บทที่ 1834

คฤหาสน์หลังนี้ เนื่องจากว่าอยู่ภายในขอบเขตเมืองจีนหลัง เป็นคฤหาสน์ที่ดีที่สุด ใหญ่ที่สุด ยิ่งไปกว่านั้นข้างในก็ได้รับการ ตกแต่งอย่างหรูหราเป็นอย่างมาก สไตล์การตกแต่งนั้นโอ่อ่า ทุก ที่ก็เผยให้เห็นถึงความร่ำรวยเป็นอย่างมากที่สุด

ดังนั้น จางกุ้ยเฟินพวกเธอเพียงแค่มองแวบเดียว ก็แทบจะ เป็นบ้าไปแล้ว!

ก่อนหน้าที่จะมา พวกเธอก็จินตนาการว่าภายในคฤหาสน์ของ นายหญิงใหญ่เชียว มีลักษณะเป็นแบบไหนกันแน่

แต่ทว่า ต่อให้พวกเธอจะคาดเดาด้วยความกล้าหาญที่สุด ก็

ยังห่างไกลจากสภาพจริงของคฤหาสน์หลังนี้เป็นอย่างมาก

ต่งหยูหลิงอุทานออกอยู่ที่ด้านข้าง: “นี่…นี่ใช่คฤหาสน์ที่ไหน กัน! พระราชวังก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?!”

“เหลวไหล!”หลี่เยว่ฉันอ้าปากพูดว่า “นี่หรูหรากว่าพระราชวัง มาก! คุณพระช่วย! พวกเธอดู โซฟานั่นสิ สวยเกินไปแล้วนะ! ฉัน จะไปนอนสักหน่อย!”

พูดแล้ว คนก็วิ่งไปแล้ว

“ฉันก็จะไปด้วย!”เมื่อต่งหญ้หญิงเห็นหลเยฉันไปแล้ว เธอที่ไม่ ยอมตามหลังคนอื่นก็รีบทิ้งเครื่องนอน และวิ่งเตลิดเข้าไป
โซฟานี้ เป็นโซฟา นน่าสไตล์ยุโรปนำเข้ามาจากอิตาลี ออกแบบมาสําหรับราชวงศ์ยุโรป ตอนนั้นเจ้าของคฤหาสน์เสีย เงินหนึ่งล้านกว่าน่าเข้าตรงมาจากต่างประเทศ

สิ่งที่ไม่เหมือนกับเฟอร์นิเจอร์ไม้พะยูงไหหลำคือ ตัวของไม้ พะยูงไหหล่ามีเนื้อไม้ราคาแพงมาก ซึ่งไม่สะดวกต่อการใช้งาน จริง เทียบเท่ากับการซื้ออิฐทองเป็นที่นอน แพงก็แพงมากจริงๆ แต่แข็งก็แข็งมากจริงๆ

ดังนั้น เฟอร์นิเจอร์ไม้พะยูงไหหลำเปรียบเสมือนผลิตภัณฑ์

ทางการเงิน

แต่เฟอร์นิเจอร์สไตล์ยุโรปนี้กลับไม่เหมือนกัน

ส่วนใหญ่มีราคาแพงอยู่ที่แบรนด์แพงอยู่ที่งานและแพงอยู่ที่ ภายนอกที่หรูหราและระดับความสะดวกสบายที่พิถีพิถันไม่ เหมือนทั่วไป

ดังนั้น โซฟาแบบนี้ อันที่จริงแล้วก็เป็นสินค้าฟุ่มเฟือยระดับไฮ เอนด์

หลังจากที่ทั้งสองกระโจนลงบนโซฟา ก็ลืมถอดรองเท้า และ เหยียดขาไปบนโซฟา พลิกตัวอย่างไม่หยุดหย่อนและสรรหาท่า ที่สบายที่สุด

จางกุ้ยเฟินรีบพูดว่า: “เฮ้ยๆๆๆ พวกเธอทั้งสองคนช้าลงหน่อย อย่านั่งโซฟาของคนอื่นเขาจนพัง! ยังมีพื้นรองเท้าของเธอ ทำ โซฟาคนอื่นเขาสกปรกหมดแล้ว”
ต่งหญ้หลิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “โธ่เอ๊ยไม่เป็นไรน่ะ คนอื่นเขาก็ บอกแล้วไม่ใช่เหรอ ให้พวกเราคิดว่าเป็นบ้านของตัวเอง ตอนที่ ฉันอยู่บ้านก็ใส่รองเท้านอนบนเตียงแบบนี้!

หลี่เยว่ฉันพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่กุ้ยเฟิน พี่รีบมาสัมผัสดูสิ โซฟาตัวนี้สบายมากจริงๆ ฉันว่าเก้าอี้ที่อหวงซางนั่งอยู่บน สวรรค์ก็ไม่สะดวกสบายอย่างเท่าตัวนี้

“จริงเหรอ?”จางกุ้ยเฟินพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันว่าโซฟาตัวนี้ก็ ไม่เลวจริงๆ ทันสมัยและดึงดูดใจเป็นอย่างมาก! ฉันลองดู!”

หลังจากที่พูดจบ เธอก้าวเดินไปที่ตรงหน้าของโซฟาเดียว และนั่งลงไปในทันที

“โอ้โห! นุ่มมาก!”จางกุ้ยเป็นกำลังเอนตัวอยู่บนโซฟา คน

ทั้งคนก็ติดแนบอยู่ในหนังนุ่มๆ ก็มีความสุขจนกระโดดโลดเต้น

ด้วยความดีอกดีใจ

ต่งหญ้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆรีบพูดว่า “โธ่เอ๊ย พี่กุ้ยเฟิน พี่ยังไม่ ลองนอนดู โซฟาตัวนี้นอนสบายมากกว่า!

หลังจากที่พูดจบ ก็รีบเหยียบโซฟาไว้แล้วก็พลิกตัวลุกขึ้นมา ดึงจางกุ้ยเฟิน และพูดอย่างประจบเอาใจว่า: “พี่กุ้ยเฟิน พี่ลอง นอนลงมาดูสิ! รับรองว่าจะไม่อยากลุกขึ้นมา

จางกุ้ยเฟินลองล้มตัวลงนอนสักพัก แล้วพูดด้วยความดีใจใน ทันทีว่า: “โอ้โห! สุดยอดมากจริงๆ! อนาคตฉันก็อยากจะนอนบน โซฟา!”
ต่งหยูหลิงพูดรอยยิ้มว่า “โซฟายังสบายขนาดนี้ บนเตียง คงจะสบายยิ่งกว่านี้อย่างแน่นอน!

หลี่เยว่ฉันรีบถามว่า: “ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปดูห้องกันดีมั้ย? คฤหาสน์นี้ใหญ่มาก พวกเราสามคนคนละหนึ่งห้องนอนคงจะ รองรับได้อย่างแน่นอน!

จางกุ้ยเฟินพูดว่า “เอ่อ พวกเรารอให้นายหญิงใหญ่เชียว กลับมาอีกว่า ค่อยให้เธอจัดการห้องนอนให้พวกเรา”

ต่งหญ้หญิงปุ๋ยปาก: “ฉันรอไม่ไหวแล้ว คฤหาสน์หลังนี้คงจะมี เล็กใหญ่ มีหันไปทางทิศใต้ หันไปทางทิศเหนือ ฉันอยากได้หัน หน้าไปทางทิศใต้และใหญ่หน่อย ยังสามารถรับแสงแดดได้ทุก วัน!”

หลี่เยว่ฉันรีบพูดว่า “ฉันก็อยากได้หันหน้าไปทางทิศใต้

เมื่อจางกุ้ยเฟินได้ยิน ก็กระโดดขึ้นจากโซฟาวิ่งขึ้นบันไดทันที ในปากก็พูดว่า “ไม่ได้นะ! ต้องให้ฉันเลือกก่อน!!