บทที่ 2047

อานุภาพของหน้าไม้ สามารถยิงทะลุหัวกะโหลกได้ในระยะที่ ใกล้แบบนี้

ประกอบกับที่คุณสวีเป็นนักฆ่าฝีมือดีที่ชำนาญการใช้หน้าไม้ ดังนั้นเขาจึงแน่ใจ ว่าสามารถยิงเเฉินให้ดับได้แน่

ตั้งแต่เดินอยู่บนเส้นทางนักฆ่า เขาใช้หน้าไม้ฆ่าคนทีไรไม่ เคยพลาดเลยสักครั้ง

ดังนั้น หลังจากที่เขาเล็งเป้าไปที่เยเฉิน ต่อมาก็ลั่นไกออกไป อย่างไม่ลังเล

ทันทีที่สายหน้าไม้เกิดเสียงดังฟบ ต่อมาลูกศรหน้าไม้ที่ทำมา จากโลหะไทเทเนียมและเส้นใยคาร์บอน ก็พุ่งตรงไปยังขมับของ เย่เฉินด้วยความรวดเร็ว

ความเร็วของหน้าไม้เกินกว่าหนึ่งร้อยเมตรต่อวินาที บวกกับ หน้าไม้อันนี้เคยใช้เป็นเครื่องมือฆ่าชีวิตมนุษย์มาก่อน ความเร็ว ก็แทบจะแตะสองร้อยเมตรต่อวินาที

ระยะที่ใกล้ขนาดนี้ โอกาสที่เหลือให้อีกฝ่ายไหวตัวทัน มีไม่ ถึง0.5วินาที

หรือจะพูดได้ว่า แม้แต่โอกาสหันหน้ากลับมาเห็นก็ยังไม่มี ดังนั้น คุณสวีอะไรนั่นจึงรู้ดีอยู่แก่ใจ ซ้ำยังมองว่าเย่เฉินเป็นคนตายไปแล้วด้วยซ้ำ

เขาถึงขนาดเตรียมตัวเห็นหัวกะโหลกที่แตกกระจุยของเย่เฉิน เองกับตา

อีกอย่าง เพราะเขารู้ดีว่า ลูกดอกหน้าไม้ที่ยิงออกไปอาบด้วย ยาพิษ ต่อให้แค่เฉียดผ่านผิวหนังของอีกฝ่าย อีกฝ่ายก็ต้องตา ยอย่างไม่ต้องสงสัย!

แต่ว่า สิ่งที่ทําให้เขาคาดไม่ถึงก็คือ เย่เงินยื่นมือออกมาคว้า จับลูกดอกหน้าไม้ที่พุ่งเข้าไปหาด้วยความเร็วโดยไม่แม้แต่หันไป มอง!

“เป็น…เป็นไปได้ยังไง!

คุณสวีเบิกตาอ้าปากค้างอย่างอึ้งๆ

กัปตันเรือเองก็นิ่งอึ้งไปแล้วเหมือนกัน หลุดปากพูดขึ้นมาว่า “คุณสวี ผมไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม?! ของที่ไอ้นั่นจับอยู่ คือ ลูกดอกหน้าไม้ที่คุณเพิ่งยิงออกไปเหรอ?!

คุณสวีเหงื่อแตกในทันที “ใช่…ไอ้หมอนี่…มันไม่ใช่คนปกติ แน่ๆ! ฉันไม่เคยเห็นใครเก่งกาจเท่านี้มาก่อนเลย…

พูดจบ คุณสวีก็รีบเอ่ยถามขึ้นมาว่า “เขาเป็นใครกันแน่?!

ใบหน้าของกัปตันเรือเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “ผมก็ ไม่รู้ ผมก็แค่ได้รับคำสั่งจากคุณท่าน ว่าให้คุณกำจัดเขาทิ้ง…

คุณสวีกัดฟันกรอด “ฉันจะยิ่งใหม่อีกครั้ง ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะยังรับทัน! ”

หน้าไม้คันนี้มีสายซึ่งอยู่สองสาย สามารถใส่ลูกดอกหน้าไม้ ได้สองดอก และลูกดอกหน้าไม้สามารถยิงออกไปติดต่อกันได้ สองดอก

หลังจากที่ลูกดอกหน้าไม้ทั้งสองถูกยิงออกไป ก็ต้องขึ้นสาย ใหม่ ซึ่งหน้าไม้ที่หนักขนาดนี้ การขึ้นสายจึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

แม้แต่คุณสวีเองก็ยังต้องใช้เวลาสิบกว่าวินาทีเป็นอย่างต่ำ

ดังนั้น ลูกดอกที่เหลืออยู่ จึงแทบจะเป็นโอกาสสุดท้ายของ เขา

ในตอนนี้เอง จู่ๆกัปตันเรือก็มาขวางเขาเอาไว้ แล้วเอ่ยพูดว่า “คุณสวี คุณท่านมีคำสั่งว่า ถ้าหากกำจัดเขาไม่ได้ ให้เริ่มใช้ แผนฉุกเฉิน คุณแน่ใจนะว่าจะสามารถฆ่าเขาด้วยลูกดอกหน้าไม้ ดอกสุดท้ายนี้ได้?”

คุณสวีนิ่งไปสักพัก เขาลังเลอยู่นาน จากนั้นก็ส่ายหัวแล้วพูด ว่า “ไม่เลย….

กัปตันเรือเอ่ยพูดด้วยสีหน้าดุดันว่า “คุณสวี ถ้าคุณไม่มั่นใจ งั้นงั้นใช้แผนฉุกเฉินกันเถอะ!

คุณสวีพยักหน้า แล้วพูดว่า “ได้ ใช้แผนฉุกเฉินก็ได้!

ในขณะเดียวกัน บนเรืออีก
เมื่อซูรั่วหลีเห็นเย่เฉินจับลูกดอกหน้าไม้ที่ทะลุอากาศมาได้ เพียงแค่มือเดียว เธอก็นิ่งอึ้งไปในทันที

เธออุทานขึ้นมาในใจว่า “คนคนนี้…. ใช่มนุษย์หรือเปล่า? ความแข็งแกร่งของลูกดอกหน้าไม้มีมากกว่าการโจมตีของฉัน เมื่อสักครู่ ทั้งยังเร็วกว่ามากๆด้วย! แต่เขากลับสามารถคว้าจับ มันไว้ได้เพียงแค่มือเดียว โดยไม่แม้แต่จะหันหน้าไปมองเนี่ย นะ?! วิชาต่อสู้ของหมอนี่ต้องอยู่ในขั้นไหนกัน?!

เยเฉินในตอนนี้ เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของชูรั่วหลี ก็ยิ้มออก มานิ่งๆแล้วพูดว่า “เป็นไง? รู้สึกเหมือนโลกที่มีอยู่พังเลยล่ะ?”

ซูรั่วหลีพยักหน้าอย่างยากลำบาก