ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2261



บทที่ 2261

ตอนที่Walterกำลังร้อนรนนิ่งอยู่นั้น มือถือเขาก็มีข้อความ หนึ่งจากวีแชทเด้งขึ้นพอดี

คนที่ส่งวีแชทมา ใช้ชื่อภาษาจีนว่าอาโซ่ง

จากในกล่องแจ้งเตือนที่อาโซ่งส่งมามองเห็นเพียงภาพใบ หนึ่ง ด้วยเหตุนี้เเฉินจึงเปิดข้อความของอาโซ่งทันที

พอเห็นแล้วก็ไม่ร้อนใจ ภาพที่อาโซ่งส่งมา ถึงกับเป็นศพ น้ำลายฟูมปากศพหนึ่ง

เวลานี้ ศพกำลังนอนเอียงอยู่บนเบาะรถภายในรถคันหนึ่ง ดวงตาเบิกกว้าง สีหน้าท่าทางดูน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง มอง แวบเดียวก็รู้ว่าพิษกำเริบตาย

ตอนที่เยเฉันกำลังแปลกใจอยู่นั้น อาโซ่งก็ส่งมาอีกหนึ่ง ข้อความ ในนั้นใช้ภาษาอังกฤษเขียนมาประโยคหนึ่ง มีใจความ ว่า “บอส กําจัดคนเรียบร้อยแล้ว อีกหน่อยผมจะเอาเขาถ่วงลง แม่น้ำ คุณวางใจได้เลย เบาะแสนี้จะไม่สาวมาถึงคุณแน่นอน!

เยเฉันรีบเลื่อนขึ้นไปดูบันทึกสนทนาของอาโซ่งกับWalterผู้นี้

บทสนทนาของคนทั้งสองไม่ได้โต้ตอบกันยาวเหยียดนัก ส่วน ใหญ่เป็นประโยคสั้นๆ เช่น “เรียบร้อยแล้ว” “ใกล้ถึงแล้ว” “รีบ มาที่นี่” “ทำได้ดี”
ดูเหมือนว่าปกติทั้งสองคนจะไม่ได้ใช้วีแชทในการสนทนากัน เท่าไหร่นัก

แต่เย่เงินก็ค้นพบอย่างรวดเร็วว่าในบันทึกการสนทนากันของ คนทั้งสอง ถึงกับมีคำสี่คำที่Walter ใช้ภาษาจีนส่งให้อาโซ่ง : สองเมอร์คิวริกคลอไรด์

อีกทั้งต่อจากนั้นที่ด้านล่างข้อความWalterก็ใช้ภาษาอังกฤษ ส่งอีกหนึ่งข้อความ “อย่าลืมคำคำนี้ ห้ามพลาดเป็นอันขาด! พอเห็นค่าคำนี้ รูม่านตาของเยเฉันก็หดเล็กลงทันที

ชั่วประเดี๋ยวนั้นเขาก็จ้องไปที่ Walter ซักถามเสียงเฉียบว่า “อาโซ่งคนนี้เป็นใครกัน? ทำไมแกถึงให้เขาจำว่าสองเมอร์คิวริก คลอไรด์?!”

พอหวังตงเสงี่ยนได้ยินคำนี้ ดวงตาก็พลันเบิกกว้างรีบร้อน

เดินไปหยุดตรงหน้าเเฉินเพื่อสำรวจดู

มองเห็นคำว่า “สองเมอร์คิวริกคลอไรด์” ปรากฏอยู่ในบันทึก สนทนาของอาโซ่งกับWalterผู้นี้ หวังตงเสงี่ยนก็พลันเข้าใจว่า เรื่องราวเป็นมาอย่างไร

เธอซักถามWalterอย่างสุดจะเดือดดาลว่า “Walter! ฉันกับ นายไม่มีความแค้นต่อกัน อีกทั้งยังเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาหลาย ปี ทำไมนายถึงต้องทำร้ายพ่อฉันด้วย?!

Walterตกใจจนตัวสั่นงันงก พูดตะกุกตะกักว่า “ฉัน…ฉัน เปล่า…ฉันเปล่าจริงๆ …
เย่เฉินเปิดรูปภาพของศพใบนั้นที่อาโซึ่งเพิ่งส่งมาเมื่อสักครู่ ยื่นมาตรงหน้าWalter แล้วซักถามว่า “ฉันจะให้โอกาสแกเป็น ครั้งสุดท้าย อธิบายมาให้ชัดเจนว่าแกกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ ไม่ อย่างนั้นล่ะก็ ชั่วชีวิตนี้แกก็อย่าหวังว่าจะรอดกลับไปอเมริกา!

พอWalterเห็นรูปภาพใบนั้น เจ้าตัวก็ราวกับถูกสายฟ้าฟาด

วีแชทนของอาโซ่ง ส่งเข้ามาหลังจากที่เย่เฉินมือถือของเขา ไป ดังนั้นเวลานี้เขาจึงเพิ่งจะเห็นรูปภาพใบนั้นเป็นครั้งแรก

เขามองแวบเดียวก็จำศพร่างนั้นที่อยู่ในภาพได้ ก็คือลูกน้องที่ ปลอมตัวเป็นพนักงานส่งของที่ไปส่งของที่บ้านหวังตงเสวียนใน ตอนนั้น!”

ดูเหมือนอาโซ่งผู้นี้จะทำตามคำสั่งของตนได้อย่างรวดเร็ว โดยหลอกลูกน้องผู้นี้ออกมาให้ถูกพิษตายอยู่ในรถ…

ชั่วขณะนี้ รูขุมขนทั่วตัวเขาก็หลั่งเหงื่อเย็นออกมาในพริบตา

ภายในใจตระหนกอย่างยิ่งยวดแล้ว

เมื่อครู่เขากังวลว่าเรื่องที่ตนวางยาพิษบิดาของหวังตงเสงี่ยน จะถูกเปิดโปง แต่จะว่าไป ต่อให้ถูกเปิดโปง อย่างน้อยบิดาของ หวังตงเสงี่ยนก็ยังไม่ตาย ถึงศาลตุลาการของหัวเซียตัดสินโทษ ตน มากน้อยก็ยังเป็นโทษสถานเบาอยู่บ้าง

แต่ลูกน้องคนนี้ตายแล้ว!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ