ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 304



บทที่ 304

เว่ยจางหนึ่งรับบัตรสมาชิกมาดู เขาขมวดคิ้วทันที ไม่ต้องพูดถึง ฝีมือการทำของบัตรใบนี้ แม่งทำดีมากเลย

ฝีมือการทําบัตร กว่าบัตรสมาชิกทั่วไปของตนเองมาก แต่ยังไม่เคยได้ยินว่าคลับเฮาส์ฮุยหวงมีบัตรสมาชิกVIPพรีเมี่ ยม! เห็นได้ชัดว่ามีเพียง 4 ระดับเท่านั้น!

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เว่ยฉางหนึ่งมีค่าตอบอยู่ในใจแล้ว

บัตรไมต้องเป็นของปลอมแน่นอน!

แม่งฉิบ ไอ้ยาจกคนนี้ มันช่างมีความกล้า

กล้าปลอมบัตรสมาชิกคลับเฮาส์ของตระกูลซง ทำแบบนี้มัน ก็ไม่แตกต่างจากการทําเช็คปลอมของธนาคาร

ดังนั้น เขาจึงตะคอกทันทีและกล่าวว่า “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน รีบ คุกเข่าขอโทษฉันแล้วยอมรับผิด แล้วก็รีบออกไปจากที่นี่! มิเช่น นั้น ฉันจะแจ้งลุง พ่อบ้านของตระกูลซง แกรู้ไหมว่าฉันมีความ สัมพันธ์อะไรกับลุง ลุงกับพ่อของฉันเป็นพี่น้องร่วมสาบาน

อันที่จริง พ่อของเวยฉางหมิงกับลุง ไม่ได้เป็นพี่น้องร่วม สาบานกันแต่อย่างใด

พวกเขาสองคนเป็นคนบ้านเดียวกันเท่านั้น และเป็นเพราะ ว่ารู้จักกันมานาน ดังนั้นพวกเขาจึงมีความสนิทกันเล็กน้อย
ลง ทํางานให้ตระกูลข่งมานาน เพราะฉะนั้นจึงมีตำแหน่งที่

พิเศษ

อาจกล่าวได้ว่า นอกจากหลายคนที่เป็นคนใหญ่คนโตของ ตระกูลข่งแล้ว เขาก็เป็นอีกคนที่มีอำนาจและฐานะสูง

ถ้าเทียบฐานะ ลุงที่มีฐานะเหนือกว่าราชาใต้ดินท่านหงห้า

อยู่มาก

เพราะว่าท่านหงห้าไม่ได้ออกหน้า แตกต่างจากลุง ที่หลาย ๆงาน ก็ไปเป็นตัวแทนของตระกูลข่ง

ฉะนั้น เวยฉางหมิงมักจะพูดชื่อลุงจนติดปาก ซึ่งมันก็ เป็นการเขียนเสือให้วัวกลัว

เมื่อเย่เฉินได้รู้ว่าเขารู้จักกับลุง เขายิ้มเยือกเย็นแล้วกล่าว ว่า “ลืมบอกคุณว่า บัตรสมาชิกVIPพรีเมี่ยมใบนี้ ซึ่งหวั่นถึงคุณ หนูใหญ่ของตระกูลซึ่งเป็นคนให้ผมมาเอง เมื่อสักครู่คุณได้ถาม ว่า ไอ้โง่คนไหนที่สร้างบบัตรชื่อนี้ให้ บัตรชื่อนี้ คุณหนูซึ่งเป็นคน ทำขึ้นมาเอง”

“แม่งฉิบหาย! ” เว่ยางหมิงเย้ยหยันและกล่าวว่า “ยาจก อย่างแก ไม่คู่ควรที่คุณหนูซึ่งจะสร้างชื่อบัตรให้แก แกคิดจะ โอ้อวดไปเรื่อยเปื่อยเหรอ? การโอ้อวดบางอย่างอาจต้องแลก ด้วยชีวิต แกรู้ไหม?”

เย่เฉินถามอย่างสงสัย ทําไมต้องแลกด้วยชีวิต หรือว่า โอ้อวดมันมีพิษเหรอ?”
“แม่งฉิบหาย……..”เว่ยจางหมิงระเบิดอารมณ์ และตะโกน อย่างโกรธเกรียวว่า “แม่งฉิบยังมาต่อปากต่อคำกับฉัน? แก ไหม ทำแบบนี้ต่อไม่ให้เกียรติคุณหนูซ่ง ถ้าหากคุณหนูรู้ชีวิต หมา ๆ ของแกก็อาจตายได้

เย่เฉินยิ้ม แล้วกล่าวว่า “ไม่ให้เกียรติคุณหนูซึ่งน่าจะเป็น คุณเสียมากกว่ามั้ง?

เซียวเวยเวยที่อยู่ข้าง ๆ ได้กล่าวกับเว่ยฉางหมิงทันทีว่า “ฉางหนึ่ง อย่าเสียเวลาพูดกับไอ้ยาจกคนนี้ เรียก รปภ. ของคลับ เฮาส์ฮุยหวงมาโดยตรงเลย บอก รปภ. ว่าเมื่อสักครู่เขาพูดอะไร ไปบ้าง? รปภ. พวกนั้นไม่ปล่อยเขาไว้อย่างแน่นอน! แล้วก็บอก ลุงวีด้วยว่าให้บทเรียนที่รุนแรงกับไอ้ยาจกนี้ ทำให้มันพิการ สูญ เสียความเป็นชายชาตรีไปเลย!”

ที่เซียวอี้เขียนไม่สามารถเป็นชายที่สมบูรณ์ได้ เหมือนเป็น มือของเยเฉิน เรื่องนี้ทำให้เซียวเวยเวยรู้สึกคับแค้นในใจตลอด ฉะนั้นเธอจึงหวังให้คนอื่นทำร้ายเก๋เฉินจนสูญเสียความเป็นชาย ชาตรีไปเช่นกัน

เมื่อเวยฉางหมิงได้ยินประโยคนี้ ก็ตบมือเซียวเวยเวยเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “เวยเวยคุณวางใจได้ ผมจะเรียก รปภ. มาตอนนี้ แล้วทําร้ายมันให้ตายไปเลย!”

เมื่อพูดจบ เขารีบตะโกนเสียงดัง “รปภ. ไปตายที่ไหนหมด แล้ว? รีบมาเร็ว! มีคนแอบอ้างเป็นสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง เป็นการลบหลู่คุณหนูใหญ่ของพวกคุณ!”
เมื่อสิ้นเสียงนี้ ได้มีเสียงที่เข้มแข็งและเคร่งขรึมดังขึ้น ใคร เอะอะเสียงดัง ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เยเงินเงยหน้าขึ้นมอง ที่แล้ว พ่อบ้านตระกูลข่ง ตาแก่ที่แข

มาแล้ว!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ