ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1442



บทที่ 1442

“ดีมาก ผมจะรอคุณอยู่ที่นี่!!

ในช่วงเวลานี้

เยเฉินถูกกู้เย็นจงเรียกให้ดื่มเหล้ากับครอบครัวไปเป็นจำนวน มากหลังอาหารเย็น จากนั้นเขาก็กลับไปที่ห้องพักซึ่งจัดไว้โดย หลินหวานชิว ก่อนจะอาบน้ำและนอนพักผ่อน

ในเวลานี้ เซียวซูหนได้โทรหาเขาและถามว่า “ที่รัก ทุกอย่าง ที่เย่นจึงเป็นอย่างไรบ้าง?

เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่เลว ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี มันจะแล้วเสร็จ

ภายในประมาณสามวัน

“งั้นก็ดี” เซียวซูหนพูดด้วยความเป็นห่วง “คุณอยู่ข้างนอกก็ ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะ เพราะคุณไม่เคยอยู่ไกลบ้านเลย

เย่เฉินรู้สึกซาบซึ้งใจ ยิ้มพูดว่า “ที่รัก ไม่ต้องห่วง ผมก็โตแล้ว ดูแลตัวเองได้ ผมจะกลับไปทันทีที่งานเสร็จ

“โอเค” เชียวชูหรันพูดด้วยรอยยิ้ม “เออใช่ที่รักคะ ฉันมีเรื่อง จะรบกวนคุณหน่อย”

เย่เฉินรีบถาม “ที่รัก ทำไมคุณถึงยังเกรงใจกับผมแบบนี้? มี เรื่องอะไรก็บอกมาได้เลย”
เชียว หนบอกว่า “คืออย่างนี้ค่ะ วันนี้สั่งหลินได้คุยกับฉัน เธอเพิ่งกลับไปที่เล่นจิง อีกอย่างวันเกิดของคุณย่าของเธอกำลัง จะมาถึงในวันมะรืนนี้ คุณช่วยซื้อของขวัญแทนฉันและไปร่วม งานวันเกิดของคุณยายของเธอได้ไหม?

เย่เฉินคำนวณเวลา ธุระของเขาส่วนใหญ่อยู่ในวันพรุ่งนี้

ในช่วงเช้าเขาต้องไปเข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการของ ชื่อกรุ๊ปกับกู้เย็นจง จากนั้นไปที่สุสานบรรพบุรุษของตระกูลเที่ภู เขาเย่หลิงซานเพื่อกราบไหว้พ่อแม่ แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีการแผน การใดๆ เขาคิดว่าจะอยู่ถึงวันมะรืนนี้เพื่อดูว่าทุกอย่างในตระกูล กู้จะเรียบร้อยหรือไม่ ถ้าทุกอย่างคลี่คลายได้ เขาจะกลับไปเมือง จินหลิงหลังจากวันมะรืนนี้

ดังนั้นเธอ เดิมทีวันมะรืนนี้จึงไม่ได้วางแผนที่จะออกจากเย็นจึง จึงไม่เป็นปัญหาใหญ่ที่จะไปงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยายของ ต่งตั่งหลิน

แต่มีบางเรื่องที่ทำให้เยเฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ต่งรั่งหลินนั่งเครื่องบินมาที่เย็นจึงพร้อมกับเขา ตอนนั้นเธอไม่ ได้ขอให้ตนไปร่วมงานวันเกิดของคุณยาย จากนั้นก็คุยเรื่องนี้กับ เซียวซูหน คาดว่าพอบอกเชียวชูหน เชียวชูหนจะต้องให้เขา ไปร่วมงานแน่นอนสินะ?

อันที่จริงเย่เฉินไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อต่งรั่งหลิน แต่ต่งรั่งหลิน มักจะคิดอะไรกับเขาอยู่เสมอ ซึ่งทำให้เขารู้สึกค่อนข้างต่อต้าน อย่างเช่นครั้งสุดท้ายที่เธอเชิญเขียว หนไปบ่อน้ำพุร้อน จุดประสงค์แท้จริงของเธอคือตัวเขา แต่กลับใช้วิธีอ้อมๆ ใช้เชี่ยวช หวั่นมาเป็นข้ออ้าง ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เรื่องราวก็เดิมๆ เหมือน ก่อนหน้านี้

ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงชอบเขา เขาต้องรีบทำให้เธอตัดใจ จากเขาโดยเร็วที่สุด

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าในใจของเยเฉินจะรู้สึกไม่ค่อยพอใจ แต่ เขาก็ยังตอบตกลงอย่างง่ายดาย “ตกลง ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ผมจะ ไปเตรียมของขวัญ และไปที่นั่นในตอนเที่ยงของวันมะรืนนี้

“โอเค” เซียวชูหนเอ่ย “ขอบคุณมากค่ะที่รัก รบกวนคุณช่วย ไปแทนฉันด้วย ตอนฉันไปเที่ยวที่เย็นจึงตอนยังเรียน มหาวิทยาลัย คุณย่างดีกับฉันมาก เดิมทีฉันอยากไปเยี่ยมเธอ ที่เล่นจิงด้วยตัวเอง แต่พรุ่งนี้ต้องพาแม่ไปตรวจที่โรงพยาบาล ถ้าไม่มีปัญหาอะไร จะได้ถอดเฝือกที่ขาของเธอแล้ว อีกอย่างแม่ ของฉันยังพูดอยู่เสมอว่าจะรีบไปจัดฟันหน้า ดังนั้นหลายวันนี้ฉัน จึงปลีกตัวไปไหนไม่ได้เลย ทำได้แค่รบกวนคุณเท่านั้น

เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่ต้องห่วงนะที่รัก เดี๋ยวผมจัดการให้

เซียวซูหนถามขึ้น “ฉันจะโอนเงินให้คุณแล้วกัน คุณก็หาของ ขวัญที่เหมาะสมในราคาประมาณหนึ่งแสน ส่วนจะเป็นอะไรนั้นก็ แล้วแต่คุณ ฉันเชื่อในรสนิยมของคุณ!

เย่เฉินยิ้มตอบ “ไม่ต้องโอนเงินให้ผม ผมมีเงิน คุณกู้ได้โอน เงินล่วงหน้าไว้แล้ว”

เซียวซูหนพูดด้วยความแปลกใจ “คุณกู้ใจดีจัง! เรื่องยังไม่เสร็จเลยแต่โอนเงินให้แล้ว

เย่เฉินยิ้มตอบ “ก็มาจากตระกูลใหญ่นี่นา!”

เซียวซูหรับกล่าว “อืม! ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่เกรงใจคุณแล้วล่ะ!

ขอบคุณค่ะที่รัก!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ