บทที่ 668

ซึ่งหวั่นถึงก็รีบพูดข้างๆทันทีว่า “อาจารย์เย่ คุณปู่เคารพคุณ ด้วยใจจริงมาโดยตลอด คุณนั่งที่นั่งตำแหน่งหลักดีกว่านะ

เย่เฉินลังเลเล็กน้อย แล้วก็พยักหน้าตอบตกลง ว่า : “ในเมื่อ

เป็นอย่างนี้ งั้นผมจะทำตามที่ต้องการ

พูดจบ เย่เฉินก็ไปนั่งที่ตำแหน่งหลักแล้ว

ในเวลานี้ท่านหงห้าก็รีบพูดว่า “อาจารย์เย่ คุณท่านซึ่ง คุณ ซึ่ง ขอให้ทั้งสามท่านเพลิดเพลินกับงานเลี้ยง ให้สนุก หงห้าไม่ รบกวนพวกคุณแล้ว!

พูดจบ หงห้าก็เดินออกจากห้องวีไอพีไปอย่างระมัดระวัง

ในห้องวีไอพีไม่มีคนอื่น คุณท่านซึ่งได้หยิบบัตรสีทองออกมา จากกระเป๋าเสื้อคอจีนของตัวเอง มือทั้งสองข้างยกขึ้นไปตรงหน้า ของเย่เฉิน พูดด้วยความเคารพว่า “อาจารย์เย่ เมื่อวานที่คุณ มอบโอกาสให้กระผมแซ่ซ่งรู้สึกซาบซึ้งจนหาที่สุดมิได้ ไม่มี อะไรจะตอบแทนให้ ก็เลยเตรียมบัตรเอทีเอ็มไว้หนึ่งใบ ในบัตร นี้มีเงินสดอยู่พันล้าน นี้เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆของกระผมที่มีต่อ คุณ คุณได้โปรดรับไว้หน่อยนะ

เย่เฉินมองไปที่บัตรเอทีเอ็มนั้นแวบหนึ่ง พูดว่า : “ท่านซึ่ง ผม ไม่ได้ขาดแคลนเงิน บัตรนี้คุณเก็บกลับไปเถอะ”

เย่เฉินพูดไปตามตรง
เขามีเงินสดสองล้านกว่า แต่ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้ใช้มันเลย

คุณท่านส่งกลับพูดอย่างยืนกรานว่า “อาจารย์เย่ กระผมรู้ว่า คุณไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินอะไร แต่ครั้งก่อนตอนที่คุณอยู่ใน งานมหกรรมการแพทย์แผนจีน โสมม่วงชั้นเลิศถูกประมูลด้วย เงินสดมูลค่าสูงถึง 100 ล้านหยวน หากว่าต่อไปยังมีสมุนไพร อะไรดีๆที่ต้องประมูลอีก หากเกิดขัดสนเรื่องเงินขึ้นมาเล็กน้อย ทำให้พลาดของดีไป คิดแล้วก็อาจจะรู้สึกเสียใจภายหลัง ดังนั้น คุณช่วยรับเงินนี้ไว้เถอะ อาจจะสำรองไว้ใช้ในยามจำเป็น

จริงๆแล้วเงินที่คุณท่านส่งมอบให้เยเฉิน ตัวเองก็รู้สึกว่าเห็น แก่ตัวนิดหน่อย

เขารู้สึกเย่เฉินประมูลโสมม่วงชั้นเลิศไป ถึงจะทำยาอายุวัฒนะ ได้ อีกอย่างตัวเองก็ได้พึ่งพาเขาด้วย ดังนั้นตัวเองก็เลยคิดอยาก จะ ให้เงินแกเย่เฉินเยอะๆหน่อย เผื่อว่าในอนาคตหากเยเงินซื้อ สมุนไพรที่ดีกว่านี้ได้ กลั่นยาที่ดีกว่านี้ออกมา งั้นตัวเองจะไม่ยิ่ง ได้รับโอกาสจากเย่เฉินเหรอ?

ดังนั้น เขาจึงลุกขึ้นยืน คุกเข่าลงข้างหนึ่ง สองมือถือบัตร เอทีเอ็ม พูดว่า : “อาจารย์เย่ น้ำใจเล็กๆน้อยของกระผมได้ โปรดรับไว้เถอะครับ ไม่เช่นนั้นผมจะคุกเข่าอยู่อย่างนี้

เย่เฉินรีบประคองเขาขึ้นมา ยิ้มเบาๆ พูดอย่างนิ่งๆว่า “ใน เมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมรับไว้ก็ได้

“แบบนี้ดีมากเลยครับ! ” คุณท่านซึ่งลุกขึ้นยืนด้วยความดีใจ พูดกับเย่เฉินว่า : “อาจารย์เย่ต่อไปหากจําเป็นต้องใช้เงินอะไรหรือว่ามีอะไรที่ตระกูลซึ่งพอที่จะช่วยเหลือได้ ก็บอกมาได้เลยนะ คนแซ่ซ่งพร้อมช่วยเหลือคุณอย่างเต็มที่!

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ พูดว่า “ท่านซัง ขอบคุณในความ ห่วงใย

“ที่ไหนกันละครับ! ” คุณท่านซึ่งพูดอย่างมีความสุขว่า : “กระผมโชคดีมากที่ได้รับโอกาสที่ล้ำค่าจากอาจารย์เย่ ก็หวังว่า จะสามารถทำอะไรให้อาจารย์เยได้บ้าง ต่อไปก็ยินยอมที่จะ ปรนนิบัติดูแล ตอบแทนบุญคุณของอาจารย์เย

พูดจบแล้ว คุณท่านซึ่งก็รีบพูดอีกว่า : “จริงด้วยอาจารย์เ รหัสของบัตรนี้คือวันเกิดของซ่งหวั่นถึง951201 เยเฉันมองไปที่ซ่งหวั่นถึง ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น :

“หวั่นถึง คุณเกิดวันที่ 1 เดือนธันวาคมเหรอ? ”

ซึ่งหวั่นถึงรีบลุกขึ้นยืนทันที โค้งคำนับเบาๆ พูดด้วยความ เคารพว่า : “ตอบอาจารย์เย่ หวั่นถึงเกิดวันที่ 1 เดือนธันวาคม จริงๆค่ะ”

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “งั้นอีกไม่ถึงเดือนก็ถึงวันเกิดคุณแล้ว นะสิ”

“ใช่ค่ะ” ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น พร้อมด้วยถาม อย่างหยั่งเชิงว่า “อาจารย์เย่ ถึงตอนนั้นหวังถึงก็อาจจะจัดงาน เลี้ยงวันเกิดเล็กๆ ไม่รู้ว่าอาจารย์เยจะพอมีเวลามาร่วมงาน ไหม? ”
เมื่อซ่งหวั่นถึงพูดจบ แววตาที่เหมือนแสงจันทร์ส่องสว่างจ้อง มองไปยังใบหน้าของเเฉิน รอคอยเย่เฉินตอบตกลง

เย่เฉันคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พยักหน้าพร้อมพูดว่า : “ในเมื่อเป็นวัน เกิดของคุณ ผมจะต้องมาเข้าร่วมอยู่แล้ว ถึงตอนนั้นคุณส่งที่อยู่ มาให้ผมก็ได้แล้ว ”

ซึ่งหวั่นถึงมีความสุขอย่างมาก รีบโค้งคำนับพร้อมพูดว่า : “ขอบคุณค่ะอาจารย์เย่!!

เย่เฉินพูดว่า : “หวั่นถึง คุณกับผมอายุไม่ได้ห่างกันมาก ดังนั้น ระหว่างเรา ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนี้

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้าเบาๆ เผยฟันขาวๆ: โอเคค่ะอาจารย์เย่ หวั่นถึงเข้าใจแล้ว”