ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1525



บทที่ 1525

เช้าวันรุ่งขึ้นเยเฉันเตรียมอำลาครอบครัวของซิวอี้ จากนั้น ตัวเขาก็นั่งแท็กซี่ตรงไปที่สถานีรถ แต่กลับคิดไม่ถึงเลยว่า เย้ นจงจะยืนกรานที่จะขับไปส่งเขาด้วยตัวเอง

ซึ่งมีหลินหว่านชิวและกู้ซิว เดินทางร่วมกันกับเขาด้วย เยเฉันไม่อยากให้พวกเขาต้องเสียแรงเปล่า แต่ก็ยากที่จะ ปฏิเสธการเชื้อเชิญได้ ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงไป

ระหว่างทาง กู้เย็นจงก็ขับรถโรลส์-รอยซ์ของเขา โดยหลิน หวานซิวนั่งเบาะข้างคนขับ ส่วนเยเฉินและกู้ชิวอื่นั่งอยู่เบาะหลัง

จิตใจของกู้ชิวอี้ตกต่ำตลอดเวลา แต่เนื่องจากพ่อแม่ของเธอ

ก็อยู่ในรถด้วย เธอจึงไม่ได้เอ่ยปากพูด ด้วยท่าทีที่ดูจะหนักใจ

ตลอดทาง

เมื่อเห็นว่านอกหน้าตาสามารถมองเห็นโครงร่างของสนามบิน แล้วกู้ชิวอี้ก็รวบรวมความกล้าแล้วยื่นมือออกไป จับฝ่ามือของ เยเฉินไว้อย่างเงียบๆ และมือเล็กๆ ของเธอก็บีบมือของเยเฉิน

ไว้อย่างแน่นหนา

เย่เฉินหันหน้าไปมองโดยไม่รู้ตัว ก็พบว่าชิวมองมาที่ตัว เขาด้วยสายตาที่ทั้งคับแค้นใจทั้งดื้อรั้นก็ทำให้เขาอดรู้สึกผิดอยู่ ในใจไม่ได้

รถโรลส์-รอยซ์ก็จอดลงที่ประตูทางออกของสนามบิน เยเฉินจึงค่อยๆ ดึงมือของตัวเองออกจากมือของชิว และพูดกับ ทั้งคนสามว่า “คุณลุง คุณน้าหลิน และหนานหนานครับพวก คุณอย่าเพิ่งลงจากรถนะครับ สนามบินคนเยอะ หากถูกคน เห็นเข้ามันจะไม่ดีเอา โดยเฉพาะหนานหนาน ที่ยังเป็นบุคคล สาธารณะอีกด้วย”

ชิว พูดอย่างเร่งรีบว่า “ฉันสวมหน้ากากได้!”

ในขณะนั้นหลินหวานชิวก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า “พอแล้วหนาน หนาน แม้ว่าลูกจะสวมหน้ากาก ลูกก็ทำได้แค่ส่งเฉินเอ๋อไป ถึงที่ประตูตรวจเช็คความปลอดภัยเท่านั้น และระยะทางทั้งหมด ก็ไม่ได้ไกลมากหรอก ดังนั้นอย่าเสี่ยงเลย”

กู้เย็นจงก็พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า “ใช่แล้วลูก อย่าทำให้พี่ เย่เฉินต้องนํามากเลย”

“งั้นก็ได้ค่ะ..” กู้ชิวอี้ทำได้แค่พยักหน้าเบาๆ แล้วมองไปที่ เยเฉิน พร้อมกับพูดว่า “พี่เยเฉันคะ หลังจากขึ้นเครื่องแล้ว อย่าลืมบอกฉันด้วยนะ หลังจากลงจอดแล้วก็ต้องบอกฉันด้วย”

เย่เฉินยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ได้ ผมเข้าใจแล้ว พวกคุณ วางใจเถอะครับ”

หลังจากพูดจบ เยเฉันก็ลงมาจากรถและหยิบกระเป๋าใบเล็ก

จากท้ายรถ

หลังจากนั้น เขาก็โบกมือลาตระกูลครอบครัวสามคนนั้น ผ่านหน้าต่างรถ แล้วหันหลังเดินเข้าไปในสนามบิน
ทันทีที่เขาเข้าไปในสนามบิน เขาได้รับสายจากคงรั่งหลินว่า

“เเฉิน มาถึงสนามบินหรือยัง?” เยเฉันพูดว่า “ผมมาถึงแล้ว และกำลังจะผ่านจุดตรวจเช็ค ความปลอดภัย”

ต่งรั่งหลินพูดอย่างเร่งรีบว่า “งั้นนายก็เข้าไปก่อนนะ ทาง ฉันรถติดนิดหน่อย อาจต้องใช้เวลาประมาณ 20 นาทีนะ คงจะมาทันเวลาพอดี”

เยเฉันส่งเสียงดื่ม พร้อมกับพูดว่า “งั้นก็เจอกันในช่วงพัก หรือที่ประตูขึ้นเครื่องนะ ถ้าไม่ทันจริงๆ เจอกันบนเครื่องบิน ก็ได้”

“ไม่มีปัญหา!”

เยเฉันกดวางสาย แล้วเดินผ่านไปจุดตรวจเช็คความ ปลอดภัยคนเดียว เมื่อมาถึงอาคารผู้โดยสาร 3

อาคารผู้โดยสารT3 ของสนามบินเช่นจึงนั้นใหญ่มาก และ ข้างในก็มีร้านค้าสินค้าฟุ่มเฟือยซึ่งโดยพื้นฐานแล้วแบรนด์ดัง ของต่างประเทศจะมีร้านค้าอยู่ที่นี่ด้วย

เมื่อเย่เฉันนึกขึ้นได้ว่าตัวเขาแค่เตรียมชาจากถังซื่อไม่ให้กับ พ่อตาและยังไม่ได้เตรียมของขวัญสำหรับภรรยาและหม่าหลัน น้าเขยของเขาเลย

เมื่อตอนที่ออกเดินทาง น้าเขยยังประจบว่าให้ตัวเขาซื้อของ ขวัญกลับมาให้เธอด้วย แต่เพื่อเห็นแก่ที่ช่วงนี้เธอไม่ได้ดุด่าและยังอ่อนน้อมต่อตัวเขาด้วยเขาจึงจะต้องเติมความหวานให้ เธอสักหน่อย

สําหรับเซียวซูหนภรรยาของเขาแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย มันเป็นเรื่องปกติที่จะต้องเตรียมของขวัญให้เธออย่างตั้งอกตั้ง ใจอยู่แล้ว

ดังนั้น เขาจึงฉวยโอกาสเวลานี้ ไปเดินซื้อของที่ร้านค้า แถวๆ สนามบิน

เนื่องจากในชีวิตปกติของเขาแล้ว ความต้องการของสิ่งของ นั้นมาก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถคิดได้ว่าควรจะซื้อของขวัญ อะไรไปฝากภรรยากับพี่ชายภรรยาของเขาอยู่ครู่หนึ่ง

เมื่อคิดได้ว่าไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงวัยไหนต่างก็ชอบกระเป๋าดังนั้น เย่เฉินจึงเดินเข้าไปในร้านขายของ โดยเฉพาะแอร์เมสอย่างไม่ ลังเล

ซึ่งราคาของแอร์เมสนั้นแตกต่างกันไกลมาก โดยราคาที่ถูก หน่อยจะอยู่ที่แสนหยวน โดยประมาณ แต่นี่ก็เป็นแค่จุดเริ่มต้น เท่านั้น เพราะสินค้าระดับสูงของพวกเขานั้นอาจมีราคาแพงถึง พันล้านเลย

เพราะเย่เฉินสวมเสื้อผ้าธรรมดาพนักงานในร้านที่ทำตัวเยอ หยิ่งนั้นทำตัวต่อเขาอย่างดูถูกแต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรที่จะเป็น เจตนาร้ายกับเขา เพียงแต่ท่าทีของเธอนั้นค่อนข้างจะดูถูก

เย่เฉินก็ไม่ได้ให้ความสนใจมาก เขามองไปรอบๆ ในร้าน และเขาถูกใจกับกระเป๋าถือหนังจระเข้รุ่นพิเศษจำนวนจำกัด ในตู้โชว์

ซึ่งกระเป๋าถือ ใบนี้เป็นสีส้มคลาสสิกของแอร์เมสและลายของ หนังนั้นก็สวยงามสมบูรณ์แบบ และฝีมือการช่างก็หรูหรามาก เช่นกัน ไม่ว่าใช้ในวันว่างๆหรือใช้งานในเชิงธุรกิจ ก็เหมาะทั้ง นั้น

เย่เฉินเรียกพนักงานคนนั้น พร้อมกับเอ่ยปากถามว่า “สวัสดีครับ ผมต้องการกระเป๋าใบนี้ ช่วยห่อให้ผมด้วย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ