บทที่ 2266

เวลานี้เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าตนก่อความยุ่งยาก ใหญ่โตเพียงใด

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมองไปที่หวังตงเสงี่ยน พลางร้องไห้อ้อนวอน ว่า “ตงเสงี่ยน! ขอร้องเธอล่ะ ส่งตัวฉันให้ตำรวจที! ให้ฉันได้รับ โทษตามกฎหมายและตัดสินโทษอย่างถูกต้องด้วยเถอะ ขอร้อง เธอแล้วตงเสงี่ยน! เธอช่วยสงสารฉันหน่อยเถอะ ตงเสงี่ยน!!

ในใจWalterคิดตกแล้ว แม้การติดคุกจะน่ากลัวมาก แต่อย่าง น้อยตนก็เข้าคุกได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ดี

หากตกอยู่ในมือเย่เฉินจริง แล้วยอมให้เยเฉันทรมานเช่นนั้น ล่ะก็ ตนไม่เพียงต้องได้รับการทรมานจากการเจ็บป่วยนานาชนิด สุดท้ายอาจถึงขั้นตายอย่างน่าเวทนาอยู่ในสถานฝึกสุนัข

ดังนั้นเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว การติดคุกยังดูมีมนุษยธรรม

มากกว่า

เย่เฉินยิ้มเย็นกล่าวล้อเลียนว่า “Walter คนอย่างแกนเปลี่ยน ได้เร็วเหลือเกินนะ เมื่อกี้แกยังอ้อนวอนตงเสงี่ยนให้เธออย่า ส่งตัวแกให้ตำรวจอยู่เลย ทำไมเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่นาที แกก็เริ่ม ขอให้เธอส่งตัวแกให้ตำรวจแล้วล่ะ?”

Walterร้องห่มร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เ…อาจารย์เม่คุณทำ ก็ได้ โทรหา110 ให้ตำรวจมาจับตัวผมไปเถอะ ผมเป็นผู้กระทำ ผิด ผู้กระทำผิดสมควรได้รับโทษตามกฎหมาย ไม่รบกวนให้คุณลำบากแล้ว…”

พูดเสร็จ เขาก็มองไปที่หวังตงเสงี่ยนอีกครั้ง พลางร้องไห้ อ้อนวอนว่า “ตงเสงี่ยน…ได้โปรดพูดอะไรหน่อยเถอะ ช่วยฉันขอ ความเมตตากับอาจารย์เยนะคงเสงี่ยน…ฉันโขกหัวให้เธอ แล้ว…”

ยังไม่ทันสิ้นเสียง Walter ก็เปลี่ยนเป็นทุ่มเทสุดชีวิตเอาศีรษะ

โขกกับพื้น ศีรษะที่โขกกับพื้นเกิดเสียงดังตึงๆ

เวลานี้หวังตงเสงี่ยนไม่พูดอะไรสักค่า

เมื่อเย่เฉินบอกว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง แม้แผนการจะ น่ากลัวอยู่บ้าง แต่จะว่าไปแล้ว สำหรับคนอย่างWalter ก็เป็น จุดจบที่สมน้ำสมเนื้อพอดี

เพราะอย่างไรเยเฉันก็ยังคิดจะไว้ชีวิตเขา แต่ตอนที่เขาทำร้าย พ่อของตน กลับไม่มีความคิดแบบนี้!

หากตนไม่รับปากข้อเรียกร้องต่ำช้าเหล่านั้นของเขา เขาคง ไม่มีทางเอื้อมมือมาหาพ่ออย่างแน่นอน!

สุดท้ายจุดจบของพ่อ คงมีแต่ตายสถานเดียว

ดังนั้น ในใจหวังตงเสวียนจึงเข้าใจได้อย่างชัดเจน ตนใน เวลานี้ไม่อาจใจอ่อนใดๆ ได้เป็นอันขาด

ดังนั้นเธอจึงกล่าวกับWalterเสียงเย็นว่า “ขอโทษด้วยWalter เศษสวะอย่างนาย ไม่สมควรได้รับความเห็นใจจากฉัน! จุดจบที่ นายมีในวันนี้ ล้วนเป็นนายหามาเองทั้งสิ้น!
Walterสิ้นหวังอย่างยิ่ง ร้องไห้กล่าวว่า “ตงเสงี่ยน ฉันรู้ว่าผิด ไปแล้ว ฉันขอร้องเธอมอบโอกาสให้ฉันได้ปรับปรุงตัวใหม่และ ชดใช้ความผิดสักครั้ง…

“ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ต่อให้ทรมานฉันจนตาย กาลเวลาของพ่อ เธออาจจะไม่หวนกลับมาอีกแล้วนะ!”

“ทุกคนล้วนอายุยังน้อย ในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว พวกเราก็ ควรหารือกันดีๆ เพื่อหาวิธีแก้ไขและชดเชยเรื่องที่ตามมาภาย หลัง แทนที่จะมาซักถามความผิด เค้นความจริงเพียงอย่าง เดียว!”

ไม่รอให้หวังตงเสวียนเปิดปาก เยเฉันก็กล่าวเสียงเย็นว่า

“Walter นับตั้งแต่นี้ไป หากแกไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน แล้วพูด

เกินมาหนึ่งว่า อย่างนั้นระยะเวลาที่กำหนดไว้สิบปี ฉันจะยึดไป อีกหนึ่งปี!” พอWalterได้ยินเช่นนี้ ก็พลันตกใจจนขวัญบินทันที ไม่กล้าพูด

อะไรออกมาอีกแม้แต่คำเดียว

เย่เฉินไม่สนใจเขาอีก แล้วกล่าวกับเฉินจือข่ายต่อว่า “เหล่า

เฉิน ฉันต้องการใช้เส้นสายของนายทั้งหมดที่สามารถใช้ได้

ภายในสามวันที่จะถึงนี้ ลบภาพกล้องวงจรปิดที่ถ่าย

ติดWalterตอนอยู่ในจินหลังออกจากระบบกล้องวงจรปิด

ทั้งหมด ฉันต้องการให้คนอื่นไร้หนทางหาที่อยู่เขาเจอไม่ว่าใช้วิธี

ใดก็ตาม! ต่อให้คนของตระกูลรอธส์ไชลด์มาเอง ก็จะหาเบาะแสใดๆ ของเขาไม่เจอ!
เงินอข่ายกล่าวอย่างไม่ลังเลว่า “คุณชายวางใจได้เลยครับ ผมจะกำจัดภาพกล้องวงจรปิดที่ถ่ายติดเขาทิ้งให้หมด ถึงเวลา ต่อให้เง็กเซียนฮ่องเต้มาสืบเอง ก็ไม่มีทางสืบเจอร่องรอยและ เบาะแสใดๆ!”

เย่เฉินยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ก่อนจะกล่าวว่า “ดี เรื่อง พวกนี้มอบให้นายกับหงห้าไปจัดการแล้วกัน หลังจากรีบเคลียร์ พื้นที่ให้ฉันแล้วก็มาบอกฉัน ฉันจะส่งWalterไปให้พวกนายที่ชั้น ล่าง พวกนายก็พาเขากับลูกน้องของเขาไปที่สถานฝึกสุนัขพร้อม กัน!”