ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 25 รหาที่ตาย



ตอนนี้หวังเหวินข่ายยืนเชิดหน้าอยู่หน้า ประตูบริษัทหัวซิน

เขารู้ว่าวันนี้คือโอกาสที่ดีในการแสดงความ สามารถต่อหน้าแม่ของเซียวซูหน เขาจะต้อง ทําให้ดีที่สุด

ขอเพียงเอาแม่ของเธอให้อยู่หมัด จะยัง ต้องกังวลว่าเอาเธอไม่อยู่หมัดหรือไง?

ถึงตอนนั้นตัวเขาก็จะได้เซียวซูหรับสาว สวยผู้เป็นที่เลื่องลือของเมืองจินหลิงมาครอบ ครอง แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!

ดังนั้นเขาจึงเอ่ยเสียงดัง “ลุงป้าน้าอาทุกคน วางใจได้ อีกเดี๋ยวเจ้าของบริษัทนี้ก็จะเอาเงินมา คืนให้กับทุกคนแล้ว!”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็ปรบมือโห่ร้องกัน อย่างชอบอกชอบใจ

มีเพียงเย่เฉินคนเดียวที่มองหน้าหวังเหวิน ข่ายอย่างเย็นชา ไอ้คนนี้มั่นอกมั่นใจในตัวเอง เกินไปแล้ว เดี๋ยวจะตายยังไม่รู้เลย ขณะที่หวังเหวินข่ายกำลังเชิดหน้ารับการ

เยินยอจากทุกคน ประตูของบริษัทประกันภัยหัว ซินก็ถูกเปิดออกจากด้านใน

จากนั้นผู้เป็นเจ้านายอย่างโจวหัวซินก็เดินออกมาพร้อมกับชายวัยกลางคนสวมชุดรูปแบบ สมัยราชวงศ์ถัง

ถึงแม้ว่าชายวัยกลางคนผู้นั้นจะอายุค่อน ข้างมากแล้วทว่ายังดูน่าเกรงกลัวอยู่ ซึ่งคนผู้นั้นก็ คือท่านหงห้านั่นเอง!

ด้านหลังของท่านหงหายังมีลูกน้องรูปร่าง บึกบึนอีกหลายคนเดินตามมา คนเหล่านี้ล้วนเป็น บอดี้การ์ดประจำตัวของเขา แต่ละคนนั้นฝีมือไม่ ธรรมดาเลย

ตำแหน่งของท่านหงห้าในเมืองจินหลิงนั้น สูงมาก ดังนั้นถึงแม้คนจำนวนมากจะได้ยินชื่อ เสียงของเขามาก่อนทว่าไม่มีโอกาสได้เจอตัวจริง รวมถึงหวังเหวินข่ายเองด้วย จึงไม่มีใครรู้ว่าเขา คือใคร

ทุกคนรู้จักเพียงแค่โจวหัวซินเจ้าของบริษัท ประกันภัยหัวซินเท่านั้น

ฉับพลันบรรยากาศท่ามกลางกลุ่มคนจึง ปะทุขึ้นอีกครั้ง!

“โอ้ว เหวินข่าเรียกประธานจงมาได้จริงๆ ด้วย! เขาช่างสุดยอดจริงๆ!”

“ใช่ ครั้งนี้ต้องยกความดีความชอบให้พี่ หลัน พวกเรามีความหวังที่จะได้เงินคืนแล้ว!”

“พี่หลัน ผู้ชายที่ดีขนาดนี้ เป็นตัวเลือก ลูกเขยที่ดีแน่นอน!”
เมื่อหม่าหลันได้รับการเยินยอจากเพื่อน พ้องก็เกิดความรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

วันนี้หวังเหวินข่ายช่วยเชิดหน้าชูตาให้กับ เธอต่อหน้าเพื่อนพ้องได้มากจริงๆ

คิดมาถึงตรงนี้เธอก็ยิ้มหน้าบานพลางหัน ไปมองหน้าหวังเหวินชายด้วยสายตาพึงพอใจ

ตอนนี้หวังเหวินข่ายเดินออกไปด้านหน้า อย่างได้ใจราวกับตัวเองสูงส่งนักหนา

เขาไม่รู้จักโจวหัวซิน และไม่ได้รู้จักท่านหง ห้าทว่าดูเหมือนว่าหัวซินจะให้ความเคารพท่านหง ห้าเป็นอย่างมาก เขาจึงคิดว่าท่านหงห้าคือเจ้า นาย

ดังนั้นเขาจึงหันไปเอ่ยกับท่านหงห้าอย่าง ถือดี คุณคือเจ้านายของบริษัทประกันภัยหัวซิน ใช่ไหม?”

ท่านหงห้าเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “ผมไม่ใช่ เจ้านาย ผมแค่มาทํางานให้เจ้านาย แต่คุณมีอะไร ก็คุยกับผมได้

หวังเหวินข่ายได้ยินดังนั้นก็หัวเราะพลาง เอ่ยดูถูก ” แค่สุนัขรับใช้สินะ อย่างคุณ ไม่มีสิทธิ์ มาคุยกับผม รีบไสหัวไปแล้วเรียกเจ้านายของ คุณมา!”

เย่เฉินส่ายหน้าพลางมองหวังเหวินชาย อย่างสมเพช
ขายคนที่สวมชุดรูปแบบสมัยราชวงศ์ถัง คนตรงหน้านี้ท่าทางดูน่าเกรงกล้า แถมยังมีลูก น้องเดินตามอีก แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนที่ควรจะมี เรื่องด้วย สุดท้ายหวังเหวินข่ายกลับตัวกร่าง ใสอีกฝ่าย เห็นได้ชัดว่ากำลังรนหาที่ตาย

หม่าหลันที่ยืนอยู่ด้านข้างก็เอ่ยเสริม “เหวิน ข่าย ไม่ต้องเสียเวลากับสุนัขรับใช้แบบนี้หรอก คนข้างๆนั่นต่างหากคือเจ้านายของบริษัทประกัน ภัยหัวขิน!”

โจวหัวซินได้ยินดังนั้นก็ตกตะลึงจนอ้าปาก หวอ!

หว้เหวินข่ายและหญิงแก่คนนี้ช่างใจกล้า เสียจริง!

ถึงขนาดกล้าด่าว่าท่านหงห้าคือสุนัขรับใช้ แถมยังไล่ไปไกลๆ สองคนนี้คงสะกดคำว่าตายไม่ เป็น!

ทั้งเมืองจินหลิงนี้ มีใครใจกล้าบ้าบิ่นขนาด ที่กล้าด่าทอท่านหงห้าหรือ?!

ถึงจะมีก็ถูกท่านหงห้าจับโยนลงน้ำให้ปลา กินไปแล้ว!

เสี้ยววินาทีที่หวังเหวินข่ายพูดจบ ลูกน้อง รูปร่างบึกบึนคนหนึ่งที่ยืนอยู่หลังท่านหงห้าก็เดิน ขึ้นมาด้านหน้า จากนั้นก็กระชากผมหวังเหวิน ขายมาตบซ้ายขวาจนหน้าหัน!
“พีค! แม้แต่ท่านหงห้าแกยังกล่าค่า แกไม่ อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วใช่ไหม!”

เอ่ยจบก็กระชากหมาหลับเข้ามาแล้วตบ หน้าไปฉาดใหญ่ พลางเอ่ย “อีแก่นี่ กล้าด่าท่าน หงห้า เชื่อไหมว่าฉันฉีกปากแกได้!”

เปรี้ยง

ได้ยินดังนั้นหวังเหวินชายและหม่าหลับ รู้สึกราวกับโดนฟ้าผ่า!

ว่าไงนะ?

ชายสวมชุดราชวงศ์ถังตรงหน้านี้คือท่าน หงห้าผู้มีชื่อเสียงเลื่องลืออย่างนั้นหรือ?!

ทว่าเมื่อสักครู่ตัวเองกลับด่าทออีกฝ่าย อย่างไม่กลัวตาย…….

คิดมาถึงตรงนี้ ฉับพลันทั้งสองคนก็หน้าซีด เผือด เหงื่อซึมทั่วร่างกายตกใจจนวิญญาณแทบ จะออกจากร่าง

หวังเหวินข่ายมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่าง รวดเร็ว เขาคุกเข่าลงตรงหน้าของท่านหงห้าจน เกิดเสียงดังตบ ก่อนจะก้มหัวคารวะพลางร้องไห้ ขอร้องไปด้วย “ท่านห้า ผมผิดไปแล้ว ผม ขอโทษ! ผมตาถั่วเองที่ไม่รู้จักท่าน แถมยังปาก เสียดาท่านอีก! เรื่องที่คนแก่พวกนี้มาทวงเงิน ไม่ เกี่ยวกับผมเลยสักนิด ผมขอร้อง ไว้ชีวิตผมด้วย!

เอ่ยจบเขาก็คุกเข่าพลางตบหน้าตัวเอง ทั้งย้งก้มหัวคารวะและร้องไห้ไม่หยุด

เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าคนที่คอยหนุนหลังให้ เจ้านายของบริษัทต้มตุ๋นนี่คือท่านหงห้าผู้มี กิตติศัพท์เป็นที่เลื่องลือ!

คนที่มีอำนาจใหญ่โตแบบนี้อย่าว่าแต่เขา เลย แม้แต่ตระกูลของเขาก็ไม่กล้ามีเรื่องด้วย! ตอนนี้เขาเสียใจกับสิ่งที่ทําลงไปจนอยาก ตาย!

เขาแค่อยากอาศัยโอกาสนี้ในการสร้าง ความประทับใจกับมารดาของเซียวซูหน เพื่อที่ ตนจะได้มีโอกาสใกล้ชิดกับเซียวซูหน

คิดไม่ถึงเลยว่ายังไม่รอให้ตนยังได้สมหวัง กลับต้องมามีเรื่องกับท่านหงห้าเสียก่อน

หากบิดาของเขาทราบเรื่องนี้จะไม่มีเขา ตายหรือ?

ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าทำให้คุณลุงคุณป้า ที่อยู่รอบด้านตกตะลึงกันถ้วนหน้า

พวกเขายังคาดหวังว่าหวังเหวินขายจะช่วย ตนเอาเงินกลับคืนมา ทว่าใครจะไปคิดว่าเขากลับ คุกเข่าก้มหัวคารวะเพื่อขอโทษชายสวมชุด ราชวงศ์ถังคนตรงหน้า……..

ไหนจะหม่าหลันอีกคน เมื่อสักครู่ยังเชิด หน้าลําพองใจ สุดท้ายพอโดนตบไปสองสามทีก็ ตกอยู่ในสภาพน่าสังเวชอย่างสุนัข
ท่านหงห้าส่งเสียงหีในสําคอก่อนจะหันไป บอกคนข้างกาย “ไหนๆไอ้คนนี้ก็ปากเสียขนาดนี้ พวกแกผลัดกันตบปากสั่งสอนมันสักหนึ่งหมื่นที ตบครบหนึ่งหมื่นทีเมื่อไหร่ค่อยหยุด”

หวังเหวินข่ายตกใจจนวิญญาณแทบออก จากร่าง ตบหนึ่งหมื่นทีเขาจะไม่ตายก่อนหรือ?

ขณะนั้นเองลูกน้องของท่านหงห้าก็ชี้ไป ทางหม่าหลั่นที่โดนตบจนผมกระเซิงก่อนเอ่ย “ท่านห้า แล้วอีแก่นี่จะเอายังไงครับ?”

ท่านหงห้าปรายตามองหม่าหล่นอย่าง รังเกียจก่อนเอ่ยเสียงเรียบ ตบปากหมินทีเหมือน กัน!”

หม่าหลันตกใจจนทรุดตัวลงคุกเข่า ร่างทั้ง ร่างสั่นอย่างรุนแรง เธอตกใจแทบจะตายอยู่แล้ว ดันมามีเรื่องกับท่านหงห้าแบบนี้ ตนจะยังมีชีวิต รอดอยู่ไหม?

ขณะนั้นเองลูกน้องหลายคนก็ก้าวเข้ามา มี คนหนึ่งจับตัวหวังเหวินข่าย มีคนหนึ่งจับตัวหม่า หลันและเตรียมตัวที่จะตบปากสั่งสอนทั้งสองคน

เย่เฉินที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคนมองภาพนี้ ด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อเห็นว่าแม่ยายถูกตบเดิมทีเขาไม่อยาก เข้าไปยุ่ง แม่ยายของตนนิสัยแย่ขนาดนี้โดนสั่ง สอนสักหน่อยก็สมควรแล้ว193510645_823192664981213_7817912346505458145_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ