ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1309



บทที่ 1309

อิโตะนานาโกะคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินคนนั้น จะเป็นอาจารย์เยู่ใน สายตาของหมอเทพท่านนี้ ถึงขั้น ยังเป็นมังกรจริง ในหมู่คน ใน สายตาของเขาอีก

ญี่ปุ่นก็มีตำนานที่เกี่ยวกับมังกรมากมาย ถึงอย่างไร อารยธรรมของญี่ปุ่นก็สืบทอดจากจีนไปในตอนแรก ดังนั้น อารยธรรมของทั้งสองประเทศใกล้ชิดกันมาก

ในวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น มังกรก็เป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูง ที่สุด ตำแหน่งแทบจะเหมือนเทพทั่วไปไม่แตกต่างกัน

แต่ว่า เธอคิดไม่ถึง เพราะเหตุใดท่าน คนนี้ ถึงได้ยกย่องวัย

รุ่นคนหนึ่งว่าเป็นมังกรจริงในหมู่คน

เป็นธรรมดาว่าเธอไม่อาจจะรู้ได้ ผลกระทบที่เยเฉินนำมาให้ ชื่อเทียนฉี โค่นล้มความรู้ความเข้าใจหลายสิบปีของซื้อเทียน

ด้วยวิชาทางการแพทย์ที่เยเฉินแสดงออกมาให้เห็น รวมไปถึง ความสามารถการกลั่นยาที่เหลือเชื่อ ในสายตาของชื่อเทียน แล้ว เรียกได้ว่าก็คือเห็นได้แค่ครั้งเดียวในชีวิต มีได้แค่คนเดียว ในโลก

ดังนั้น เขานับถือและเทิดทูนเยเฉินอย่างหาใดเปรียบมาโดย ตลอด

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตัวเขาเองได้ประโยชน์มากมายจากบนตัวของเยเฉิน ยาวิเศษที่ใช้ในการรักษาบาดแผลเม็ดหนึ่ง ยาอายุ วัฒนะเม็ดหนึ่ง ทำให้ชีวิตของเขาได้พลิกเปิดบทความใหม่ออก มา

บุญคุณยิ่งใหญ่แบบนี้ ชาตินี้เขามิอาจลืม และก็ยากที่จะ ตอบแทนบุญคุณไปตลอดชีวิต

ในเวลานี้ อิโตะนานาโกะเห็นท่าทีของซื้อเทียนฉีเปลี่ยนเป็น บันดาลโทสะเป็นอย่างยิ่ง เธอรีบขอร้องอย่างถ่อมตนในทันที “หมอเทพชื่อ ที่อาจารย์ล่วงเกินคุณเย่ก็เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ว วูบ พูดไวไม่คิด แน่นอนว่ามีความผิด แต่ความผิดไม่ถึงขั้นเช่นนี้ ดังนั้นยังไงก็ขอความกรุณาท่านจิตใจเมตตา ยื่นมือช่วยเหลือ ด้วยค่ะ! ”

ชื่อเทียบฝีมือใหญ่โบกขึ้น เอ่ยด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวอย่างหาใด เปรียบ “แม่หนู ชีวิตของข้าเรียกได้ว่าต่างก็เป็นอาจารย์เที่ช่วย เอาไว้ ข้าอยู่ที่จินหลิงเปิดโรงหมอรักษาช่วยชีวิตคน ก็เพื่อ ตอบแทนบุญคุณของอาจารย์เยทั้งสิ้น ดังนั้น คนที่ล่วงเกินอาจาร เย่ใดๆก็ตาม ต่างก็เป็นศัตรูในสายตาของข้า ข้าเห็นเจ้าพูดจา ทําเรื่องเข้าใจมารยาทเป็นอย่างยิ่ง ไม่ยินดีที่จะพูดจาด้วย ถ้อยคำที่รุนแรงกับเจ้า ยิ่งไม่อยากไล่เจ้าออกไป ดังนั้นยังไงก็ หวังว่าตัวเจ้าจะรู้ตัวออกไปจากที่นี่ด้วยตนเอง!

อิโตะนานาโกะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสะอึกสะอื้น “หมอเทพซือ ผู้ที่ เป็นหมอมีจิตใจที่เมตตา ท่านจะเห็นความตายแต่ไม่ช่วยไม่ได้ นะคะ…”
ชื่อเทียนฉีสองมือคารวะให้กับเธอ “ผู้ที่เป็นหมอมีจิตใจที่ เมตตานั้น ใช่ แต่ผู้มีบุญคุณใหญ่หลวงต้องมาก่อน ข้าก็ถามใจ ไม่ได้รู้สึกละอาย เจ้าไม่ต้องสิ้นเปลืองค่พูดไปมากกว่านี้อีกแล้ว กรุณากลับไปด้วยจิตสำนึกของตนเองเถอะ!

พูดจบ เขาก็หันหน้าไปสั่งกับเฉินเสี่ยวจาว “เสี่ยวจาว ส่ง แขก! ”

อิโตะนานาโกะยังอยากจะขอร้องวิงวอน พยายามช่วงชิงต่อ แต่ซื้อเทียนได้นำมือไขว้หลัง ก้าวขากว้างๆ เดินไปทางห้องที่อยู่ ด้านในโรงหมอแล้ว

ไม่รอให้อิโตะนานาโกะได้เอ่ยปาก เฉินเสี่ยวจาวที่อยู่ด้านข้าง ก็ทำท่าเชิญ เอ่ยปากว่า “คุณผู้หญิงท่านนี้ เชิญกลับเถอะค่ะ!

อิโตะนานาโกะถอนหายใจออกมาอย่างหมดหวัง เอ่ยขึ้นด้วย

ความเคารพนบนอบว่า “งั้นโปรดอภัยที่ผู้น้อยมารบกวนแล้ว….

พูดจบ ถึงได้หมุนตัวจากไปอย่างค่อนข้างที่จะเหม่อลอย

โคบายา ชิจิโร่ตั้งแต่ต้นจนจบก็ตามอยู่ที่ด้านข้าง แต่ตั้งแต่ ต้นจนจบก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมาแม้แต่ประโยคเดียว

ในสายตาของเขา จีบสาวแน่นอนว่าสำคัญ แต่ความปลอดภัย ของคนสำคัญยิ่งกว่า พี่ชายแท้ๆต่างก็ถูกจัดการอยู่ที่ซื้อถังแห่ง นี้ เขาพูดยังไงก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามอยู่ที่นี่

ออกมาจากจี้ อถังเป็นเพื่อนอิโตะนานาโกะแล้ว โคบายา ชิจิ โร่เอ่ย โน้มน้าวด้วยเสียงที่อ่อนโยนว่า “คุณนานาโกะก็ไม่ต้องใส่ใจมากเกินไปหรอกครับ อารมณ์ของยอดฝีมือที่ตัดขาดจาก โลกภายนอกแบบนี้ จะมากจะน้อยต่างก็มีความแปลกประหลาด ด้วยกันทั้งนั้น พวกเรากลับไปพักผ่อนที่โรงแรมก่อนก็ได้ วันหลัง ค่อยมาเยี่ยมเยียนถึงที่ใหม่ ประเทศจีนไม่ใช่ว่ามีเรื่องเล่าทาง ประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงมากที่มีชื่อว่าเยี่ยมกระท่อมสามครั้ง หรอกหรอครับ? บอกว่าเล่าปี่ไปที่บ้านของจูกัดเหลียงสามครั้ง เชิญเขาออกจากภูเขา หลังจากสามครั้งเต็มๆ จูกัดเหลียงถึงได้ ตอบตกลง งั้นพวกเราไม่รู้มาเยี่ยมเยียนซื่อถึงสามครั้งสักครั้ง

อิโตะนานาโกะสายศีรษะ เอ่ยขึ้น “เมื่อครู่นี้ฉันเห็นสายตาของ หมอเทพท่านนั้น ตอนที่ท่านปฏิเสธฉัน ในใจคงจะไม่ได้หลง เหลือที่ว่างใดๆอีก ต่อให้ฉันมาสามครั้ง ถึงขั้นสามสิบครั้ง ผลลัพธ์เกรงว่าก็เหมือนกัน ตอนนี้ดูแล้วหากคิดจะแก้ปัญหาเรื่อง นี้ ยังไงก็ต้องเริ่มจากตัวของคุณเย่คนนั้น”

“เย่เฉิน?! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ