ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1255



บทที่ 1255

ในเวลานี้เย่เฉิน มองยามาโมโตะ คาซึกิด้วยความสนใจ

อันที่จริง ตัวเขาเองก็ไม่ค่อยรู้เรื่องวงการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ มากนัก ถ้าไม่ใช่เพราะฉันเข้าเสวียนเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้ เขาจะไม่สนใจผู้คนในแวดวงนี้เลย

เพราะจากที่เขาดู แม้ว่าจะฝึกฝนการต่อสู้แบบฟรีสไตล์ถึงขั้น สูงสุด ก็เป็นแค่ลูกศิษย์พลังในศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิม

ทุกคนรู้ดีว่า แค่การฝึกกล้ามเนื้อ กระดูก และทักษะการต่อสู้ก็ คือการเป็นลูกศิษย์พลังขั้นพื้นฐานที่สุด ผู้ที่ใช้ปราณเก่ง ใช้กำลัง ภายในได้ดี และใช้กำลังภายในเพื่อขับเคลื่อนร่างกาย จะเป็น ลูกศิษย์พลังในที่แท้จริง

แต่ว่า มีผู้คนนับไม่ถ้วนฝึกศิลปะการต่อสู้ทั่วโลก แม้แต่เด็ก อายุ 3 ขวบ ที่เรียนเทควันโด ก็ถือว่าเป็นนักฝึกศิลปะการต่อสู้ แต่ในบรรดาคนจํานวนมาก การใช้กำลังภายในเป็นจริงๆ นั้น หายากมาก

ยามาโมโตะ คาซึกินั้น แค่มองก็รู้ว่าเป็นผู้ยอดฝีมือพลังถึง แม้ว่าเขาจะอายุพอๆ กับพ่อตา แต่สมรรถภาพทางร่างกายของ เขาแข็งแกร่งมาก และพลังระเบิดของกล้ามเนื้อและโครงร่าง ทั้งหมดของเขานั้น สูงกว่าคนทั่วไปมาก

แต่ต่อหน้าผู้ยอดฝีมือพลังในที่แท้จริง ยามาโมโตะ คาซึกิแทบจะอ่อนแอ

เหตุผลหลักที่ผู้ยอดฝีมือพลังสามารถคว้าเหรียญรางวัลใน การแข่งขันระดับนานาชาติได้ ก็คือการที่ผู้ยอดฝีมือพลังในไม่ ชอบเข้าร่วมการแข่งขันเหล่านี้

หากเอาการแข่งขันประเภทนี้ เปรียบเทียบกับรายการโชว์ ความสามารถเช่นรายการเสียงดี งั้นผู้ยอดฝีมือพลังใน ก็คือนัก ร้องที่มีความสามารถที่สุดในโลก เช่นเดียวกับปาวารอตตีเทเนอ ร์ผู้ล่วงลับไปแล้ว

ในระดับสูงสุดของปาวารอตตินั้น อย่าว่าแต่ให้เขาเข้าร่วมใน การแข่งขันรายการเสียงดี ให้เขาเป็นที่ปรึกษาของรายการเสียง ดี ยังเป็นการดูถูกตัวตนและสถานะของเขาในวงการเพลง

น่าเสียดาย ที่ผู้ยอดฝีมือพลังจำนวนมากไม่เข้าใจความจริง ข้อนี้ พวกเขาคิดว่านอกจากเข้าร่วมการแข่งขันแล้ว พวกเขายัง เป็นผู้เล่นชั้นนำจากทั่วทุกมุมโลก แต่พวกเขาไม่รู้ ปรมาจารย์ ที่แท้จริง จะไม่สนใจที่จะเข้าร่วมการแข่งขันเด็กๆแบบนี้เลย

ดังนั้น อย่าว่าแต่ผู้ยอดฝีมือขั้นสูงสุดอย่างเเฉินเลย

ด้วยเหตุนี้ ยามาโมโตะ คาซึกิที่เป็นปรมาจารย์ตรงหน้าเขา จึงดูเหมือนมด ในสายตาของเเฉิน

เย่เฉินมองมาที่เขา แล้วถามด้วยรอยยิ้มว่า “สุภาพบุรุษท่านนี้ ทำไมคุณถึงมั่นใจมากว่าอิโตะนานาโกะจะเป็นแชมป์?”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ฉันอยู่ในวงการต่อสู้แบบฟรีสไตล์มาหลายปีแล้ว ประสบการณ์ของฉันในการต่อสู้ แบบฟรีสไตล์ นั้นเหนือกว่าคนทั่วไปมาก จากมุมมองที่เป็นมือ อาชีพของฉัน นานาโกะเป็นอัจฉริยะที่หายากในหลายสิบปีที่ ผ่านมา บวกทั้งมีฉันที่สอนทุกอย่างให้เธอแล้ว เธอจะต้องได้ แชมป์อย่างแน่นอน!”

เย่เฉินยิ้มพูดว่า “คุณยามาโมโตะมั่นใจเกินไปนะ ทำไมคุณ คิดว่าคุณมีประสบการณ์การต่อสู้แบบฟรีสไตล์ดีกว่าคนธรรมดา ล่ะ? ทำไมคุณถึงคิดว่าความสามารถเพียงเล็กน้อย สอนทุกอย่าง แล้วจะสร้างแชมป์โลกได้? หากประสบการณ์และทักษะทั้งหมด ของคุณ ในวงการต่อสู้ ถือว่าเป็นอันดับสองหรือสาม งั้นคุณอิ โตะนานาโกะฝึกกับคุณ จะได้แชมป์โลกได้อย่างไร?”

ยามาโมโตะ คาซึกิพูดอย่างเคร่งขรึม “ไอ้หนู ฉันรู้ว่าคุณ แข็งแกร่งแค่ไหน แต่คุณพูดแบบนี้มันเหมือนกับว่าไม่เห็นใครอยู่ ในสายตาเกินไป!”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา เชื่อว่าอีกไม่ นานคุณก็จะรู้เอง”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ