บทที่ 2425

ตอนที่เเฉินจัดการให้ตู้ไม่ชิงและซูจือหยูสองคนแม่ลูกอยู่ใน โรงแรมป้ายจินฮานกง คาดไม่ถึงว่า โรงแรมนี้จะเปิดเผยตัวตน ของตัวเองในระดับหนึ่ง

หลังจากที่เขาอัปโหลดวิดีโอลงบนอินเทอร์เน็ตเมื่อคืนนี้ ก็ไม่

ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก

เพราะว่าเขารู้ว่า วิดีโอนี้จะลากซูเฉิงเฟิง และทั้งตระกูลซูลงสู่ หลุมการโจมตีขับไล่ของผู้คนทั้งหมด

และเขาก็ได้อัปโหลดวิดีโอไปยังแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นที่ตระ กูลเย่รับซื้อมา แบบนี้ก็ไม่ต้องกังวลว่าคนของตระกูลซูจะปิด วิดีโอประชาสัมพันธ์นี้

เพราะว่าสำหรับตระกูลเย่ ให้เงินมากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่มี

ทางทํางานให้กับตระกูลซู

เย่โจงฉวนไม่มีทางพลาดโอกาสดีที่ทำให้อับอายและโจมตี ตระกูลซูอย่างแน่นอน

ในตอนเช้าที่ตื่นขึ้นมา เซียวซูหนยังคงนอนหลับอยู่ เย่เฉิน ลุกจากเตียงไปล้างหน้าล้างตาอย่างแผ่วเบา ตอนที่มาถึงชั้นล่าง หม่าหลันแม่ยายก็ใช้ไม้เท้าค้ำยันอยู่ทำอาหาร

แม้ว่าขาหม่าหลันจะขาหัก แต่ว่าช่วงนี้ทำตัวได้ดีเป็นอย่าง มาก ตราบใดที่เป็นงานบ้านในขอบเขตความสามารถของเธอเธอก็ไม่หลบเลี่ยงสักนิด

หม่าหลันในเวลานี้ กำลังดูโทรศัพท์อย่างมีความสนใจเป็น อย่างยิ่งไปด้วย เฝ้าข้าวผัดไข่ในกระทะไปด้วย และมีไม้ค้ำ อะลูมิเนียมอัลลอยอยู่ใต้วงแขนขวา

เมื่อได้ยินเย่เฉินลงมาที่ชั้นล่าง เธอรีบดึงสติกลับคืนมา และ พูดอย่างร่างเริงว่า: “โธ่เอ๊ยลูกเขยที่ดี ลูกรีบดูนี่สิ มีเรื่องร้ายแรง

เกิดขึ้นในเมืองจีนหลังของพวกเราแล้ว!!

เยเฉันได้ยินคำพูดของเธอโดยพื้นฐานก็เดาได้ว่าเธอกำลัง พูดถึงเรื่องอะไร

แต่ว่า เขายังต้องแกล้งทำเป็นถามด้วยความสงสัยว่า: “แม่ ครับ เกิดเรื่องใหญ่อะไรเหรอครับ?”

หม่าหลันพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ลูกรู้มั้ยว่าในเย็นจึงมีตระกูล

ที่สุดยอดมากหนึ่งตระกูล? นามสกุลของตระกูลซู!”

เย่เฉินพยักหน้า: “อ้อ…ก็เคยได้ยินมาบ้าง

หม่าหลันรีบพูด: “ตาเฒ่าคนนี้ของตระกูลซู เลวจนเน่าเฟะเลว จนแหลกเหลว ไม่นึกเลยว่าจะจ้างคนฆ่าลูกสะใภ้ของเขา ลูกว่า คนคนนี้เป็นคนชั่วสารเลวหรือเปล่า?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “ฟังแม่พูดแบบนี้ ไอ้แก่ที่ นามสกุลซูคนนี้เป็นหมาหัวเน่าเหลือเดนจริงๆ!

“ไม่เพียงแค่นั้น!”หม่าหลันกัดฟันพูด “ใครๆก็อยากฆ่าชัดๆ! ตอนนี้กฎหมายเป็นอารยธรรม ไม่อย่างนั้นอยู่ในสังคมศักดินาไอ้แก่แบบนี้จะต้องถูกหลิงฉือถึงจะได้!”

“ลูกเขยที่ดี ลูกรู้จักหลิงฉือมั้ย? ก็คือใช้มีดเฉือนเนื้อของเขา ออกอย่างไม่หยุดหย่อนก็เหมือนกับเชฟฝรั่งที่นั่นแฮม ใน โทรทัศน์แบบนั้น ครั้งหนึ่งที่หั่นเป็นชิ้นบางๆ หั่นสามถึงห้าพัน ครั้งถึงปล่อยให้เขาตาย!

เยเฉันเห็นว่าหม่าหลันแทบจะขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทั้งปากจนหัก ก็ อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัยว่า “แม่ครับ ทำไมแม่ถึงได้ อารมณ์เสียขนาดนี้?”

หม่าหลันพูดอย่างรำคาญว่า “ฉันแม่งดูข่าวนี้ ฉันก็นึกถึงย่า

สารเลวคนนั้นของซูหน!!

“นังแก่นั้น ก็เลวเหมือนกับไอ้แก่สกุลซู!”

“แม่งเอ๊ย ตอนนั้นอยู่ในสถานที่กักขัง ลูกรู้มั้ยว่าเธอโหดร้าย มากแค่ไหน? ไอ้แก่เดินยังเดินไม่คงที่ ตอนที่แม่ก็ออกแรงจะ เอาให้ถึงตาย แทบอยากจะตีแม่ให้ตายอยู่ในสถานที่กักขัง

“ไอ้แก่สองคนนี้ เลวกับลูกสะใภ้ขนาดนี้ ก็เป็นคู่ชายหญิงชั่ว ช้าที่คนและพระเจ้าเกลียดชังชัดๆ!”