดี๋ยวท่านจะได้ร่วมงานกับพวกเขา แล้ว”

“โอ้?” เย่เฉินถามด้วยรอยยิ้ม: “เชิญใครมาบ้างเหรอ?” ซ่งหวั่นถึงพูดว่า “หวังตงเสงี่ยนรองประธานของเหากรุ๊ปได้ยินมาว่าพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณ?”

เยเฉินพยักหน้า: “ก็ไม่เลว”

ซึ่งหลั่นถึงยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “วันนี้เธอจะมาที่นี่ด้วย

หลังจากนั้นซึ่งหวั่นถึงก็หยุดเล็กน้อย แล้วพูดว่า “สำหรับผู้นํ ตระกูลหวังและตระกูลฉิน ไม่ต้องบอกแล้วสินะ พวกเขามีความ สัมพันธ์ที่ดีกับคุณมาโดยตลอดใช่มั้ย?”

เย่เฉินยิ้มพูดว่า “ใช่แล้ว”

ซ่งหวั่นถึงพูดอีกครั้ง “คุณปู่ยังเชิญเว่ยเลี่ยงประธานของ บริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ ฉันได้ยินมาว่าคุณสนับสนุนเขากับมือ?”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “เว่ยเลี่ยงเป็นลูกนอกสมรส และไม่

ได้รับความเห็นชอบ นอกจากนี้พ่อและพี่ชายของเขายังทำให้ทำ

ผิดต่อผม ดังนั้นผมถึงทำให้เขาดังขึ้นมา”

ซึ่งหวั่นเม้มปากยิ้ม แล้วพูดอย่างอ่อนหวาน อาจารย์เย่ ฉัน ได้ยินมาว่า คุณให้หงห้าส่งพ่อลูกคู่นี้ ไปขุดโสมที่ภูเขาฉางไปเห รอ?”

“ถูกต้อง”เย่เฉินพูดเบาๆ ” ในเมื่อเขาดูถูกภูเขาฉางใบที่สุด งั้นผมจะส่งเขาไปสำนึกผิดเอง”

ซ่งหวั่นถึงยิ้มและพูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาทั้งสองมีชีวิต ที่น่าสังเวชในภูเขาฉางไบ พวกเขาต้องขุดโสมเพื่อแลกกับ อาหาร ก่อนหน้านี้ภูเขาถูกปกคลุมด้วยหิมะตกหนัก พ่อลูกทั้ง สองไม่เข้าไปในภูเขาไม่ได้ และเก็บโสมไม่ได้ ไม่มีกินหรือดื่ม ก็เลยไปขโมยไก่บ้านชาวบ้าน สุดท้ายถูกคนอัดจนลุกไม่ขึ้น ได้ แต่อดอยาก ในบ้านที่พังยับเยิน

เย่เฉินถามอย่างสงสัย ทำไมเธอถึงให้ความสนใจกับสิ่ง เหล่านี้? แม้แต่ผมก็ยังไม่ได้สนใจสถานการณ์ล่าสุดของทั้งสอง คนเลย”

ซึ่งหวั่นถึงหน้าแดง และพูดด้วยความอับอายเล็กน้อย: “ฉันแค่ รู้สึกว่าพวกเขาหาเรื่องใส่ตัว ดังนั้นฉันจึงอยากรู้ว่าพวกเขาได้รับ การลงโทษแบบไหน จากนั้นเลยถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “คนที่ถูกส่งไปขุดถ่านที่จิ๋นซี เธอก็ ติดตามเหรอ?”

ซึ่งหวั่นถึงยิ้มและพูดว่า “ติดตามแล้ว! พวกเขาดูน่าสังเวช จริงๆ พวกเขาลงไปที่เตาเผาถ่านหินเป็นเวลา 12 ชั่วโมงต่อวัน สภาพแวดล้อมในการทำงานแย่มาก ทำงานหนักมาก และพวก เขากินข้าวไม่อิ่ม เห็นว่าพอตกดึก สิบกว่าคนจะร้องไห้ในที่ฉัน เอาแต่ร้องไห้บนที่นอนไม่หยุด……