บทที่633

อู่ตงไห่โกรธสุดขีด ถลึงตามองหาคนที่คุกเข่ากับพื้น ถามเสียง เย็นซาว่า “ใครเป็นคนทำกันแน่? หรือว่าพวกนายทั้งห้าคนทำ ด้วยกัน?”

จางจื่อโจวสัมผัสถึงความอาฆาตในสายตาตงไห่ กลัวจนสั่น ทันที รีบพูดว่า “ประธาน นี่โทษพวกเราไม่ได้นะ! พวกเราเคย อธิบายให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกับผู้จัดการล็อบบี้หน้า ประตูแล้ว บอกว่าพวกเราคือคนของตระกูล แต่พวกเขากลับ บอกว่าพวกเราไม่เป็นระเบียบ ยังไงก็ไม่ให้พวกเราเข้ามา ผม อยากรีบที่จะกลับมาหาคุณ ดังนั้นเลยบุกเข้าไปในโรงแรม และ ปะทะกับพวกเขา………

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อู่ตงไรก็โกรธขึ้นมา ทันใดเขาตบหน้าและด่า ว่า “ไอ้พวกขยะจริงๆ ปายจินฮานกงในที่ที่พวกนายอยากจะบุกก็ บุกได้เหรอ? บอกจะกลับมาตามคำสั่ง นายทำตามคำสั่งอะไร เนี่ย?! เรื่องเล็กที่สั่งนายยังทำไม่ดี วันๆเอาแต่สร้างเรื่อง ให้ฉัน ฉันเลี้ยงแกมีประโยชน์อะไร?!”

ในขณะที่เขาพูด เขาพูดกับเฉินจือข่ายทันที “ประธานเฉิน ขยะทั้งห้าคนนี้ทำผิดกับคุณ จะฆ่าจะทำอะไรคุณพูดมาได้เลย!”

ในความเป็นจริง ตงไห้แทบอยากจะให้เงินจือข่ายบอกให้ ลากห้าคนนี้ออกไปตีให้ตาย

ยังไงก็เป็นขยะทั้งห้า เก็บพวกมันไว้ก็เป็นการเปลืองเงินตัวเองเท่านั้น

เฉินจือข่ายรู้ดีถึงความคิดปรารถนาของอู่ตงไห่ และพูดอย่าง เย็นชาว่า “อู่ตงไห่ นายเป็นเจ้านายยังไง? ไม่ช่วยแบกรับเรื่อง ของลูกน้อง พอเกิดเรื่องก็ขายพวกเดียวกัน ตระกูลพวกนาย จัดการเรื่อง มันต่ำเกินไปรึเปล่า? ถ้าแพร่ออกไป ตระกูลพวกนาย จะอยู่ยังไง?”

อู่ตงไห่แอบซะงักทันที

เฉินจือข่ายหมายความว่าไง? เขาได้ส่งคนทั้งห้าที่ก่อเรื่องให้ เขาจัดการไปแล้ว แต่เขายังกัดตนไม่ปล่อย

แต่ว่า เขาไม่กล้าว่าเฉินจือข่าย ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ ระงับความโกรธ ในใจของเขา เดินไปตรงหน้าเฉินจือข่าย และ กล่าวขอโทษ:”ประธานเฉิน เรื่องนี้เป็นความผิดของผมเอง ผม สั่งสอนลูกน้องไม่ดีเอง ผมขอโทษครับ! ”

พูดจบ เขาก็พูดต่อว่า “เพื่อเป็นการแสดงความขอโทษ ผม ยินดีจ่าย 10 ล้านหยวน เป็นค่ารักษาพยาบาลและค่าใช้จ่าย ความเสียหายทางจิตใจสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ได้รับบาดเจ็บ ผมหวัง ว่าคุณจะสามารถให้อภัยตระกูลสำหรับความผิดพลาดครั้งนี้ คุณคิดว่าไงครับ? ”

ในความคิดของเขา แม้ว่าเฉินจือข่ายจะเป็นโฆษกของตระกูล เย่ในเย่นจิง แต่ตนเป็นถึงทายาทรุ่นที่สองของตระกูล และเขาก็ จ่ายเงิน 10 ล้านเป็นค่าตอบแทน ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม อีกฝ่าย คงจะไม่ทำให้เกิดความขัดแย้ง และความแตกแยกกับตระกูลในซูหาง เพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้หรอกนะ?

ไม่คาดคิดเลยว่า ตอนนี้ใบหน้าของเฉินจือข่ายยังคงเย็นชา และพูดว่า “นายคิดว่าตระกูลเย่ ในเย็นจึงแท้ๆจะใส่ใจเงินสิบ ล้านหยวนเหรอ? ตามที่นายพูด ตอนนี้ฉันสามารถให้คนบางคน มาอัดพวกนายสองพ่อลูกจนเป็นคนใช้งานไม่ได้ แล้วมอบเงินอีก 20 ล้านแก่นายท่านที่อยู่ห่างไกลในซูหาง เรื่องนี้จะผ่านไป นายเห็นด้วยไหม?!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สีหน้าของอู่ตงไม่แย่สุดๆ เขาไม่ เคยคาดคิดมาก่อนว่า เฉินจือข่ายจะเป็นคนดื้อรั้นขนาดนี้

ลูกน้องไม่กี่คนที่ไม่รู้เรื่อง ก็แค่อัดผู้จัดการล็อบบี้เท่านั้นเอง ก็ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร?

ยิ่งไปกว่านั้น อีกฝ่ายไม่ได้รับบาดเจ็บหนักอะไร เฉินจือข่าย

กลับพูดพล่อยๆกับตน เพราะเรื่องนี้

ด้วยท่าทีที่แข็งกร้าวของเฉินจือข่าย หากเป็นคนอื่นเข้ามา ตงไห่ให้คนจัดการเขาจนแหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้ว

ต้องรู้ว่า ทั้งเจียงหนานนี้ เขาที่เป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูล อู่แท้ๆ ไม่เคยได้รับความย่ำแย่แบบนี้มาก่อนเลย

แต่จะว่าไป เขาไม่เคยกล้าที่จะรุกรานเฉินจือข่าย เพราะเขา เป็นโฆษก ในจินหลิงของตระกูลเยีในเย็นจึง

ในฐานะทายาทรุ่นที่สองของตระกูล เมื่อมีความขัดแย้งกับ เฉินจือข่าย นั่นหมายความว่าตระกูลกำลังกระตุ้นความยิ่งใหญ่ของตระกูลเย่โดยตรง

ด้วยวิธีนี้ จะทำให้ทั้งตระกูลเดือดร้อนแน่นอน!

ถ้าหากตระกูลเย่ของเล่นจึงถามโทษขึ้นมา และต่อสู้เพื่อด้วย เหตุนี้ ตระกูลก็จะตกอยู่ในห้วงนรกที่ไม่มีวันกลับคืนมาได้อย่าง แน่นอน!

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงอดทนต่อความโกรธลึกๆ ในใจ และ ไม่ได้ออกฤทธิ์ทันที เขาตระหนักดีถึงเหตุการณ์ปัจจุบันและพูด ด้วยรอยยิ้ม:”ประธานเฉิน ผมพูดผิดเองครับ ผมขอโทษ หวังว่า คุณจะให้อภัย!”