ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่994



บทที่994

หลังจากที่ช่วยคนอื่นวางทีวีไว้ในรถ ในที่สุดก็ได้รับเงิน 60,000 หยวนจากการขายทีวี

เซียวไห่หลงพูดอย่างตื่นเต้น “ครอบครัวของเราต้องทาน อาหารดีๆ! แล้วหม้อไฟทะเลเป็นไง?

เชียวฉางเฉียนรีบพูดว่า “ใช่! ฉันอยากกินหอยเป๋าฮือสักสอง สามตัวเพื่อความสะใจ!”

นานหญิงใหญ่เซียวกล่าวในเวลานี้ “ไห่หลง โอนเงินที่ขายทีวี ให้ฉันทาง WeChat ก่อน”

เมื่อเซียวไห่หลงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รีบพูดว่า “คุณย่า เงินนี้ไว้ที่

ผม ไม่ต้องกังวล”

นายหญิงใหญ่เชียวผ่านอะไรมามากมาย แต่ตอนนี้เธอมี ความคิดเดียว นั่นคือ เงินทั้งหมดจะต้องอยู่ในที่ของเธอเอง ฉะนั้น เธอจะไม่รู้สึกปลอดภัยเลย

ดังนั้นเธอจึงตะโกนใส่เซียวไม่หลง” ที่บ้านเรานายเป็นคนพูด ได้เมื่อไหร่กัน? ใครเป็นคนหาคฤหาสน์Tomson Rivieraได้ นาย ลืมไปแล้วเหรอ?”

เมื่อเชียวไห่หลงได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเขาก็ดูแย่เล็กน้อย เชียวฉางเฉียนรู้ดีอยู่ในใจว่าถึงเวลาแล้วที่นายหญิงใหญ่จะต้องกลับมาเป็นเจ้าบ้านอีกครั้ง และไม่มีใครไม่เชื่อฟัง

ดังนั้นเขาจึงตะโกนใส่เซียวไห่หลง”เจ้าหนู นายหัดเถียงย่า เมื่อไหร่กัน? รีบโอนเงินให้ย่าเร็ว!

เซียวไห่หลงทําอะไรไม่ได้ใช้ WeChat โอนเงินทั้งหมดให้กับ นายหญิงใหญ่

หลังจากได้รับเงินแล้ว นายหญิงใหญ่ก็โล่งใจเล็กน้อยแล้วพูด ว่า “โอเค ไปกินหม้อไฟทะเลตามความต้องการของนายเถอะ!”

ภายในร้านหม้อไฟทะเล

ครอบครัวเซียวขอห้อง และครอบครัวก็เข้าไปข้างในและมี หม้อไฟขนาดเล็ก เนื่องจากช่วงนี้ลำบากมาก ไม่มีน้ำในท้องของคนห้าคน ทุก

คนจึงสั่งอาหารทะเลมาโต๊ะหนึ่ง ไม่มีผักแม้แต่ชิ้นเดียว

เดิมทีห้องก็ร้อนแล้ว และสั่งหม้อไฟ 6 อัน ซึ่งไอร้อนขึ้นมา ทันที

แต่ว่า ครอบครัวของเซียว สนุกกับการกินเป็นอย่างมาก โดย เฉพาะอย่างยิ่งเชียวฉางเฉียนและเซียวไม่หลงซึ่งทั้งคู่กำลังรับ ประทานอาหารและมีเหงื่อออกมาก

เฉียนหงเล่นไม่ได้กินน้อยเลย เพราะเธอได้รับความทุกข์ ทรมานมากมายในเหมืองถ่าน ไม่ต้องพูดถึงการกินอาหารทะเล นานมากแล้วที่เธอไม่ได้กินแม้แต่กุ้ง

เธอกำลังเพลิดเพลินกับอาหาร และเธอก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัว

เธอถอดเสื้อคลุมออก โดยไม่รู้ตัว แต่เธอรู้สึกว่าตูดของเธอนั่ง อยู่บนเก้าอี้ มีเหงื่อออกเล็กน้อย และมันเหนียวและอึดอัดเล็ก น้อย

ในเวลานี้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกว่าจุดซ่อนเร้นของเธอนั้นคันจนทนไม่

ไหว แต่ตรงนั้นซ่อนเร้นเกินไป และเธอไม่สามารถเกาหรือเกาได้

เธอจึงทำได้เพียงถูไปมาบนเก้าอี้เท่านั้น

แต่เท่าไหร่ ก็รู้สึกคันมากขึ้น และยิ่งอึดอัด

เธอคิดว่าเธอกำลังกินหม้อไฟอยู่ แต่จู่ๆ เธอก็รู้สึกบางอย่าง ในใจ นึกเรื่องหนึ่งได้

ผู้ดูแลเหี้ยมโหดของเหมืองถ่านดำ ก่อนหน้านี้บังคับตัวเองให้ ไปกับเขาทั้งคืน ไม่เพียงแต่ไม่เคยอาบน้ำ แต่ยังไม่เคยป้องกัน ใดๆ…

ช่วงเวลานั้นว่ากันว่าไม่นาน ว่างั้นก็ไม่สั้น ไม่รักสะอาด จะมี อันตรายซ่อนเร้นไม่มากก็น้อย…

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถามตัวเองว่า นี่อาจเป็น…. เป็นโรค…


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ