บทที่966

ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของตนทำงานหนักตั้งแต่วันที่เข้ามา แต่เฉียนหงเย่นล่ะ? เธอสามารถเป็นนางบำเรอของผู้ดูแล เพียง เพราะเธอดูแลตัวได้ดีกว่าตัวเอง

ดังนั้น เมื่อมองไปที่เฉียนหงเย็น เธอโกรธมาก กัดฟันและด่า ว่า “ผู้หญิงบางคนมันไร้ยางอายจริงๆ เพื่อประโยชน์เพียงเล็ก น้อย ก็ไปนอนกับผู้ดูแล ไร้ยางอายจริงๆ!”

เมื่อเฉียนหงเล่นได้ยินเธอล้อเลียนตัวเอง ก็โกรธมากแน่นอน พูดด่าว่า “เหอเหลียน เธอพูดจาระวังหน่อย มิฉะนั้นระวังพรุ่งนี้ก จะไม่ให้ถึงกินข้าว!”

เมื่อเหอเหลียนได้ยินเช่นนี้ เธอก็โกรธทันที “เฉียนหงเล่น เธอ จะเหลิงทำไม?เธอก็แค่นอนกับผู้ดูแลเองไม่ใช่เหรอ? เธอคิดว่ามี เขาหนุนหลัง กูจะไม่กล้าทำอะไรมึงเหรอ? รอเขาเล่นมึงเบื่อแล้ว ถึงตอนนั้น มึงก็เหมือนกับกูไม่ใช่เหรอ?”

เฉียนหงเย่นโกรธมาก จนโพล่งออกมา: “เหอเหลียน ฉันว่า ครอบครัวของเธอคงไม่อยากดีขึ้นแล้ว เชื่อไหมแค่ฉันพูดคำ เดียว พรุ่งนี้จะทำให้เวลาทำงานในแต่ละวันของพวกเธอเพิ่มจาก 16 ชั่วโมงเป็น 20 ชั่วโมง? ให้ครอบครัวของเธอหมดแรงตาย!”

เมื่อเหอเหลียนได้ยินเช่นนี้ เธอก็โกรธมาก “เฉียนหงเย็นถึง แม่งมีจิตสำนึกรึเปล่า? ทั้งครอบครัวกูมันเป็นเพราะมึง ถึงกลาย เป็นแบบนี้! มึงไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกผิด ยังมาพูดแบบนี้กับกอีก! มึงมันไม่ใช่คน!”

เฉียนหงเย่นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “อย่ามาพูดไร้สาระกับฉัน ที่นี่ เธอตกลงร่วมมือกับฉันเพราะเรื่องเงิน งั้นถ้าเธออยากได้เงิน จํานวนนี้ ก็ต้องแบกรับความเสี่ยงอยู่เบื้องหลัง! ทำไมถึงไดเมา โทษฉันล่ะ?”

เหอเหลียนกัดฟัน:”ไม่โทษเธอแล้วจะโทษใคร ถ้าไม่ใช่เพราะ เธอ ตอนนี้ทั้งครอบครัวของฉันกำลังกินเล่นในเมืองจีนหลังอยู่ เลย! จะมาทนทุกข์แบบนี้ได้อย่างไร?”

เฉียนหงเย่นพูดอย่างดูถูก “นี่เป็นการพิสูจน์ว่าเธอไม่มีชีวิตที่มี ความสุข! เธอถูกกำหนดให้อยู่ในเหมืองถ่านหินขนาดเล็ก ตลอดชีวิต! ไม่เธอก็จะเหนื่อยตายที่นี่ หรือไม่ก็เหมืองถ่านหิน ขนาดเล็กจะถล่มเธอตายอยู่ข้างใน พูดสั้นๆเธอจะไม่สามารถยืน หยัดอยู่ในชีวิตของเธอได้อีก!”

เมื่อเหอเหลียนได้ยินเช่นนี้ นางก็โกรธจัด!

ตนเป็นเจ้ามือการพนันที่ทำงานหนักมากในมาเก๊ามาหลายปี

เก็บเงินบางส่วน และจะกลับไปเลี้ยงตอยแก่ที่เมืองจินหลิง สุด

ท้ายเฉียนหงเป็นมาขอให้ตัวเองวางแผนให้หม่าหลัน วางแผน

ไม่เท่าไหร่ ตนวางแผนจนทำให้ตัวเองมายังเหมืองถ่านหินนี้ แล้ว

ใช้ชีวิตในความมืด ชีวิตที่เหมือนนรก ดังนั้นเธอจะไม่เกลียด

เฉียนหงเย็นได้อย่างไร?

ตอนนี้ฟังคำพูดของเฉียนหงเช่น เธอหงุดหงิดมาก! รู้สึกว่า สมองซาอยู่พักหนึ่ง แล้วหยิบตะขอเหล็กขึ้นมาจากพื้นที่ใช้สําหรับ งถ่านหินโดยเฉพาะ และสะบัดไปทางเฉียนหงเล่น!

เฉียนหงเย่นไม่นึกเลยว่า น้งนี้จะกล้าทำตน

ยิ่งกว่านั้น ขยับตะขอเหล็กทันที เธอกลัวจนฉี่แทบแตก รีบหนี ไป แต่เธอเริ่มช้าไปนิด ตะขอเหล็กเกี่ยวน่องของเธอได้

ตะขอเหล็กสามารถเกี่ยวถ่านหินแข็งได้ ไม่ต้องพูดถึงเนื้อหนัง เฉียนหงเย่นรู้สึกเพียงว่าตะขอนั้นเหมือนตะขอปลา เจาะเนื้อตน ทะลุ แล้วมีอาการปวดแสบ ทำให้เธอล้มไปที่พื้นด้วย

ในเวลานี้ ขาของเธอมีเลือดปน และดูน่ากลัว

เฉียนหงเย่นตกตะลึง เธอรู้ดีอยู่ในใจว่า ทุกอย่างในเหมือง ถ่านขนาดเล็กนี้สกปรกมาก ตะขอเหล็กมีสนิมและขี้เถ้าถ่านติด อยู่ ไม่รู้ว่าแบคทีเรียกี่ตัว ดีไม่ดีบางทีอาจจะติดเชื้อ

ยิ่งกว่านั้น เหอเหลียนที่อยู่ตรงหน้าเธอเสียสติไปแล้ว และเธอ

ก็ค่อนข้างจะเป็นภัยต่อตัวเธอเอง!

ดังนั้นเธอจึงรีบตะโกน “เหอเหลียน เธอกล้าทำฉัน เธออยาก ตายรึไง?”

เหอเหลียนตาแดงแล้วในเวลานี้ และกัดฟันพูดว่า “มึงทำให้ก ตกมาถึงจุดนี้ ให้อยู่ในความมืดตลอดชีวิต งั้นกูตายไปพร้อม กับมึงดีกว่า!

หลังจากนั้น เธอก็ดึงขอเกี่ยวเหล็กออกจากน้องอย่างแรง แล้วก็กำลังจะไปเกี่ยวที่หน้าหล่อน