ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1374



บทที่ 1374

ทันทีที่ฉินเอ้าเสงี่ยนได้ยิน น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาเพราะ ความตื่นเต้นดีใจ

แม้แต่ฉินกางก็ตัวสั่นเพราะตื่นเต้นดีใจเหมือนกัน!

ถึงแม้เขาจะมีทรัพย์สินมากกว่าหมื่นล้าน เขาเป็นมหาเศรษฐีผู้ มั่งคั่ง สามารถให้ชีวิตที่สุขสบายแก่ฉันเอ้าเสงี่ยนไปตลอดชีวิต

แต่ในฐานะที่ตัวเองเป็นพ่อ ฉินทางก็คาดหวังให้ลูกสาวของ ตัวเองจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอปรารถนา

เป็นตัวแทนของประเทศไปแข่งขันกีฬาโอลิมปิกและคว้า

เหรียญทองโอลิมปิก นี่เป็นความสำเร็จที่สูงสุดของลูกสาวตัว

เอง!

ในเวลานี้ฉันเอ้าเสวียนรีบพยักหน้าทันที น้ำตาของเธอก็ร่วง หล่นในอากาศ และเธอก็พูดอย่างตื่นเต้นและหนักแน่น “ฉัน เต็มใจที่จะเป็นตัวแทนของประเทศ!

ประธานโล่พูดด้วยความปลาบปลื้ม “มันเป็นเรื่องที่ดีมากๆ ที่เธอรับปากเป็นตัวแทนของประเทศ ฉันจะเป็นคนติดต่อกับเย็น จึงให้เอง ถ้าหากมีการเรียกตัวนักกีฬาทีมชาติเข้าไปฝึกซ้อม ฉัน จะไปบ้านของคุณเพื่อแจ้งให้คุณทราบ ฉันเชื่อว่าด้วยความ สามารถของคุณ คุณสามารถคว้าเหรียญทองจากการแข่งขัน โอลิมปิกสําเร็จแน่นอน!
หลังจากที่ประธานโล่จากไป ฉันเข้าเสงี่ยนและพ่อนั่งร้องไห้ ด้วยกันในห้องรับรองหลังเวที ฉินทางดีใจมากๆ เพราะวันนี้เอาเสงี่ยนสามารถชนะการ แข่งขันในครั้งนี้ มันเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของวงศ์ตระกูล

แต่ไม่คาดคิดเลยว่าลูกสาวของเธอจะมีโอกาสได้รับการคัดเลือก

เข้าทีมชาติ และเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งต่อไป

ฉินกางร้องไห้ไปสักพักแล้วเช็ดน้ำตาของตัวเอง มองไปที่เ เฉิน คุกเข่าข้างเดียวและกำมือคารวะแบบจีนและพูด “อาจาร เย่! ลูกสาวของฉันประสบความสำเร็จในวันนี้ เพราะได้รับ การช่วยเหลือทุกอย่างจากอาจารย์เย่ อาจารย์เยเป็นผู้มีพระคุณ ที่สุดของตระกูลฉิน ขอให้อาจารย์เยโปรดรับการคารวะจากฉัน ด้วย! ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนก็รีบเดินตามหลังพ่อของตัวเอง เธอคุกเข่าข้าง เดียวและพูด : “อาจารย์เย่ โปรดรับการคารวะจากเอ้าเสงี่ยน ด้วย! ”

ฉันเอ้าตงเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็รีบคุกเข่าทันทีโดยไม่ลังเล “อาจารย์เย่ โปรดรับการคารวะจากเอ้าตงด้วย!

เย่เฉินพูดกับฉินเอ้าเสงี่ยนด้วยรอยยิ้ม : “เอ้าเสงี่ยน ตั้งแต่นี้ เป็นต้นไป เธอต้องพยายามให้มากๆ ต้องสร้างชื่อเสียง ให้ ประเทศในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ให้ได้

ฉันเอ้าเสงี่ยนพยักหน้าและร้องไห้ พูดด้วยความหนักแน่น “อาจารย์เย่โปรดวางใจ ฉันจะไปแข่งขันกีฬาโอลิมปิกอย่างสุดความสามารถ! ”

เดิมทีฉินทางอยากจะจัดงานเลี้ยงฉลองให้ลูกสาวที่เทียนเซียง

ในขณะเดียวกันเขาก็อยากจะเชิญเย่เฉินมาร่วมงานด้วย

แต่เยเฉันไม่มีอารมณ์มาร่วมงานแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงอ้างว่าที่ บ้านมีธุระต้องไปจัดการ และเดินออกจากยิมด้วยตัวคนเดียว

เขาก็ดีใจมากๆที่ฉันเข้าเสงี่ยนได้รับชัยชนะ แต่เมื่อคิดถึงอิ โตะนานาโกะตอนนี้ได้รับบาดเจ็บและยังไม่ทราบอาการที่แน่ชัด เขาก็รู้สึกกังวลใจเหมือนกัน

และที่น่าเสียดายก็คือเขาไม่มีช่องทางติดต่ออิโตะนานาโกะ ได้เลย

แม้แต่การโทรศัพท์ไปทักทายเธอ มันก็กลายเป็นเรื่องเพ้อฝัน เย่เฉินไม่เข้าใจตัวเอง ทั้งๆที่เขาเป็นคนใจเย็น ทำไมถึงเป็น ห่วงผู้หญิงญี่ปุ่นคนนี้มากๆ

แต่ลองคิดดูดีๆ ในตัวของอิโตะนานาโกะ มีคุณสมบัติพิเศษ บางอย่างที่ดึงดูดความสนใจของเขาอยู่

ฉันไม่กล้าพูดว่าตัวเองชอบเธอ แต่อย่างน้อยฉันบอกได้ว่าตัว เองชื่นชมเธอ

ฉันคิดว่า ตอนนี้อิโตะนานาโกะน่าจะกำลังนั่งอยู่บนเครื่องบิน เพื่อกลับไปญี่ปุ่น
ดังนั้นเย่เฉินจึงได้แต่หวังว่าแพทย์ของตระกูลอิโตะจะมีความ

สามารถรักษาเธอได้ และไม่ทำให้ชีวิตของหญิงสาวคนนี้ตกอยู่

ในอันตราย และไม่ปล่อยให้เธอมีผลข้างเคียงจากการรักษา

ในเวลานี้ จู่ๆชิวก็โทรศัพท์มาหาเขา

ในสายโทรศัพท์ กู้ชิวอี้รีบถามทันที “พี่เเฉิน ยากระเพาะ เก้าเสวียนของพี่ออกสู่ตลาดก็ขายดีมากๆ ฉันขอแสดงความ ยินดีกับ ด้วย”

เยเฉันพูดด้วยรอยยิ้ม: “มีดาราชั้นแนวหน้าอย่างเธอเป็นพรี เซนเตอร์ มันก็ต้องขายดีอยู่แล้ว!

กู้ซิว พูด “ในเย็นจึงมีร้านขายยาหลายแห่งขายหมดสต๊อก ไปแล้ว หวงหนิวเพิ่มราคาจากกล่องละหนึ่งร้อยหยวนเป็นห้าร้อย หยวน แต่มันก็มีคนต้องการเยอะจนตอนนี้ขาดตลาดไปแล้ว! ”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม : “ดูเหมือนว่าดาราชั้นแนวหน้าอย่าง เธอมีอิทธิพลมากจริงๆ!

“ไม่เกี่ยวกับฉันเลย” กู้ชิวอี้พูดอย่างจริงจัง : “เป็นเพราะยา ของคุณมีประสิทธิภาพและผลลัพธ์ที่มันยอดเยี่ยมมากๆ ยาตัวนี้ มันดีมากๆ ถึงไม่มีพรีเซนเตอร์ก็คงได้รับการยอมรับจากลูกค้า อย่างแน่นอน”

ขณะพูด เธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ “พี่เเฉิน พี่จะมาเป็น จึงเมื่อไหร่? สุขภาพร่างกายของพ่อฉัน ช่วงนี้ไม่ค่อยดีเลย…


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ