บทที่ 2078

ท้ายที่สุดแล้วเยเงินอาจารย์เยได้การขนานนามว่าเป็นมังกร

จริงที่มีอยู่ในโลก ซึ่งทรงไม่กล้าที่จะประมาทเลินเล่อ เมื่อซึ่งทรงเห็นว่าเเฉินมาคนเดียว ก็รีบก้าวไปข้างหน้า อย่างรวดเร็ว และพูดกับเขาด้วยความเคารพว่า “อาจารย์เยคุณ

มาแล้ว!”

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ และพูดกล่าวขอโทษเล็กน้อยว่า “ทรง ขอโทษด้วย เรื่องของหวั่นถึงฉันพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว….

เย่เฉินจงใจพูดคำว่า “พยายาม”สามค่านี้ แต่กลับไม่ได้พูด ผลลัพธ์อะไรทั้งนั้น เมื่อซึ่งทรงได้ยินคำพูดนี้ กลับเอาสามคำนี้ นำไปสู่ตอนที่หมอไม่สามารถช่วยชีวิตผู้ป่วยได้ แล้วเป็นคำพูดที่ พูดกับญาติผู้ป่วย

ดังนั้น เขาก็คิดมโนเนื้อหาที่เเฉินไม่ได้พูดออกมาได้ในทันที และแอบคิดในใจว่า: “ดูเหมือนว่าเย่เฉินไม่พบที่อยู่ของซึ่งหวั่น ถึง ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เขาก็กลับมาในประเทศแล้ว คงจะยอมแพ้ ที่จะตามหาต่อไปอย่างแน่นอน ด้วยแบบนี้ ในที่สุดฉันและพ่อก็ สามารถวางใจได้แล้ว…

ซึ่งทรงวี่แอบรู้สึกสดชื่นในใจ แต่บนใบหน้ายังจงใจแกล้งทำ เป็นท่าทางเจ็บปวดเป็นอย่างมาก และพูดอย่างซาบซึ้งใจว่า “อาจารย์เย่ คุณเพื่อเรื่องของหวั่นถึง ไปที่ประเทศญี่ปุ่นโดย เฉพาะ ยิ่งไปกว่านั้นยังใช้ความพยายามมากขนาดนั้น สิ่งนี้ตระกูลข่งของพวกเรารู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก…

“หากหวั่นถึงไม่อยู่แล้วจริงๆ งั้นผมเชื่อว่าเธออยู่สวรรค์ ก็จะ รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างไม่สิ้นสุดต่อความจริงใจที่คุณมีต่อเธอ

เย่เฉินมองไปที่ซ่งทรงวี่ และพูดด้วยความจริงจังเป็นอย่าง มาก: “ทรง หลายครั้งที่ในใจยังมีจินตนาการอยู่เล็กน้อย ภาวนาขอให้มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นบางเวลาในอนาคต ถ้าเกิดบาง เวลา ในอนาคต ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นจริงๆ แล้วล่ะ? ถ้าเกิดอยู่บาง เวลา ในอนาคต หวั่นถึงปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าพวกเราล่ะ? นี่ก็ เป็นสถานการณ์ที่ดีอกดีใจกันทุกคนไม่ใช่หรอกหรือ?”

เมื่อข่งทรงได้ยินคำพูดของเเฉิน ในใจก็เจ็บปวดทรมาน มาก

เขาอดไม่ได้ที่จะแอบด่าในใจ “ภาวนาขอให้มีปาฏิหาริย์นั้น เหรอ? ฉันจะภาวนาปาฏิหาริย์ของแม่มึงนะสิ! ทางที่ดีปาฏิหาริย์ นี้แมร่งอย่าได้เกิดขึ้นเลย! ทางที่ดีซึ่งหวั่นถึงไม่ต้องปรากฏตัวขึ้น ที่ตรงหน้าฉันตลอดไป ขนาดศพของเธอฉันก็ไม่อยากจะเห็น ไม่ งั้นยังต้องจัดงานศพให้กับเธอ ไม่เพียงแต่สิ้นเปลืองทรัพยากร และกำลังคน ยังแมร่งต้องแกล้งทำเป็นโศกเศร้าต่อหน้าทุกคน!”

แต่ทว่า บนใบหน้าของเขากลับพูดอย่างเคร่งศรัทธาว่า: “อา จารย์เย่ คุณพูดถูก ผมก็หวังว่าจะมีสักวันหนึ่ง ปาฏิหาริย์ที่คุณ พูดนั้นจะเกิดขึ้น…”

หลังจากที่พูดจบ เขารีบแสดงความเห็น: “อาจารย์เย่ รอหลัง จากการแถลงข่าวในวันนี้สิ้นสุดลง ผมก็จะไปไหว้พระที่วัดหลงฉวน ในทันที อธิษฐานขอพรให้กับหวั่นถึง! คำอธิษฐานที่วัดหลง วนศักดิ์สิทธิ์มาก ผมมักจะไปอธิษฐานขอพรที่นั่น รู้จักกับเจ้า อาวาสทีนั่น สามารถที่จะขอให้เขาทำพิธีอธิษฐานขอพรให้กับ หวั่นถึงได้”

เยเฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า: “ไม่ต้องลำบาก ขนาดนั้นหรอก ชาตินี้นายไม่สามารถไปที่วัดหลงฉวนได้อีกแล้ว”

ซึ่งหรง ตกตะลึง ในทันที และถามด้วยความประหลาดใจเล็ก น้อยว่า “อาจารย์เย่…คุณ…คุณหมายความว่ายังไง?”

เย่เฉินตบไหล่เขา แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอก วัดหลงฉวนไม่

ถูกโฉลก”

ซึ่งหวั่นถึงถามด้วยความประหลาดใจว่า “ทำไมผมถึงได้ไม่ ถูกโฉลกกับวัดหลงฉวนล่ะอาจารย์เย? วัดหลงฉวนศักดิ์สิทธิ์มาก จริงๆ…

เย่เฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจ “เชื่อฉัน อีกไม่นานนายจะพบว่าวัด

หลงฉวนไม่ศักดิ์สิทธิ์แม้แต่น้อย

ซึ่งทรงค่อนข้างไม่เข้าใจเพราะอะไร ยังคิดว่าเย่เฉินพูดเรื่อง ฮวงจุ้ยชวนชวน จึงถามด้วยความประหลาดใจว่า: “อาจารย์เ พระในวัดหลงฉวนเหล่านั้น หรือว่าจะหลอกลวงคนทั้งนั้นเลยเห รอ?”

เย่เฉิน โบกมือ: “ไม่จำเป็นต้องหลอกลวงคน อาจจะแค่บำเพ็ญ ปฏิบัติไม่พอ”
จากนั้น เย่เฉินก็พูดว่า “เอาล่ะ ไม่พูดเรื่องเหล่านี้แล้ว รีบ เข้าไปเถอะ งานแถลงข่าวของพวกนายกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วไม่ใช่ เหรอ?”

ซ่ง รงรีบพูดว่า: “ใช่ๆๆๆ งานแถลงข่าวใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว อาจารย์เย่ คุณรีบเข้ามาเถอะ!”

เย่เงินภายใต้การนำของซึ่งหรง ก็ก้าวเดินเข้าไปในงาน แถลงข่าว ซึ่งทรงจัดให้เขาอยู่ในที่นั่งวีไอพีในแถวแรก หลัง จากนั้นพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำขอโทษว่า: “ขอโทษด้วย ครับอาจารย์เย่ ผมยังต้องเข้าร่วมงานแถลงข่าว ก็ไม่อยู่ที่นี่กับ คุณแล้ว คุณต้องการอะไร บอกกับเจ้าหน้าที่ได้เลย”

เย่เฉินพยักหน้า: “ได้ นายไปเถอะ”

ซึ่งหรง พูดอย่างมีมารยาทว่า “ได้ครับอาจารย์เย่ งั้นผม ขอตัวไปทำธุระก่อน เชิญคุณตามสบายครับ

หลังจากที่พูดจบ และรีบหันหลังเดินไปที่ห้องรับรองหลังเวที

ไม่กี่นาทีต่อมา เลขาหญิงคนหนึ่งก็ก้าวขึ้นไปโพเดียม และเอ่ย ปากพูดว่า “ขอขอบคุณการมาของแขกผู้เกียรติและสื่อมวลชน ทุกท่าน ในวันนี้ ซึ่งชื่อกรุ๊ปของพวกเรามีเรื่องใหญ่และสำคัญ เป็นอย่างมากที่จะประกาศให้สาธารณชน ต่อไป ขอเสียงปรบมือ ต้อนรับสมาชิกคณะกรรมการของพวกเราด้วย!”