ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1189



บทที่ 1189

เมื่อเห็นว่าเชว์ชิงหลงยังคงกล้าที่จะคัดค้านอยู่ หงห้าก็ตำหนิ อย่างเคร่งครัดว่า: “บังอาจ แกกล้าขัดขืนคำสั่งของอาจารย์เปเห รอ แกอยากตายหรือไง?

เชว์ชิงหลงคลั่งรักลูกสาวที่ไร้ประโยชน์ของเขามาก ดังนั้นเขา จึงไม่สนใจสถานะอันสูงส่งของท่านหงห้า เขาพูดอย่างโกรธ เคืองว่า “ลูกสาวของฉันยังเด็ก! จะให้เธอแต่งงานกับผู้ชายที่แก่ เหมือนฉันได้อย่างไร!

หม่าจงเหลียงพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “ทำไม แกไม่อยาก ได้ไอ้แกนี้มาเป็นลูกเขยเหรอ? แล้วทำไมแกถึงปล่อยให้ลูกสาว ตัวเองไปมั่วซั่วกับฝรั่งผิวดำที่ต่างประเทศได้ล่ะ?”

เชว์ชิงหลงพูดอย่างโกรธเคืองว่า “นั่นเป็นเพราะฉันไม่รู้! ถ้า ฉันรู้ว่าเธอจะไปมั่วกับคนผิวดำคนนั้นตั้งแต่แรก ฉันจะไม่ส่งเธอ ไปต่างประเทศแน่นอน!!

หงห้าพูดอย่างเฉยเมยว่า “พอเถอะ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้ แล้ว ไม่มีใครสามารถฝ่าฝืนการตัดสินใจของอาจารย์เย่ได้ ถ้า ขืนแกยังทําตัวไม่เหมาะสมอีกล่ะก็ อย่ามาโทษฉันใจร้ายกับแกก็ แล้วกัน!”

เชว์ซิงหลงกล่าวอย่างเคร่งขรึม: “ถ้าแน่จริงก็ฆ่าฉันเลย! ฉัน ไม่กลัวหรอก! อย่างไรก็ตามฉันยังคงเป็นผู้ถูกยกย่องให้เป็นผู้ ประกอบการท้องถิ่นที่ดีเด่นในเมืองจินหลิงเป็นเวลาหลายปี วันนี้คุณจะฆ่าฉันในตอนกลางวันแสกๆ และต่อหน้าผู้คนมากมายแบบ นี้จริงเหรอ?”

หงห้าหน้าบูดขึ้นมาทันที

ไอ้หมอนี้รู้ดีว่าเขาไม่กล้าลงไม้ลงมือกับเขาโดยตรงที่นี่ แม้ว่าเขาจะเป็นจักรพรรดิใต้ดินของเมืองจินหลิงก็จริง แต่ก็ เป็นเรื่องยากมากที่จะจัดการกับผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงและมี มูลค่าหลายร้อยล้าน ในเวลากลางวันแสก ๆ แบบนี้

ในขณะที่เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีนั้น ก็มีเสียงพูดอย่างเย็น ชาว่า “ใครหน้าไหนที่ไม่กลัวตายกล้าขัดคำสั่งของอาจารย์เย่เห รอ ช่างเป็นคนหัวแข็งจริงๆเลย!”

เชว์ซิงหลงเงยหน้าขึ้นและตกตะลึงกับคนพูดอย่างมาก

คน… คนคนนี้คือเจ้าของโรงแรมป่ายจินฮานกง เฉินจือข่าย ไม่ใช่เหรอ?

เขาคือประธานของสมาคมผู้ประกอบการพินนาเคิลห่งจินหลิง และยังเป็นตัวแทนของตระกูลใหญ่ชั้นนำของเล่นจิงอีกด้วย และ ผู้ประกอบการที่ยิ่งใหญ่ของเมืองจีนหลิงทุกคนต่างก็ต้อง อ่อนน้อมถ่อมตัวต่อเขาทั้งนั้น!

เชว์ซิงหลงใช้เวลาหลายปีและเงินจำนวนมากในการทำให้ตัว เองได้เข้าร่วมสมาคมผู้ประกอบการพินนาเคิลแห่งจินหลิงเพราะ เฉินจือข่ายเป็นผู้ก่อตั้งสมาคมผู้ประกอบการพินนาเคิลแห่งจิน หลิงขึ้นมา และสมาชิกของสมาคมนี้ล้วนแต่เป็นเถ้าแก่และผู้ประกอบการชั้นนำเมืองจีนหลังทั้งนั้น คนมีเพียง หลายร้อยล้าน

หลังจากเข้าร่วมสมาคมผู้ประกอบการชั้นนำของเมืองจินหลิง ต่างต้องพึ่งพาความ และ

สาเหตุหลักเป็นเพราะเงินจือข่ายมีอำนาจมหาศาลในเมืองจีน หลิงอย่างมีใครเทียบได้จริง

เวลานักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์บางรายไม่สามารถได้ต้องการ พวกเขาจะไปขอให้เงินจือข่ายช่วย ตราบเฉินจื้อ ข่ายเต็มใจช่วย ปัญหาของพวกเขา

หากผลิตบางรายไม่ได้เอกสารอนุมัติและหนังสืออำนาจจากบริษัทใหญ่ชั้นได้ ตราบใดยอมช่วยเหลือ พวกเขา มัน

คือความแข็งแกร่งของเฉินจือข่าย เกินขอบเขตของคน

ทั่วไปโดยสิ้นเชิง

อย่างตาม เขาไม่คาดคิดเฉินจือข่ายจะมาในวันยิ่งนั้นเขาเรียกชายหนุ่มคนนั้นว่าอาจารย์เย่ด้วยเหรอ! ชายหนุ่มคือใครแน่

เขามองว่าเฉินจือข่ายกำลังเดินความตื่นตระหนก และพูดอย่างสั่นเทาเฉินจัดการทั่วไปเฉินโอ้ไม่นะ….ประธานเฉิน คุณมาที่นี่ทำไม?”

เงินจือข่ายกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ฉันมาเพื่อดูว่าใครหน้า ไหนที่มันไม่กลัวตายกล้าฝ่าฝืนคำสั่งของอาจารย์เข่แบบนี้!”

หลังจากพูดจบเฉินจือข่ายก็โค้งคำนับเข่เฉิน และกล่าวด้วย ความเคารพว่า: “อาจารย์เยครับ ข้าน้อยมาสาย โปรดลงโทษ

ข้าน้อยด้วย!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ