บทที่ 386

โคบายา อิจิโร่พูดอย่างโมโหง่า “พ่อของผมเสียชีวิตอย่าง กะทันหันหลังจากกินยาของคุณ คุณกล้าพูดไหมว่ามันไม่มีปัญหา กับยา”

เย่เฉินยักไหล่และพูดว่า “พวกนายแย่งยาไปเองไม่ใช่เหรอ? กระบวนการทั้งหมดของเรื่องนี้ คือนายแย่งยาพิษด้วยตัวเอง ฟัง ให้ นายแย่งไป เข้าใจไหม? ไม่ใช่ผมให้นาย!!

พูดจบ เย่เฉินก็พูดอีกครั้ง “นายแย่งยาพิษไปเอง นายส่งคน เอายาพิษไปให้พ่อนาย แล้วพ่อของนายก็เสียชีวิตหลังจากกินยา พิษที่นายให้คนส่งไปให้ดูยังไงนายก็เป็นคนก่อเรื่องเอง มัน เกี่ยวอะไรกับผม?กูให้มึงไปแย่งยาพิษเหรอ?”

โคบายา ชิอิจิโร่พูดไม่ออกทันที

เย่เฉินพูดถูก ตั้งแต่แรกเขาพาใครบางคนไปที่แย่งยาที่ซื้อ เทียนเอง แต่เขาไม่นึกเลยว่ามันจะไม่ใช่ยาวิเศษ แต่เป็นยาพิษ!

แม้ว่าซือเทียน และเย่เฉินจะร่วมมือกันเพื่อหลอกตน แต่ตนก็ ไม่สามารถฟ้องร้องอะไรได้ เพราะยังไงเขาก็เป็นขโมย จะว่ายัง ไงก็เป็นความรับผิดชอบของเขา

ดังนั้น คนในตระกูล โดยเฉพาะน้องชาย ไม่สามารถให้อภัย ตัวเองได้ พวกเขาจะตั้งข้อหาฆ่าพ่อให้ตัวเองแน่นอน……… เมื่อคิดเช่นนี้ โคบายา ชิอิจิโร่คุกเข่าลงไปหาเเฉิน พร้อมกับร้องให้พูดว่า “คุณชายเนี่เป็นความผิดของผมจริงๆ ผมคิดร้าย เอง ไปแย่งยาที่หมอเทพชื่อ ขอร้องล่ะ ถือว่าที่ผมช่วยให้คุณ ได้ 10 พันล้าน ช่วยชีวิตผมเถอะ ไม่เช่นนั้น ผมต้องตายแน่นอน

เย่เงินพยักหน้าและพูดว่า “ผมเก็บนายอยู่ในดอกสุนัขได้ ชั่วคราว ตราบใดที่นายยังอยู่ในคอกสุนัขนี้ น้องชายของนาย และแก๊งชาวญี่ปุ่นจะไม่มีทางพบนาย

โคบายาชิอิจิโร่โล่งอก รีบกราบเก๋เฉิน แล้วพูดว่า “ขอบคุณ ครับคุณชายเย่ ขอบคุณคุณชายเย่!”

เย่เฉินพูดว่า “เก็บนายกส่วนเก็บนายไว้ แต่ว่านายก็ห้ามอยู่ ไปวันๆเพื่อรอตาย มีอะไรต้องทำนายก็ต้องทำ

พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ:”งั้นเอางี้ นายช่วยในคอกสุนัขก่อนแล้ว

กัน เลี้ยงหมา ปล่อยหมา จัดการอุจจาระของหมาอะไรพวกนี้

แม้ว่าในใจ โคบายาจะไม่เต็มใจอย่างมาก แต่ตอนนี้เวลานี้ก็ ไม่กล้าพูดคำว่าไม่ได้แต่พยักหน้ารัวๆแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา ครับคุณชายเย่ เรื่องพวกนี้ผมทำได้ครับ”

เยเฉันพยักหน้าอย่างพอใจ พูดกับท่านหงห้าว่า “หงห้า นาย ไปจัดการซะ คราวหลังให้เขาช่วยที่คอหสุนัข แล้วก็ให้เขาอยู่ น”

ท่านหงห้าพูดอย่างเคารพว่า “วางใจเถอะครับคุณชาย ผมจะ ไปจัดการทันที”

เย่เฉินอิ่ม แล้วพูดว่า “เอาล่ะ โคบายา นายไปกับหงห้าซะ”
โคบายา ชิอิจิโร่จึงชอบคุณอย่างมากแล้วเดินออกจากห้องมืด กับหงห้า

หลังจากเขาออกไป เงินอข่ายเข้ามา ถามอย่างระมัดระวัง ว่า “คุณชาย จะเก็บไอ้คนญี่ปุ่นนี้ไว้ในคอกสุนัขจริงเหรอครับ?

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “เก็บเขาไว้ก่อน จากนั้นรอให้น้องชาย ของเขาขึ้นราคา สําหรับน้องชายของเขาแล้ว ถ้าพี่ชายไม่ตาย ตำแหน่งในฐานะประธานของเขาก็จะไม่มั่นคง และยิ่งหาพี่ชาย ไม่เจอ เขาก็จะยิ่งกังวลมากขึ้น เมื่อเขาขึ้นราคาเป็นหนึ่งหรือสอง พันล้านหยวน ก็ขายให้น้องชายของเขา”

เฉินจือข่ายรู้สึกประหลาดใจและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นโคบายา ชิอิจิโร่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!!

“เขาสมควรที่จะตาย”เย่เฉินพูดแล้ว ยิ้มเยาะเย้ย และพูด ว่า: “บริษัทผลิตยาโคบายาได้ลอกเลียนยาจีนของเราซ้ำแล้วซ้ำ เล่าก็ช่างมัน ครั้งนี้กลับลงมือแย่งมันตรงๆ หรือคิดว่าตอนนี้คือ เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนที่พวกเขารุกรานเรา? ในเมื่อกล้าที่จะ แย่ง ก็จะแลกด้วยอะไรบ้าง ไม่เช่นนั้นก็จะถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ เด็กจีนของเราที่ไม่แข็งแกร่งพอหรือ?

เฉินจือข่ายพูดอย่างลำบากใจ “คุณชาย คุณก็ถือว่าเป็นผู้ ลักพาตัวทางศีลธรรม คุณหลอกเอาจากพวกเขา10,000 ล้าน แล้ว พวกเขายังเอาชีวิตนายท่านในตระกูลมาแลกอีกด้วย การ แลกเปลี่ยนของตระกูล โคบายายังไม่เพียงพอหรือ?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย “มันยังไม่พอแน่นอน ฉันต้องให้โคบายาชิอิจิโร่ชดใช้ชีวิตของเขา ในสิ่งที่เขาทำ! ไม่เช่นนั้นเขาก็คิดว่า หลังจากที่มาหลังในเมืองจีน เสียเงินและ แลกด้วยชีวิตของพ่อ เขา ก็จะพอแล้วเหรอ ฝันไปเถอะ!”