บทที่ 199 คนจนก็คือคนจน (1)

เมื่อวินาทีที่เยเงินสร้อยข้อมือแบบสมาร์ทปลดล็อกแอสตันมาร์ ดินONE77 ทุกคน ในที่เกิดเหตุต่างก็ตะลึง ทุกคนอุทานในใจว่า แอสตันมาร์ตินONE77 คันนี้ เป็นของเ

เฉินจริงๆด้วย

เกาจวิ้นเว่ยก็อึ้ง นี่เกิดอะไรขึ้น?

เย่เฉินไม่ใช่เป็นแค่ลูกเขยสวะแต่งเข้าหรือ?

เขาจะซื้อรถราคาแพงขนาดนี้ได้ยังไง?

จางเจวียนยิ่งตะลึง “นี่…นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อมาก ผู้ชายคนนี้ที่ ต้องให้ผู้หญิงเลี้ยง มีปัญญาซื้อแอสตันมาร์ตินONE77ด้วย หรือ?”

เวลานี้เเฉินพาเธอ มาตรงข้างประตูที่นั่งด้านข้าง พร้อมยิ้ม พูดว่า “ที่รัก ขึ้นรถเถอะ ผมจะพาคุณไปกินลมชมวิว

เซียวซูหนถามด้วยสีหน้าแปลกใจว่า “รถคันนี้เป็นของคุณ จริงๆหรือ?”

เย่เฉินพยักหัว พร้อมพูดว่า “แน่นอน กุญแจก็อยู่ตรงนี้ ผมจะ โกหกคุณหรือ?”

พูดจบ เย่เฉินรีบพูดกระซิบข้างหูเธอว่า “ที่รัก ที่จริงรถคันนี้ฉัน การให้ผมยืมมาขับเล่น บอกว่าให้ผมลองขับดู เมื่อผมตั้งใจอวดต่อหน้าเกาจวิ้นเว่ย คุณอย่าเปิดโปงผมนะ

เดิมเเฉินก็ไม่ค่อยสนใจรถที่โอ้อวดเกินไปสองคันนี้ วันนี้ หากไม่ใช่เพราะหวังเต้าคนบอกว่าภรรยาอยู่ที่นี่ เขาไม่อยาก แม้แต่จะมาเอารถสองคันนี้

อีกอย่าง เขาก็รู้นิสัยภรรยาดี รถแบบนี้ เธอไม่ยอมที่จะขับ ออกมาเป็นประจําทุกวันแน่ นั่นเป็นการโอ้อวดมากเกินไป

ดังนั้นเขาจึงพูดโกหกออกไปแบบนั้น หลังจากพาภรรยาไป สัมผัสแล้ว ค่อยขับรถกลับมา ยกทั้งสองคนให้หลีโม่คนนั้นดูแล ต่อไป

เขียวชูหนค่อยเข้าใจ ในขณะเดียวกันก็ค่อยโล่งอก เธอก็กลัวว่าเเฉินจะโกหกคนพวกนั้นไปมากกว่านี้ และยิ่งพูด

โกหกเรื่องก็จะยิ่งไปกันใหญ่ แบบนั้นอาจจะทำให้เกิดปัญหา

ตามมาภายหลังได้

ในเมื่อคนอื่นให้เขายืมรถเพื่อลองขับเล่นๆ อย่างนั้นตนเองก็ ไม่ต้องกังวลอะไรมากแล้ว

คิดถึงตรงนี้ ในใจเธอค่อยโล่งอก และก็อยากรู้อยากเห็นแอส ตันมาร์ตินONE77 คันนี้มาก

ถึงแม้เชียวชหนจะไม่ใช่ผู้หญิงที่รอบมาก แต่รถสปอร์ตหรู ขนาดนี้ เธอก็ยังคงอยากที่จะเข้าไปลองนั่งสักครั้ง

ดังนั้นเธอจึงค่อยๆ โน้มตัวลง เข้าไปนั่งในรถแอสตันมาร์ นONE77 ดหรูคันนี้
เยเฉันไม่รีบร้อนที่จะเข้าไปนั่ง หันไปมองเกาจนเว่ยกับจางเจ วียนที่มองจนอึ้งอยู่นั้น แล้วหัวเราะเยาะพร้อมพูดขึ้นว่า “คนจนก็ คือคนจน กลับไปเก็บเงินก่อนแล้วค่อยมาอวด จะได้ไม่ต้อง อับอายขายหน้า

พูดจบ แล้วก็ขี้เกียจที่จะดูสีหน้าเศร้าโศกของพวกเขา เข้าไป นั่งในรถอย่างเก๋ไก๋ แล้วก็กดสวิตช์สตาร์ทเครื่องยนต์

ทันใดนั้น เสียงเครื่องยนต์อันทรงพลังของรถสปอร์ตดัง กึกก้องไปทั่วห้องโถงนิทรรศการ

เซียวหวั่นเองก็ไม่เคยขับรถหรูระดับนี้ นั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับ กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น จับพวงมาลัยไว้อย่างตื่นเต้น แล้วก็สตาร์ทรถ

รถหรูชั้นนำแอสตันมาร์ตินONE77 ขับออกไปอย่างช้าๆภาย ใต้สายตาของทุกคน ขับรถลงมาจากทางลาดอีกด้านหนึ่งของ เวที

ออร่าที่แรงกล้า ทำให้เกิดความรู้สึกระทึกขึ้นมาทันที เกาจวิ้นเวียนิ่งอึ้งไป รถคันนี้เป็นของไอ้คนจนคนนั้นจริงๆ หรือ? นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่

สีหน้าจางเจวียนก็ขาวซีด หากรถสองคันนี้เป็นของเก๋เฉิน งั้น เมื่อกี้ตนก็ได้ล่วงเกินเขาไปแล้วอย่างรุนแรง?

เธอบ่นพึมพำขึ้นอย่างอดทนไม่ไหวว่า “นี่ไม่น่าเป็นไปได้ เขา เป็นเขยสวะแต่งเข้าของตระกูลเซียวไม่ใช่หรือ? ไปเอากุญแจรถมาจากไหน?

ยังไงเกาจนเลยก็ยอมรับไม่ได้ ว่าเเฉินมีปัญญาซื้อรถแอส ตันมาร์ตินONE77 คันนี้ได้จริงๆ เขากัดฟันพูดขึ้นว่า “คนจนคน นั้น จะต้องขโมยกุญแจมาอย่างแน่นอน”

ผู้จัดการหลีไม่ได้ยินประโยคนี้แล้ว ในใจโกรธเคืองอย่างมาก คนโง่สองคนนี้ ยังกล้าละเมิดล่วงเกินอาจารย์เย? รนหาที่ตาย จริงๆ

เข้าหันหน้าไปมองเกาจวิ้นเว่ยกับจางเจวียน พร้อมพูดขึ้นด้วย ความโกรธว่า “ล่วงเกินอาจารย์เย่ แล้วยังกล้ามาเห่าที่นี่

พูดเสร็จ แล้วก็หันไปสั่งบอดี้การ์ดว่า “ลงมือให้หนักๆ เกาจวิ้นเว่ย โดนสามหมัดสองเท้าของบอดี้การ์ดโจมตีจนล้ม ลงนอนกับพื้น จากนั้นก็ถูกดึงกระชากผมบนหัว ตบหน้าอย่าง รุนแรง ไม่นานก็ถูกตบจนหน้าปูด