ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1380



บทที่ 1380

เยเฉันรีบพูดห้ามทันที “พ่อแม่ คุณทั้งสองคนอย่าทะเลาะกัน อีกเลย ยังไงพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าทะเลาะกันจน ทําให้ทุกคนไม่สบายใจ”

หม่าหลันพูดกับเซียวฉางควนว่า “ฉันเห็นแก่หน้าลูกเขย ฉัน จะไม่ถือสาคนอย่างคุณ

หลังจากทานอาหารเสร็จ เซียวฉางควนนั่งดูทีวีอยู่ห้องรับแขก หม่าหลันกำลังเก็บกวาดอยู่ในห้องครัว เซียวซูหนพูดกับเย่เฉิ นว่า “ที่รัก วันนี้ฉันเหนื่อยมากๆ ฉันจะไปอาบน้ำเพื่อผ่อน คลาย”

เยเฉินพยักหน้าและพูด: “ที่รัก คุณเติมน้ำในอ่างให้เต็ม และ

ใส่เกลือเล็กน้อย แล้วค่อยแซ่ตัว”

“โอเค งั้นฉันขึ้นไปก่อนนะ

เซียวซูหนจึงจะขึ้นห้อง เฉินจือข่ายโทรศัพท์มาหาเยเฉินทัน ทีและพูด : “คุณชาย ยอดฝีมือสิบกว่าคนที่โคบายาชิจิโร่หามา จากญี่ปุ่น พวกเขาออกเดินทางแล้ว”

“อืม? “เย่เฉินรีบถามทันที : “พวกเขาออกเดินทางจาก ที่ไหน? และพวกเขากำลังจะไปที่ไหน? ”

เฉินจือข่ายพูด “พวกเขาทั้งหมดออกเดินทางจากโรงแรมสา กลจินหลิง กำลังไปที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ช่วงนี้เว่ยเลี่ยงทํางานที่บริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทุกวันจนดึก ฉันสงสัยว่าพวก เขาต้องการจับตัวเว่ยเลี้ยง

เยเฉันถาม : “คนของคุณเตรียมพร้อมหรือยัง? ”

เฉินจือข่ายพูด “ฉันได้เตรียมลูกน้องไว้แล้ว ทั้งหมดห้าสิบ กว่าคน ทุกคนพกปืนไปด้วย ยอดฝีมือญี่ปุ่นพวกนั้นไม่มีใครมี อาวุธ พวกเขาไม่น่ากลัวเลย นอกจากนี้ หงห้าได้ส่งลูกน้องมา หนึ่งร้อยกว่าคน ค่อยซุ่มโจมตีอยู่ในเส้นทางที่ไปบริษัทผลิตยา เก้าเสวียน ครั้งนี้รับประกันได้ว่ายอดฝีมือญี่ปุ่นพวกนี้ต้องหนีไม่ รอดอย่างแน่นอน! ”

เยเฉันถามอีกครั้ง แล้วโคบายาชิจิโร่ละ? เขาอยู่ที่ไหน? ” เฉินจือข่ายพูด “โคบายาชิจิโร่ก็เดินทางไปด้วย ฉันเดาว่า เขาคงจะลงมือจับตัวเว่ยเลี้ยงด้วยตัวเอง

เยเฉันพูด : “ดีมาก คุณช่วยแชร์ตำแหน่งมาให้ฉันด้วย ฉันจะ ตามไปเดี๋ยวนี้”

เฉินจือข่ายพูด : “คุณชาย ตอนนี้พวกเราใช้รถบัสของต่างถิ่น เพื่อไม่ให้พวกเขาจับได้ว่าพวกเราตามอยู่ เดี๋ยวฉันแวะไปรับ คุณ? ”

เย่เฉินรับปากและพูด: “งั้นคุณมาเร็วๆหน่อย

ผ่านไปไม่กี่นาที เฉินจือข่ายส่งข้อความทางวีแชทมาบอกเ

เฉิน เขาถึงหน้าประตูของTomson Riviera เย่เฉินรีบลุกขึ้นทันที และพูดกับพ่อตาว่า “พ่อ ฉันมีธุระต้องออกไปสักครู่

พ่อตาด้วยรอยยิ้มให้

เย่เฉิน โบกมือ “ไม่ใช้ครับ

เมื่อพูดจบ เขาก็เดินออกไป

ขณะที่หน้าประตูของTomson Riviera รถบัสหรูขนาด ใหญ่ กว่าที่จอด

ป้ายทะเบียนของรถข้อความเขียนว่า ซูไปจินหลิง

เยเฉันยิ้มในใจ เหมือนจือข่ายเป็นคนเล่ห์เหลี่ยม

เหมือนกัน

ถ้าตัวเองเป็นโคบายาชิจิโร่ ซุ่มโจมตีในเส้นทางเว่ยเลี่ยง จะกลับบ้าน นอกคันกำลังวิ่งอยู่เส้นทางอย่าง แน่นอน เพราะเว่ยเลี่ยงอาจจะบอดี้การ์ดค่อยปกป้องอย่างลับ

แต่ป้ายต่างถิ่นอย่าง แน่นอน

ถ้าซุ่มโจมตีแล้วเห็นบัสทางไกลที่ถิ่น เขาคงจะว่าเป็นรถวิ่งผ่านอย่างแน่นอน

เป็นอย่างนั้น คงทำให้โคบายาชิจิโร่รับมือไม่ทันและคาดไม่ถึงอย่างแน่นอน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ