บทที่ 113 ถูกดูหมิ่น

ตระกูลข่งของข่งหวั่นถึง เป็นตระกูลชั้นนำของเมืองจีนหลัง

แต่หากตระกูลซึ่งเมื่อเทียบกับตระกูลเยในเช่นจึงแล้ว ยังคง ห่างไกลนัก

แต่ตอนนี้ซึ่งหวั่นถึงยังไม่รู้สถานะที่แท้จริงของเยเฉิน เพราะงั้น ตลอดที่ผ่านมา เยเฉินในสายตาของเธอ เพียงแค่มีความรู้ใน ด้านโบราณวัตถุก็เท่านั้น และเป็นชายหนุ่มที่มีการวิจัยต่อชวน ชวนบ้างเท่านั้น

ครั้งก่อนเยเฉินทำให้จิ้งให้ถูกฟ้าผ่าดับ ทำให้ทุกคนตกใจอยู่ ไม่น้อย จึงถูกทุกคนยกย่องว่าเป็นปรมาจารย์ทางด้านชวนชวน แต่ว่า ตอนนั้นเย่เฉินตั้งใจหลอกซึ่งหวั่นถึง ด้วยการบอกกับซึ่ง หวั่นถึงว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ยังไงซะคนธรรมดาจะสั่งฟ้าสั่งฝน ได้อย่างไร

ท้ายที่สุดจึงทำให้ส่งหวั่นถึงสับสนงุนงงไป คิดว่าเธ่เฉันคงจะ โชคดีจริงๆ

หลังจากวันนั้น ซึ่งหวั่นถึงก็หายไปจากโลกของเยเฉิน

เยเฉันคิดว่าเธอหายสาบสูญเสียอีก ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่อง ขึ้นกับเธอ

เพราะงั้น เขาจึงเอ่ยถามหงห้า “เกิดอะไรขึ้น? เกิดเรื่องอะไร ขึ้นกับคุณซ่ง?”
หงห้าเอ๋ย ปี คุณซ่งเธอปีชง คงเป็นเพราะฮวงจุ้ย ช่วงนี้เธอ ดวงไม่ค่อยดีเลย……

จบคํา หงห้าเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “คุณหนูใหญ่ตามหาอาจารย์ฮวง จุ้ยไปทั่ว แต่ก็ไม่พบปัญหาอะไร ผมก็เลยว่าจะเชิญท่านไปตรวจดู สักหน่อย ว่าจะสามารถช่วยเธอได้ไหม”

เย่เงินเอ่ยเสียงเรียบ “แกลองว่ามาก่อนว่าเธอเจอปัญหาอะไร มาบ้าง ผมจะได้วินิจฉัยให้เธอคร่าวๆ ก่อน”

หงห้าเอ่ยขึ้นโดยทันที “ช่วงนี้คุณหนูใหญ่ได้รับบาดเจ็บตลอด เลย เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ขึ้นกับเธอหลายรอบ ตอนเดินลง บันไดขาพลิก ดื่มกาแฟแต่กลับถูกที่หลังมือ เมื่อวันก็ถูกสุนัขที่ เลี้ยงเอาไว้กัดเข้าเต็มๆ ไม่เพียงเท่านี้ ความร่วมมือที่สำคัญ หลายอย่างของบริษัทตระกูลซึ่งเองก็เกิดปัญหาขึ้น ส่งผลกระทบ อย่างหนัก”

จบค่า หงห้าเอ่ยเสริมอีกครั้ง แต่สิ่งที่เธอเสียใจที่สุด ที่สร้อย เพชรที่เธอกว่าสิบปี ได้หายไปครับ นั่นเป็นมรดกที่แม่ของเธอให้ เอาไว้ก่อนเสีย คุณหนูร้องไห้อย่างหนักเพราะเรื่องนี้อยู่หลายวัน แล้วครับ”

เย่เฉันนึกขำ ก่อนเอ่ย “ดูเหมือนว่าช่วงนี้คุณหนูซึ่งจะฮวงจุ้ย ปัญหาจริงๆ ด้วย……

“นั่นสิครับ!” หงห้าเอ่ยอย่างตั้งใจ “คุณเย่ครับ คุณเป็น ปรมาจารย์ชวนชวน ปัญหาแค่นี้ ผมเชื่อว่าท่านมีวิธีที่จะแก้ไข แน่?”
เยเงินตอกกลับ “หงห้า ทำไมคุณถึงได้ใส่ใจเรื่องของคุณทั้ง ขนาดนี้ล่ะ? คุณกับตระกูลซึ่งเกี่ยวข้องกันยังไง?”

หงหัวเอ่ยอย่างร้อนรน “อันที่จริง คุณปู่ของคุณซ่ง เป็นผู้มี พระคุณของผม ที่ผมสามารถยืนหยัดได้ในเมืองจีนหลัง เพราะมี คุณปู่ของคุณหนูซึ่งคอยสนับสนุน เพราะงั้นผมจึงไปมาหาสู่และ ค่อนข้างสนิทสนมกับตระกูลซง ที่ผ่านมา ผมช่วยตระกูลข่ง จัดการปัญหาที่พวกเขาไม่สะดวกออกหน้ามาโดยตลอด

จบค่า หุงห้าเอ่ยเสริม “ความจริง ผมก็แค่ตอบแทนบุญคุณ ตระกูลซ่งเป็นผู้มีพระคุณของผม

“อืม” เย่เฉินพยักหน้า “คุณมีความจริงใจดี นอกจากนี้ผมเอง ก็พอมีความสัมพันธ์กับคุณซึ่งอยู่บ้าง เอาแล้วกัน พรุ่งนี้คุณมา รอผมที่บ้าน แล้วเราค่อยเข้าไปดูด้วยกัน

“ได้เลยครับ!” หงห้าตื่นเต้นดีใจ ขอบคุณมากเลยครับคุณ เย่! ขอบพระคุณมากเลยครับ

…..เช้าวันต่อมา หงห้า โทรหาเช่เงิน

เมื่อเย่สวนลงมาจากบ้าน เขานั่งอยู่ที่รถโบกมือทักทาย “คุณ เย่ ขึ้นรถเร็วเข้า!!

เยาเฉินพยักหน้า ยัดตัวเองเข้าไปในรถ หุงห้าสตาร์ทเครื่อง ทันที มุ่งไปที่ใจกว้างเมือง

ระหว่างทาง หงห้าเอ่ยด้วยความกังวลเล็กน้อย “ผมได้ข่าวว่า อาจารย์ฮวงจุ้ยได้มาจากฮ่องกงด้วยคนหนึ่งชื่อว่าอาจารย์สายคุณเย่ ท่านจะให้มันมาแย่งขึ้นไปไม่ได้นะครับ!”

จบ เขาเอ่ยเสริมขึ้นมาอีกครั้ง “คุณหนูซ่ง เป็นลูกสาวคนโต ของตระกูลข่ง จะได้ขึ้นเป็นผู้นำในเร็วๆ นี้ หากเรื่องของเราใน ครั้งนี้ไปได้สวย ผลประโยชน์ที่เราจะได้รับในอนาคตนั้นไม่ต้อง ห่วงเลย!”

เเฉินหัวเราะออกมา “หงห้านะหงห้า คุณไม่ซื่อสัตย์เอาเสีย เลย เมื่อคืนยังบอกอยู่เลยว่าเพื่อตอบแทนคุณ ตอนนี้ทางโผล่ แล้วสินะ ที่แท้ก็เพื่อเอาอกเอาใจคุณข่ง?”

หงห้าเอ่ยอย่างประหม่า “ตอบแทนคุณก็ส่วนหนึ่ง เพิ่มความ ใกล้ชิดก็ส่วนหนึ่ง! ผมรู้ว่าคุณเข่มีความสามารถล้นหลาม แต่ บอกตามตรง การที่ได้ผูกมิตรกับคุณซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร คุณซึ่งทั้งสาวและสวย มีครอบครัวที่มีอำนาจ หากได้เป็นเพื่อน ด้วย หากได้ร่วมมือกัน ก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับคุณเอง ท่านว่าจริง ไหม?”

เย่เฉินหัวเราะออกมา พร้อมเอ่ยอย่างนิ่งเฉย “หากอาจารย์ ยมีความสามารถมากจริงๆ ถ้างั้นผมเองก็ทำอะไรไม่ได้

หงห้าถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เราไปดูก่อนแล้วกัน ท่านเป็น อาจารย์ชวนชวนที่มีความสามารถจริงๆ ท่านลองมองหาโอกาส ที่เหมาะสม ตัดหน้าไอ้ฮ่องกงไปซะ!”

เย่เฉินเงียบไป อย่างไตร่ตรอง อาจารย์จ่ายจากฮ่องกง ผู้ สืบทอดของตระกูลล่าย คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง

เขาลองไปดูหน่อยแล้วกัน ว่าคนของตระกูลลายมีความสามารถแค่ไหน บางทีอาจจะมีคำแนะนำอะไรกับตนต่อการ ศึกษาราเก้าเสวียนเทียนก็ได้

คฤหาสน์ตระกูลข่ง ในเวลาที่หรูหราที่สุดในเขตชานเมือง หงห้าพายเฉินพุ่งทยาน หยุดลงที่หน้าคฤหาสน์หรู

ในเวลานี้เอง ปรากฏชายที่รูปลักษณ์เหมือนกับพ่อบ้านเดิน ออกมา หงหายื่นใบหน้าออกไปทันที “ลุง คุณหนูใหญ่อยู่บ้าน ไหม?”

พ่อหนุ่มพยักหน้าอย่างนิ่งเฉย “ท่านทั้งห้า ท่านมาทำอะไรที่

หงห้าเอ่ยด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นกันเอง “ลุงวีผมเชิญอาจารย์

คนหนึ่งมา เพื่อที่จะให้เขาช่วยคุณหนูใหญ่ตรวจดูสักหน่อย คนนี้

เขาเป็นอาจารย์ชวนชวนตัวจริงเสียงจริงเลย!”

พ่อบ้านเหลือบสายตาไปยังเย่เฉินที่อยู่บนเบาะข้างคนขับ โดยไม่วางหนุ่มน้อยอายุเท่านี้ไว้ในสายตา พลันเอ่ยด้วยน้ำเสียง เย็นชา “ท่านหงห้า อาจารย์สายจากฮ่องกงเดินทางมาถึงแล้ว เพื่อดูฮวงจุ้ยให้กับคุณหนูใหญ่ ตอนนี้ไม่สะดวกที่จะรบกวน หาก ไม่มีเรื่องอะไร ท่านกลับไปก่อนเถอะ”

หงห้าขัดขึ้นทันควัน “ลุงวี ในเมื่อคุณเย่มาแล้ว ยังไงก็ให้คุณ เยลองสักหน่อย? แล้วอีกอย่าง คุณแม่เองก็มีความสัมพันธ์กับ คุณหนูใหญ่ด้วย!”
ลงเอ่ยถาม “คนที่มีความสัมพันธ์กับคุณหนูใหญ่เยอะแยะไป ผมได้ยินจนชินแล้วล่ะ แล้วอีกอย่าง คนที่ท่านเชิญมา จะมีความ สามารถมากกว่าอาจารย์สายรึเปล่าล่ะ? บรรพบุรุษของอาจารย์ ลายคือผู้ริเริ่มฮวงจุ้ยอย่างง่าย เขาเป็นคนที่เราลงทุนลงแรง ไปมาก เดินทางมาไกลจากฮ่องกง คุณจะร่วมแจมด้วยทำไมกัน กลับไปเถอะ!”

เย่เฉินตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่ใช่เพราะประวัติของนาย อาจารย์สายอะไรนั่นหลอก แต่ประหลาดใจที่ยังไงซะหงห้าก็เป็น ถึงผู้มีอำนาจในจีนหลังที่เพียงกระทืบเท้าก็สามารถทำให้เมืองนี้ แผ่นดินไหวได้ แต่สุดท้ายต้องอยู่ที่หน้าบ้าน แม้แต่พ่อบ้านของ ตระกูลซึ่งก็ไม่สามารถจัดการได้

ไม่เพียงแต่ไม่สามารถจัดการได้ แทบจะคุกเข่าเสียเลยล่ะ…….

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะดูแคลน นายหงห้าคนนี้ อยู่ต่อหน้าลุงช่าง เหมือนกับขอทานจอมดื้อไม่ผิดเพี้ยน! หากเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป คงได้ถูกคนทั้งเมืองจินหลิวดูหมิ่นแน่!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ