ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1811



บทที่ 1811

อู่ตงไห่เปิดกระเป๋า Hermesของเยฉางหมิ่นอย่างอกสั่นขวัญ

แขวน

ด้านใน นอกจากสมุดเช็คแล้ว ยังมีตราประทับส่วนตัวของเ

ฉางหมิ่นด้วย

ตราประทับส่วนตัวแบบนี้ คนธรรมดาทั่วไปไม่ค่อยใช้ และไม่ จําเป็นต้องใช้

แต่ถ้าเป็นผู้นำองค์กรหรือผู้บริหารองค์กรระดับสูงแทบทุกคน ต้องมีตราประทับส่วนตัว

เพราะธุรกิจด้านการเงินจำนวนมากต้องใช้ตราประทับส่วนตัว

โดยเฉพาะเช็คเงินสด

และตราประทับส่วนตัวนั้นจะมีอักษรที่เป็นระเบียบ ดังนั้นอู่ตง ให้สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ตราประทับนี้มีอักษรคำ ว่า”เย่ฉางหมิ่น”

เมื่อเห็นตราประทับส่วนตัวของเยฉางหมิ่น ความดันโลหิตขอ งอู่ตงไฟพุ่งปัดขึ้นมาทันที และเขาแทบจะยืนไม่ไหว

ในเวลาต่อมา เขาแทบอยากจะฆ่าตัวตาย

ความรู้สึกแบบนี้ ก็เหมือนกับพ่อลูกตระกูลเซียวไปจับสุนัขมา ตัวหนึ่ง ปรากฏว่าตอนที่พวกเขากำลังจับสุนัขอยู่ ไม่รู้ทำอีท่าไหนถึงจับเสือกลับมาด้วยอีกหนึ่งตัว

สิ่งสําคัญกว่านั้นคือ เบื้องหลังของเสือตัวนี้ ยังมีตระกูลที่ทรง อ๋านาจมากๆด้วย

อู่ตงไห่ร้องไห้อยู่ในใจด้วยความโกรธ “แม่งเอ๊ย มันเป็นเรื่อง บ้าบออะไรกันเนี่ย! ฉันแค่อยากจะสั่งสอนหม่าหลัน ทำไมถึงจับ ตัวลูกสาวคนโตของตระกูลเย่มาด้วย…ถ้ารู้ตั้งแต่แรกฉันคงไม่ มาที่นี่อย่างแน่นอน! เห็นได้ชัดว่าเซียวฉางเฉียนกับเซียวไม่หลง พ่อลูกคู่นี้เป็นคนทำเรื่องนี้ แต่เพราะการมาถึงของตัวเอง ทำให้ เย่ฉางหมิ่นคิดว่าตัวเองอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด….

ในเวลานี้ เฉางหมิ่นมองเห็นสีหน้าที่สับสนของอู่ตงไห่ เธอรู้ ดีว่าพวกเขาต้องเชื่อว่าเธอคือคนของตระกูลเย่จริงๆ ดังนั้นเธอ รีบพูดทันที “คุณอู๋ ฉันรู้ว่าคุณต้องการลักพาตัวหม่าหลันคนเดียว และคุณไม่ได้ต้องการลักพาตัวฉัน พวกเราทั้งสองฝ่ายแค่เข้าใจ ผิดกันเฉยๆ ถ้าคุณยอมปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ฉันจะ ไม่เอาเรื่องอย่างแน่นอน ในอนาคตฉันจะส่งเสริมความร่วมมือ ระหว่างตระกูลเย่กับตระกูล คุณคิดว่าไง?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ทำให้ตงไหลังเลขึ้นมาทันที

ถ้าตัดสินจากเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ตัวเองมีทางเลือกแค่สอง

ทาง

ทางเลือกทีหนึ่งคือ ไม่สนใจอะไรเลย ฆ่าเฉางหมิ่นให้ตาย

ทันที

ทางเลือกที่สองคือ รีบหยุดเรื่องนี้ทันที บางทีตระกูลเย อาจจะไว้ชีวิตของตัวเองได้

ถ้าเลือกทางเลือกที่หนึ่ง ต้องมีแม้ว่า หลังจากเขาฆ่า

ฉางหมิ่นแล้ว เขาเขา ดังนั้น เขาเลยโบกมือเรียกเขียวฉางเฉียน พูดด้วยหน้าเย็น ชา”เหล่าเซียว มานี่ มากับหน่อย”

เซียวฉางเฉียนรีบเดินเข้ามาหาเขาทันที

เซียวฉางเฉียนเขาเดินมาหน้าประตูโกดัง และด้วย เสียงเบาผู้หญิงสองคนนี้มา ได้หลีกเลี่ยงหรือหลบหลีกกล้องวงจรปิดไหม?”

ไม่ได้หลีกเลี่ยงเลย” เขียวเฉียนส่ายหัวและพูดหลังจาก ที่พวกเราจับเธอสองคนที่ร้านเสริมสวย คนรถตู้ก็มาโกดัง โดยใช้จีพีเอส และพวกเราขับรถตู้ตามที่จีพีเอสบอก ตลอดทาง…

อู่ตงเข่าอ่อนทันที เขาเกือบจะยืนไม่ไหว

เซียวฉางเฉียนพยุงและถามทันที “ประธาน คุณอะไรหรือเปล่า”

อู่ตงโกรธ ระหว่างทาง พวกคุณได้ที่เพื่อเปลี่ยนรถตู้เลยรอ

เปลี่ยนรถตู้เซียวฉางเฉียนถามด้วยความสงสัย “ประธานฉันคิดว่ามันไม่จําเป็นเลย พวกเธอเป็นแค่ผู้หญิงสองคนเฉยๆ พวกเราแค่จับพวกเธอสองคนยัดเข้าไปในรถตู้และขับมาที่นี่ เลย?”

ขณะพูด เขียวฉางเฉียนก็เตือนเขาอีกครั้ง “ประธาน ฉันคิด ว่าผู้หญิงที่ชื่อเยฉางหมิ่น เธอมีอะไรแปลกๆ แต่เธอเป็นคนที่พูด โกหกเก่งมากๆ เรื่องที่เธอพูดเมื่อสักครู่ทำให้ฉันเกือบจะหลงเชื่อ แต่ฉันก็ครุ่นคิดอย่างละเอียด ฉันรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิด ปกติ!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ