บทที่627

หลังจากจางจื่อ โจวและอีกห้าคนไป ตรงนี้ก็เละไปหมด

ผู้จัดการล็อบบี้และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคน ของฝ่ายจีนอ่านกงต่างก็บาดเจ็บนอนอยู่กับพื้นแล้ว หน้าฟกช้ำ ดำเขียวดูแล้วแย่มาก

เจ้าหน้าที่คนหนึ่งลุกขึ้นมา รีบไปพยุงผู้จัดการล็อบบี้ขึ้นมา และถามอย่างอดไม่ได้ว่า “ผู้จัดการ ตอนนี้จะทำยังไงดี?

ผู้จัดการล็อบบี้ทำหน้าเย็นชา และพูดว่า “นายรีบพาคนอื่นไป โรงพยาบาล ผมจะไปหาประธานเฉิน! กล้ามาก่อเรื่องที่ป่ายจิน อ่านกง ผมไม่เชื่อหรอกว่าประธานเฉินจะปล่อยเขาไป!”

พูดไป เขาก็เดินกะเผลกไปทางห้องทำงานของเฉินจือข่าย ตอนนี้ พ่อลูกอู่ตงไห่และอู๋ซิน อยู่ในห้องชุดเพรสซิเดนเชียล ของโรงแรมป่ายจินฮานกง รอคอยจางจื่อโจวและคนอื่นๆกลับ มาตามคำสั่ง

เมื่อไม่กี่สิบนาทีที่แล้ว ตงไห่ยังได้รับข้อความจากหลิวกว่าง โดยบอกว่าเขามาถึงเทียนเซียงแล้ว และปราบท่านหงห้าได้ไม่ เพียงแค่นั้น ขายังพบกับความประหลาดใจที่ไม่คาดคิด พ่อตาได้ ประโยชน์ของเย่เฉินนั้น ก็ไปรับประทานอาหารในเทียนเซ็งอีก ด้วย

สิ่งนี้ทำให้อู่ตงไห้ดีใจมากๆ เขาคิดว่า แค่ฉวยโอกาสนี้ เขาจะฆ่าพ่อตาของเเงินก่อน

แต่ตอนนี้เมื่อเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง หลิวกว่างยังไม่ได้ รายงานความคืบหน้าใดๆกับตน ซึ่งทำให้คงไม่รู้ว่ามีบางอย่าง ผิดปกติ

เขาโทรหาหลิวกว่าง แต่ไม่มีใครรับสาย เขาโทรหาจางจื่อโจ วอีกครั้ง แต่ไม่มีใครรับสาย

อันที่จริง มือถืออยู่ในกระเป๋าของจางจื่อโจว แต่แขนทั้งสอง ข้างของเขาหักหมดแล้ว และไม่สามารถนำมือถือออกจาก กระเป๋าของเขาได้เลย

เช่นเดียวกันกับอีกสี่คนที่เหลือ ซึ่งทำอะไรไม่ได้เลย

ถ้าหากนิ้วหักเฉยๆ ยังใช้ฝ่ามือเลื่อนมือถือได้ แต่ตอนนี้แขน ทั้งสองข้างไม่สามารถออกแรงได้เลย มันเละไม่เป็นท่า

อู่ตงไห่โทรหาจางจื่อโจวไม่ติด เขาก็รู้สึกประหม่าเล็กน้อย อย่างอดไม่ได้

ความสามารถของจางจื่อโจวนั้นแข็งแกร่งมาก จนตอนนี้ก็ยัง ไม่พบคู่ต่อสู้เลย ดังนั้นเขาคงจะไม่จบที่หงห้าสินะ?

อู๋ซินขมวดคิ้ว และอดไม่ได้ที่จะพูดกับพ่อของเขาอู่ตงไห ว่า:”พ่อ สถานการณ์ของหลิวกว่าง ไม่มีใครตอบเราเลยจนถึง ตอนนี้ เป็นไปได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับจางจื่อโจวและคนอื่นๆ?”

อู่ตงไห่ส่ายหัว และพูดอย่างมั่นใจ “เป็นไปไม่ได้ จางจื่อ โจว และคนอื่น ๆ ล้วนเป็นผู้ฝึกฝน และพวกเขามีพลังมาก มองไปที่ทั้งจินหลิง มันเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขา!”

ในขณะที่เขากําลังพูด เขาหยิบมือถือออกมาอีกครั้ง และโทร หาจางจื่อ โจว

หลังจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงมือถือดังขึ้นที่ด้านนอกทางเดิน เขาได้ยินเสียงกริ่งประตู ในขณะที่เขายังคงสงสัย คอลูกน้องคนหนึ่งของจางจื่อโจว ใช้หน้าผากคนกริ่ง อู๋ซินได้ยินเสียงกริ่งดัง ก็พูดออกมาว่า “น่าจะกลับมากัน แล้ว!”

พูดจบ ก็รีบวิ่งมาที่ประตู เปิดประตูออกมาดู ตกใจจนตะลึง ทันที!

ในเวลานี้อู่ตงไห่ก้าวเข้าไปช้าๆ ยังคงยิ้มและพูดว่า “ฉันบอก ว่าอะไรล่ะ แค่ตัวละครเล็กๆอย่างหงห้า จะเอาชนะจางจื่อโจวได้ อย่างไร?”

พูดจบ เขาไม่ลืมที่จะพูดกับลูกชายของเขาที่ยืนอยู่หน้าประตู อย่างงุนงง และพูดอย่างจริงจังว่า “นายนะ ทำอะไรอย่าใจร้อน เกินไป ทำให้วุ่นวายเอง นายต้องใจเย็นเมื่อนายเป็นใหญ่ สิ่งนี้ นายต้องเรียนรู้เอาเอง ในอนาคตรู้ไหม? ”

อู๋ซินกลืนน้ำลาย และชี้ไปที่คนหน้าตาเหมือนผีทั้งห้าที่อยู่นอก ประตูด้วยความหวาดกลัว และพูดอย่างงงๆว่า:”พ่อ มาดูสิ!”

“นายกำลังดูอะไรอยู่?”อู่ตงไห่พูดนิ่งๆ “ไม่ใช่พวกจอโจวกลับมาเหรอ? ยังยืนอยู่นอกประตูทำไมอีก?ยังไม่รีบให้พวกเขาเข้า มาบอกละเอียดเกี่ยวกับขั้นตอนการฆ่าหงห้ากับฉันอีก!”

เมื่ออู๋ซินได้ยินเช่นนี้ เขาก็ถอยหลัง โดยไม่รู้ตัว จางจื่อโจวและ อีกห้าคนที่เหลือรวบรวมความกล้า เขย่าแขนหักทั้งสองข้าง แล้ว เดินเข้ามาพร้อมกับก้มหน้าและสลดใจ!

เมื่ออู่ตงไม่เห็นคนทั้งห้าเข้ามา ก็ตกใจจนตะลึงทันที เขาถือ ถ้วยชาในมือไม่อยู่ ตกลงพื้นไป……