ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1599



บทที่ 1599

ทากาฮาชิ เอคิจิ ในตอนนี้ โกรธจบแทบระเบิด

เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลทากาฮาชิ เป็นดาวรุ่งของ ตระกูลทากาฮาชิ ไม่เพียงแค่มีตำแหน่งพิเศษในโตเกียวเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทั่วทั้งญี่ปุ่นด้ว ถือว่าเป็นเขาเป็นที่รู้จักของทุกคน

ในระดับหนึ่ง ตำแหน่งของเขาในญี่ปุ่นนั้นคล้ายกับตำแหน่ง สามีแห่งชาติซึ่งเป็นที่นิยมอย่างมากในประเทศจีนเมื่อสองสามปี ก่อน

ด้วยเหตุนี้ นิสัยของทากาฮาชิ เอคิจิ จึงหยิ่งยโสเอาแต่ใจมา ตลอด ในพจนานุกรมของเขา ไม่มีคำว่าอดทนและทนถูกคน รังแกอยู่ในนั้น

เมื่อเห็นชายหนุ่มคนนี้ที่อายุราวๆกับเขา แต่กลับกล้าเพิกเฉย ต่อสถานะและความน่าเกรงขามของตน และแทบจะหาเรื่องใส่ ตนเอง อีกทั้งยังถึงกับตั้งคำถามว่าเขามีอาการหูหนวกเป็นพักๆ หรือไม่ ในความเห็นของเขา นี่คือการรนหาที่ตาย!

ดังนั้น เขาจึงโบกมือไปที่รถทั้งด้านหน้าและหลังทันที จากนั้น ในรถ โรลส์รอยซ์หลายคันก็มีชายฉกรรจ์ในชุดสูท าราวๆสิบ กว่าคนลงมา

คนเหล่านี้ ล้วนเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลทากาฮาชิทั้งสิ้น อีก ทั้งยังเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับชั้นนำ
ทันทีทีบอดี้การ์ดลงจากรถ พวกเขาก็เข้ามาล้อมเเฉินเอาไว้ ทุกคนจ้องไปที่เย่เฉินและมองไปที่ทากาฮาชิ เอคิจิ ขอแค่ทากา ฮาชิ เอคิจิ เอ่ยปากขึ้น พวกเขาก็จะเข้าโจมตีเเฉินทันที

ในเวลานี้ ซูจือเฟยและซูจือหมูที่อยู่ในรถก็สบตากัน ซูจือเพีย เอ่ยปากขึ้น “เรื่องนี้คงไม่มีอะไรแอบแฝงใช่ไหม?

ซูจื่อหยูสายหัว ไม่น่าจะมี ถ้ามีคนวางแผนจะทำอะไรบาง อย่างจริงๆ ก็คงไม่มีทางมาทำบนถนนในใจกลางเมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่นแบบนี้แน่ เส้นสะพานยาวที่พวกเราออกมาจาก สนามบินยังเหมาะกว่านี้ตั้งเยอะไม่ใช่หรือไง?”

ซูจือเฟยค่อยวางใจลงมา เขายิ้มและกล่าวว่า “ทากาฮาชิ เอคิ จิ คงหน้าพังยับเยินแน่ เมื่อกี้เพิ่งจะพูดไปว่าไม่มีใครฝ่าฝืนไฟ แดง แต่กลับชนเข้าให้แล้วคนหนึ่ง

พูดจบ ซูจือเฟยก็เลิกคิ้วใส่ซูจือหยูอีกครั้ง “ฉันรู้สึกว่าทากาฮา

ชิ เอคิจิดูเหมือนจะสนใจเธอ เด็กนี่หน้าตาหล่อไม่เลว วางท่า

มาด เธอไม่ลองพิจารณาดูหน่อย?”

ซูจือหยูพูดอย่างหนักแน่น “ฉันไม่มีทางพิจารณาผู้ชายญี่ปุ่น”

“ทำไม?” ซูจือเฟยเอ่ยปาก “อย่างน้อยผู้ชายญี่ปุ่นก็เก่งพอๆ กับผู้ชายจีน ขนตามร่างกายก็น้อย แถมยังไม่มีกลิ่นตัว หาก เปลี่ยนเป็นพวกผู้ชาย ในยุโรปอเมริกา ลาตินอเมริกาและ แอฟริกา แบบนั้นคงไม่มีทางอธิบายแล้วจริงๆ”

ซูจือหยูเบ้ปาก “อย่าว่าแต่ตอนนี้ที่ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องการคบ กับใคร ต่อให้ฉันคบกับใครขึ้นมาสักคน คนๆนั้นจะต้องเป็นชาวจีนบริสุทธิ์เท่านั้น”

ซูจือเฟยถามอีกครั้ง ทำไมกัน

ซูจือหยูเอ๋ยเสียงเรียบ “คนทั้งสองคบหากัน หากมีวัฒนธรรม เดียวกัน ประเพณีเดียวกัน นิสัยใจคอรวมถึงความรู้ความเข้าใจ ที่คล้ายกัน ก็จะช่วยคลายความกังวลได้มาก ถ้าหากฉันบอก แฟนของฉันว่าอยากไปตุนหวงเพื่อดูมั่วเกา แต่เขากลับตอบ กลับมาว่า “ตุนหวงอยู่ที่ไหน มั่วเกาคืออะไร แบบนี้ฉันจะ บ้องหูเขาให้ตาย!

ซูจือเฟยหัวเราะออกมา “น้องสาวที่แสนดีของฉัน เธออย่าได้มี นิสัยรุนแรงขนาดนี้ได้ไหม ต่อไปเอะอะก็ทุบตีแฟนหนุ่มแบบนั้น ได้ยังไงกัน?”

ซูจือหยูเอ่ย “ฉันก็แค่เปรียบเทียบให้นายฟัง ให้นายรู้ว่าผู้ชาย จีนและผู้หญิงจีนคือการผสมผสานที่ดีที่สุด ดังนั้นต่อไปนายก อย่าได้สุ่มสี่สุ่มห้าไปไล่จีบชาวต่างชาติในอนาคต”

ซูจือเฟยถอนหายใจ เขาไม่ต้องการพูดถึงหัวข้อนี้ต่อและหัน ออกไปมองนอกหน้าต่าง ก่อนจะเห็นว่าเเฉินถูกรายล้อมและ จ้องมองไปด้วยบอดี้การ์ดมากมาย แต่กลัวไม่มีท่าทีหวาดกลัว เลยสักนิด เขาก็อดหัวเราะไม่ได้ “ผู้ชายญี่ปุ่นคนนี้มีดีไม่เลว ถูก ล้อมรอบด้วยบอดี้การ์ดมากมายขนาดนี้ แต่กลับไม่กลัวเลยสัก นิด”

ซูจื่อหยุพยักหน้า ก่อนจะแค่นเสียง “บางทีสมองอาจจะสั่งการ ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ล่ะมั้ง?”
ซูจือเฟยพูดด้วยรอยยิ้ม “อย่าพูดไป เจ้าหนุ่มญี่ปุ่นคนนี้ หน้าตาหล่อเหลาประณีตไม่เลวเลย

จ่อหยูเคาะปาก “ขอให้เขาไม่โดนคนของทากาฮาชิ เอคิจิ ทุบตีจนเสียโฉมก็แล้วกัน” ซูจือเฟยอ่อนใจ “ทำไมปากเธอถึงได้ร้ายขนาดนี้เนี่ย?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ