บทที่ 662

พูดจบแล้ว ก็พุ่งเข้าไปต่อยเตะคนขับรถคนนั้นเลย!

คนขับรถถูกตีจนร้องเสียงโอดโอยออกมาเลย แต่ก็ไม่กล้าสู้ กลับไป ทําได้เพียงยื่นแขนออกมาปกป้องไว้ป้องกันไว้จนท้าย ที่สุด ไม่สามารถทนต่อไปได้แล้วจริงๆ ไม่มีเวลาสนใจว่าล้างก้น แล้วหรือยัง ดึงกางเกงขึ้นมาพร้อมวิ่งออกไปข้างนอกทันที

อู๋ฉีด่าออกไปประโยคนึงว่า : “ไอ้ชาติหมา วันนี้ไม่ว่าแกจะหนี ไปไหน ฉันต้องหักขาแกให้ได้!”

พูดจบ เตรียมที่จะวิ่งตามออกไป ทันใดนั้นก็รู้สึกเวียนหัวขึ้น มาทันที

ในเวลานี้ อู๋ซินคร่ำครวญในใจ แต่แล้ว…… เขารู้ว่าอาการของตัวเองกำเริบอีกแล้ว!

ตามมาด้วย อู๋ฉีหมดสติทันที สายตาจับจ้องไปที่สิ่งสกปรกที่ คนขับรถคนนั้นทิ้งไว้ในชักโครก สายตาของเขาเปล่งประกาย ไม่พูดพร่ำทําเพลง หมอบลงไปที่พื้นพร้อมเอื้อมมือเข้าไปจับ จับ ได้แล้วก็ยัดเข้าใส่ปากกินอย่างตะกละตะกลาม………

ส่วนทางด้านนี้เมื่อคนรับใช้สามสี่คนเห็นคนขับรถวิ่งถือ กางเกงออกมาจากในห้องน้ำ ก็สงสัยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เมื่อไป ถึงห้องน้ำก็เห็นอูนั่งยองๆกินอย่างเอร็ดอร่อยอยู่หน้าชักโครก แต่ละคนต่างก็อ้วกออกมา
หนึ่งในนั้นรีบพูดตะโกนออกทันทีว่า “เร็วเข้าๆ รีบไปหยุด คุณชายสองไว้ ตอนนี้คุณชายสองต้องใช้หม้ออัดแรงดันอุณหภูมิ สูงเพื่อฆ่าเชื้อจุลินทรีย์ จะกินของสดๆแบบนี้ไม่ได้ ไม่งั้นอาจจะ ไม่สบายได้! #1

คนกลุ่มหนึ่งอ้วกไปพลาง พร้อมทั้งลากออกมาจากห้องน้ำ พลาง

เวลาที่อาการของอู๋ฉีกำเริบขึ้นมาจะไม่เห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้น เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้ขัดขวางความเพลิดเพลินในการกิน “อาหารรส เลิศ”ของตัวเอง ด่าทอด้วยความโมโหทันทีว่า : “ไอ้พวกระ รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันฆ่าพวกแกตายแน่!

เมื่อเปิดปากพูดออกมา ถึงแม้ว่ากลิ่นจะเหม็นอย่างมากก็ช่าง เถอะ สิ่งที่สำคัญก็คือพ่นออกมาใส่หน้าของคนกลุ่มนี้จนใบหน้า เปื้อนไปด้วยคราบสกปรก ทำให้คนใช้กลุ่มนี้ขยะแขยงจนแทบ อยากจะตายเลยทีเดียว

เมื่อคนอื่นๆเห็นว่าที่นี่เกิดเรื่องขึ้นแล้ว ก็รีบร้อนกันเข้ามา คนใช้คนหนึ่งที่กอดอู๋ซินไว้แน่นพูดตะโกนเสียงดังว่า : “รีบไป เอาถังแรงดันสูงมาฆ่าเชื้อให้คุณชาย! เร็วเข้า! ”

“โอเคๆๆ! “คนๆนั้นรีบหันหลังวิ่งกลับไป

ใครๆก็รู้ว่าอาการของอู๋ฉีกำเริบ หากกินไม่อิ่มท้องก็ไม่มีวัน เลิกรา ดังนั้นจึงทำได้เพียงทำการฆ่าเชื้อให้กับเขา “เพิ่มมื้อ อาหารอย่างปลอดเชื้อ

พอรู้ว่าอาการของอู๋ฉีกำเริบขึ้นมาอย่างกะทันหัน แถมยังเกิดขึ้นในห้องน้ำ กินของสกปรกที่คนขับรถคนนั้นทิ้งไว้ ทุกคนใน ตระกูลอู่ต่างก็เกิดความโกลาหลขึ้นมาทันที

จินหลิงในเวลานี้ หมอกในยามค่ำคืนค่อยๆปกคลุมเมือง โบราณแห่งนี้

รถตู้หรูระดับไฮคลาส ที่นั่ง กว่า10คัน ขับเข้ามายังเมืองจีน หลังอย่างรวดเร็ว จอดตรงหน้าประตูบ้านของหลิวกว่าง

รถสิบคันนี้มีคนนั่งเต็มทุกคัน ขับมาจากซูหาง โดยเฉพาะมา เพื่อเอาชีวิตที่ไร้ค่าของหลวกว่าง หลิวหมิง สองพ่อลูก

70คนนี้ ล้อมรอบบ้านของหลิวกว่างไว้อย่างแน่นหนา จากนั้น รอจนพวกเขาบุกเข้าไปถึงค้นพบว่า คนได้หนีออกไปแล้ว มีแต่ บ้านที่ว่างเปล่า!

คนนําทีมคนนั้นตีอกชกหัวพร้อมพูดว่า : “แม่งเอ๊ย ปล่อยให้ สองพ่อลูกไร้ค่านี้หนีไปได้

“พี่ใหญ่ จะทำยังไงดี? ! ”

คนนั้นพูดจาอย่างเจ็บปวดว่า “ถ้าหากพวกเขาอยู่ที่บ้าน ตอนนี้คงโดนฆ่าทิ้งแล้ว แล้วกลับไปรายงานการปฏิบัติภารกิจ ให้ประธาน แต่เมื่อพวกเขาไม่อยู่บ้าน งั้นก็คงอยู่ที่ไหนสัก แห่ง! จินหลังมีประชากรหลายล้านคน แล้วพวกเรามีแค่ 70 คน จะไปตามหาที่ไหนละ

“งั้นจะทำยังไงดี? ” อีกฝ่ายถามต่อว่า “ไม่งั้นลองโทรไปบอกประธาน ก่อนดีไหม? ไม่อย่างนั้นประธาน จะคิดว่าเรา ทํางานได้ไม่ดี เกิดลงโทษขึ้นมาก็จะยิ่งวุ่นวายไปกันใหญ่

“จริงด้วย! ” คนนำทีมคนนั้นรีบโทรศัพท์หาอู่ตงไห้ทันที

อู่ตงไห่เพิ่งจะรักษาอาการบาดเจ็บที่เข่าของเขา รอกระดูกข้อ เข่าเข้าที่แล้ว ถึงค่อยทำการผ่าตัดปลูกถ่าย กดรับสายทันที รีบ เอ่ยถามออกไปว่า “ได้ฆ่าหลิวกว่างหลิวหมิงสองพ่อลูกระย แล้วยัง? ! ”

“ประธานอู๋…… ผู้นำทีมพูดอย่างเก้ๆกังๆว่า: “ประธานอู๋ ใน บ้านของหลิวกว่างไม่มีคนอยู่เลย มีแต่บ้านที่ว่างเปล่า ผมดูแล้ว น่าจะรีบเก็บข้าวของแล้วหนีไปแล้วครับ น่าจะยังไปได้ไม่นาน ประมาณสองสามชั่วโมงได้

“แม่ง!” เมื่ออู่ตงไม่ได้ยินอย่างนี้แล้ว ก็โมโหขึ้นมาทันที โพล่งพูดออกไปว่า : “ไปหาตัวมันให้เจอ! แม้ว่าจะต้องหาจนถึง วันที่โลกสิ้นสุด ก็ต้องลากตัวไอ้ระยำสองคนนี้ออกมาฆ่าทิ้ง ซะ! “