ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2238



บทที่ 2238

หงห้ารีบพยักหน้ากล่าว “อาจารย์เย่ครับ ผมทราบเรื่องนี้แล้ว ครับ หม่าจงเหลียงไอ้ระย่านั่นบอกผมแล้ว ผมตบหน้ามันไปยี่สิบ ครั้ง เป็นการลงโทษที่ช่วยคนเลว และผมได้เตือนมันไปแล้ว ว่า ต่อไปถ้ายังกล้ายุ่งเรื่องที่เลวทรามต่ำช้าใดๆอีก ผมจะจัดการมัน ชะ!”

เย่เฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจังว่า “ต่อไป บอกพรรคพวก ของโลกใต้ดินพวกนั้นของคุณ ทุกคนหลอกกินก็หลอกกินไป แต่ คุณธรรมที่ควรมีก็ต้องจะมีอบายมุขเป็นสิ่งต้องห้าม ห้ามแตะ ต้องเด็ดขาด ต่อให้มีเงินก็ห้ามแตะต้อง

หงห้ารีบกล่าวว่า “อาจารย์เย่ครับ จุดนี้คุณสบายใจได้ครับ ผมได้พูดกับลูกน้องไว้นานแล้วครับ ครั้งนี้หลังจากได้ยินเรื่องที่ หลิวจงฮุยทำไว้ที่บริษัทโมเดลลิ่งซางเหม่ย ผมก็ได้บอกกับลูก น้องไว้โดยเฉพาะแล้ว ว่าใครกล้าทำเรื่องแบบนี้ต่อหน้าผม ผม จะไม่ปล่อยมันเอาไว้แน่

เย่เฉินพอใจ แล้วกล่าวต่อว่า “อ้อ ที่น้องสาวลูกพี่ลูกน้อง ภรรยาผม ถ้าปกติพวกคุณต้องการพิธีการอะไร ก็ไปอุดหนุนเธอ ได้นะครับ แต่อย่าทำให้มันเอิกเกริกเกินไป เมื่อก่อนเซียวเวยเวย นิสัยทะนงตัว ผมกลัวว่าหลังจากที่เธอมีอำนาจแล้วจะลืมตัวอีก

หงห้าพยักหน้า “ได้ครับอาจารย์เย่ ผมทราบแล้วครับ! พูดจบ เขาก็ถามอย่างสงสัยว่า “อาจารย์เย่ครับ คุณกับน้องสาวภรรยาคนนี้ ไม่ค่อยลงรอยกันมาตลอดเหรอครับ? ผมจำได้ เหมือนว่าเมื่อก่อนเธอทำนิสัยแย่กับคุณมาก เมื่อก่อนตอนที่อยู่ กับเซียว เซียนก็อวดดีกับคุณ ต่อมาตอนที่อยู่กับเวยฉางหนึ่ง ตระกูลเว่ย เหมือนจะเคยเลีย โถชักโครกคลับเฮาส์ฮุยหวง ทำไม คุณถึงมาดูแลเธอได้ล่ะครับ?

เย่เฉินหัวเราะ “รู้ผิดแล้วแก้ไข นับว่าเยี่ยมนัก เว่ยฉางหมิงกับ เขาตาเฒ่าลามกคนนั้น ไม่ใช่ว่าผมปล่อยพวกเขาไป ให้พวกเขา ปรับปรุงตัวใหม่ที่ภูเขาฉางไปเหรอ”

เมื่อหงหาฟังจบ พยักหน้าหน้า ชื่นชมว่า “อาจารย์เย่ คนที่ ผิดใจกับคุณเมื่อก่อน คุณล้วนเมตตา ให้โอกาสอีกฝ่ายได้ปรับ เปลี่ยน จิตใจนี้ของคุณ หงห้านับถือยิ่งนัก!

เฉินจือข่ายอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “ใช่ครับอาจารย์เย เปลี่ยนเป็นคนอื่น มีฝีมือแบบคุณ ตอนที่เผชิญกับกากเดนพวกนี้ เกรงว่าจะมีแต่ฆ่ากับฆ่า

เย่เฉินส่ายหน้า “ถ้าโดยส่วนตัวความผิดไม่ถึงขั้นเสียชีวิต กลับใช้วิธีเอาชีวิตลงโทษเขา นี่จะเป็นการใช้พลังเกินไป”

“พวกเซวหนานซานสำนักขอทานไร้มโนธรรม สมควรตาย แต่ อู่ตงไห่ความผิดไม่ถึงตาย

“เว่ยหย่งเจิ้ง พ่อลูกเว่ยฉางหมิง แม้จะยโสโอหัง จองหอง แต่ ไม่ได้ทำผิดถึงขั้นประหารชีวิต ถ้าผมฆ่าพวกเขา ต่อไปจะทำให้ คนเชื่อถือได้อย่างไร? ”

พูดจบ เย่เฉินถอนหายใจเบาๆ กล่าวอย่างจริงใจว่า “ผมหวังว่าฝีมือของตัวเองจะพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ และหวังว่าฝีมือของลูกน้อง จะแข็งแกร่งขึ้น ในเมื่ออยากขยายบารมี ก็ต้องแยกการลงโท และรางวัลให้ชัดเจน ชนะใจคนด้วยความดี มิเช่นนั้น จะให้ทุก คนทำเพื่อผมอย่างเต็มใจได้อย่างไรกัน? ”

หงห้าคารวะ อุทานออกมา “อาจารย์เพูดถูกครับ หงห้ารับ ทราบแล้วครับ!

กำลังพูด ฉินกางได้พาบริษัทผลิตยาเว่ยชื่อ ก็คือเว่ยเลี่ยงผู้ จัดการใหญ่ของบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนเดินเข้ามา

เว่ยเลี่ยงยังมาไม่ถึงตรงหน้า ก็ได้กล่าวคารวะอย่างเคารพว่า “อาจารย์เยสวัสดีครับ!

เย่เฉินพยักหน้า ยิ้มแล้วกล่าว “กำลังพูดถึงตระกูลเวยอยู่ คุณ ก็มาพอดี

เว่ยเลี่ยงถามอย่างแปลกใจว่า “อาจารย์เย่ คุณกำลังพูดถึง ตระกูลเว่ย? ตระกูลเว่ยทำไมเหรอครับ?

เย่เฉินกล่าวอย่างสงบ “ก็แค่พูดไปเรื่อย พูดถึงพ่อและพี่ชายที่ ต่างมารดาคนนั้นของคุณ ผมบอกว่าที่ผมส่งพวกเขาไปที่ภูเขา ฉางใบ หลักๆเลยเป็นเพราะความผิดของพวกเขาไม่ถึงขั้น ประหารชีวิต”

เว่ยเลี่ยงอดที่จะพยักหน้าไม่ได้ “อาจารย์เย่ คุณเป็นคนที่มี ความยุติธรรม พ่อของผมดูถูกฐานะเดิมของแม่ผม ดูถูกภูเขา ฉางไบที่เติบโตของผมตลอดมา คุณให้เขาไปใช้ชีวิตที่เหลือที่ เขาฉางไบ สำหรับเขา เป็นการลงโทษที่ดีที่สุดแล้วครับ!
เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ แล้วกล่าว “อ้อเว่ยเลี่ยง ช่วงนี้ไม่หาเวลา ถามคุณ ช่วงนี้ยากระเพาะเก้าเสวียนขายเป็นอย่างไรบ้าง?


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ