บทที่ 1215

เมื่อได้ยินคําพูดของเยเฉิน ฉันเอ้าเสงี่ยนมองดูเขาด้วยความ ปิติยินดีและตะโกนอย่างตื่นเต้น “อาจารย์เย่!”

พูดจบ เธอก็พูดด้วยความละอายใจเล็กน้อย “ขอโทษ อาจาร เย่ ให้ท่านเห็นเรื่องตลกแล้ว!”

เยเฉินยิ้มอย่างปลอบใจ “ไม่เป็นไร ตอนเริ่มแรกหาจังหวะไม่ เจอมันเป็นเรื่องธรรมดา หากคุณวิเคราะห์จุดแข็งและจุดอ่อนข องคู่ต่อสู้ให้ดี เลือกกลยุทธ์ที่เหมาะสม ก็จะสามารถต่อต้านลม และชนะได้ในตอนจบ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนพยักหน้าอย่างตื่นเต้น และพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันทราบแล้ว อาจารย์เย่ ขอบคุณสำหรับการชี้แนะของท่าน!”

ในขณะนี้ โค้ชที่อยู่ข้างๆฉันเอ้าเสงี่ยน มองไปที่เยเฉินด้วย ท่าทางที่ไม่พอใจและพูดว่า “คุณมาสั่งอะไรมั่วๆที่นี่? คุณรู้เรื่อง ซานดาเหรอ? ตอนนี้เอ้าเสวียนอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด หาก ยกที่ 3ไม่สามารถพลิกสถานการณ์ละก็มีโอกาสมากที่จะแพ้ เวลานี้คุณยังมาออกความคิดแย่ๆ ให้เธอ นี่คุณไม่ใช่จงใจ ทําร้ายเธอเหรอ?”

เย่เฉินพูดเบาๆ “ผมแค่บอกความจริงกับเธอ และความจริงที่ คุณมองไม่เห็น!”

“ถ้าหากเธอชกต่อยตามที่คุณพูด งั้นคราวนี้เธอจะต้องพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวชอย่างแน่นอน และกำลัง ทักษะความเร็วทุกด้าน ของผู้แข่งขันไทยคนนั้น ไม่ได้ดีไปกว่าเอ้าเสงี่ยน เพียงแต่ฝั่งนั้น เลือกทักษะได้ฉลาดมาก ดังนั้นก่อนหน้านี้สองยกถึงกดทับเอาเส วียนแล้วต่อย!”

“และถ้าหากทักษะของเจ้าเสงี่ยนไม่ได้เหนือกว่าฝั่งตรงข้ามละ ก็งั้นการแข่งขันครั้งนี้ต้องแพ้แน่นอน!

โค้ชพูดอย่างโกรธเคือง “มือสมัครเล่นที่ไหนถึงกล้ามาแสดง ฝีมือต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญอย่างผม ปีนั้นผมเคยชนะแชมป์แห่งชาติ อาศัยคนอย่างนายกล้ามาไม้ชี้มือต่อหน้าผม?”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ตัวคุณเองก็พูดแล้วว่า คุณเพิ่งชนะการ แข่งขันระดับประเทศ แต่ตอนนี้เข้าเสงี่ยนกำลังจะเป็นแชมป์โลก ทำไมคุณถึงคิดว่าแชมป์ระดับประเทศจะสามารถชี้นำการแข่งขัน ชิงแชมป์โลกได้?”

“คุณ…” โค้ชถูกเย่เฉินเย้ยหยัน ในใจโกรธมาก แต่ก็ไม่ สามารถหาคำพูดที่เหมาะสมมาโต้แย้งเขาได้ ได้แต่กัดฟัน หัน ไปพูดกับฉันเอ้าเสงี่ยนด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมและเฉียบขาด “เอ้ เสงี่ยน ถ้าหากวันนี้คุณฟังเขาและเล่นตามวิธีการของเขา ต่อไป คุณก็ไม่ต้องมาฝึกกับผม และผมก็จะไม่ใช่โค้ชของคุณอีกต่อไป สักพักรอคุณขึ้นเวที คุณจัดการเอาเองแล้วกัน!”

ฉันเอ้าเสงี่ยนรู้สึกอึดอัดมากในเวลานี้ เธอไม่คิดว่าโค้ชของ เธอจะถกเถียงกับอาจารย์เข

ตัวเองฝึกฝนกับโค้ชคนนี้มานานกว่าหนึ่งปีแล้ว และความรู้สึกโดยรวมก็ค่อนข้างดี แต่ว่า ในใจของตัวเอง ความสำคัญของ เขาเปรียบเทียบกับอาจารย์เยเงินเย่จริงๆ ห่างกัน108,000

ถ้าอาจารย์เย่ไม่แนะนำเขา เธอจะปฏิบัติตามกลยุทธ์ที่โค้ชสั่ง โดยธรรมชาติ

แต่เนื่องจากอาจารย์เยให้คำแนะนำแก่เธอ เธอจะเลือก

ยุทธวิธีที่อาจารย์เย่กำหนดขึ้นเองอย่างไม่ต้องสงสัย

ดังนั้น หลังจากที่เธอตัดสินใจแล้ว เธอดูเสียใจ มองไปที่โค้ช ของเธอแล้วพูดว่า “ครูฝึกจ้าวต้องขอโทษจริงๆ ฉันตั้งใจจะใช้วิธี ที่อาจารย์เปเพิ่งบอกฉันเมื่อครู่

“คุณ…” ครูฝึกจ้าวพูดอย่างโมโห “เดิมทีผมคิดว่าคุณคงเป็นผู้ หญิงที่ฉลาด คิดไม่ถึงว่าคุณจะไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ในเมื่อคุณ เลือกที่จะเชื่อมือสมัครเล่นคนนี้ ถ้างั้นความสัมพันธ์ระหว่าง อาจารย์กับศิษย์ของเราสองคนก็สิ้นสุดลงตรงนี้”

พูดจบ เขาก็ก้าวออกจากสังเวียร เดินไปไม่กี่ก้าวแล้วหันกลับ มาพูดว่า “เอ้าเสงี่ยน เดิมทีผมเชื่อว่าครั้งนี้คุณจะสามารถก้าวสู่ อันดับ8 ที่แข็งแกร่งได้ แม้กระทั่งสามารถพุ่งไปที่รางวัล แต่ตอน นี้ดูเหมือนว่า ชะตากรรมของคุณในการแข่งขันครั้งนี้ มันจะหยุด ลงที่กลุ่มเล็กๆ”

หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่เย่เฉินอย่างเย็นชาและพูดอย่าง ดูถูก “เจ้าหนุ่ม คุณทำลายต้นกล้าที่ดีคนหนึ่งแล้ว

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “จริงเหรอ? ทำไมผมไม่รู้สึกสักนิด? ใน ทางกลับกัน ผมกลับรู้สึกว่าเอ้าเสงี่ยนมีโอกาสคว้าแชมป์ในครั้ง
“คุณล้อเล่นเหรอ?” ครูฝึกจ้าวพูดอย่างดูถูก คุณรู้ไหมว่าผู้ เล่นตัวจริง ในการแข่งขันครั้งนี้ ผู้ถูกคัดเลือกจริงๆเป็นใคร ความ สามารถแข็งแกร่งแค่ไหน? อันดับ1ของญี่ปุ่นผู้เข้าแข่งขันที่แข็ง แกร่งอิโตะนานาโกะความสามารถเหนือกว่าฉันเอาเสงี่ยนมาก แม้กระทั่งผู้เข้าแข่งขันหมายเลข 3 ของบราซิลเลียนอานน่า ซึ่ง เป็นเมล็ดพันธุ์อันดับหนึ่ง ความสามารถก็ยังเหนือกว่าฉันอ้าวเส วียนเท่าตัว ถ้าหากมีการชี้แนะของผม ฉันเอ้าเสงี่ยนยังพอมี โอกาสที่จะชนะเฉียนอานน่า แต่หากไม่มีผมแม้แต่ยกนี้ก็ไม่มี ทางชนะ!”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “คุณวางใจเถอะ ไม่ว่าจะเป็นผู้เข้าแข่งขัน บราซิลเลียนอานน่าหรือผู้เข้าแข่งขันอิโตะนานาโกะจากญี่ปุ่น พวกเขาทั้งหมดจะกลายเป็นผู้พ่ายแพ้ของเจ้าเสงี่ยน!

ครูฝึกจ้าวพูดอย่างเยาะเย้ย “เจ้าหนุ่ม คุณคุยโม้จริงนะ อาศัย ฝีมือฝึกหัดที่ไม่เอาไหนอย่างคุณ ก็สามารถทำให้ฉันเข้าเสงี่ยน ชนะอิโตะนานาโกะ?”