บทที่1277

กู้ชิวอี้ไม่เข้าใจสุดๆ

เธอคิดว่า พ่อของเธอตามหาเเฉินมานานหลายปีแล้ว และ กินนอนไม่หลับเพราะหาเยเฉันไม่เจอมาโดยตลอด และในใจ ลึกๆก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้มาก

ตอนนี้ตนได้พบกับเย่เฉิน โดยบังเอิญ ก็ควรจะบอกข่าวดีกับ

พ่อ ซึ่งเป็นความปรารถนาที่เขามีมานานหลายปี

ดังนั้น เธอจึงรีบถามว่า “พี่เย่เฉิน ทำไมฉันถึงบอกเรื่องที่เจอพี่ กับคนอื่นไม่ได้ล่ะ?”

เย่เฉินถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า “เฮ้อ ไม่ว่าเรื่องเมื่อสิบ กว่าปีที่แล้ว มันมีความลับคืออะไร อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็มีความ สุขมากที่ได้อยู่ในจินหลิง ดังนั้นฉันจึงไม่ต้องการมีความสัมพันธ์ กับเย่นจิงมากเกินไป”

กู้ชิวอี้พูดอย่างดีใจว่า “พี่เเฉิน พี่เป็นนายน้อยของตระกูลเย่ ทำไมถึงเลือกที่จะอยู่ที่จินหลังล่ะ? ถ้าพี่เลือกที่จะกลับไปที่เป็น จิง ทรัพย์สินนับล้านของตระกูลเย่ อย่างน้อยก็มีของพี่ สัก20-30%?”

เย่เฉินปัดมือ:”ตอนนี้ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงิน และฉันก็ไม่ได้ สนใจทรัพย์สินของตระกูลเย่มากนัก ฉันแค่ต้องการมีชีวิตที่ มั่นคงในจินหลิงกับภรรยาของฉัน”
“ภรรยา?”กู้ซิวอี้อุทาน “พี่เยเฉิน พี่ พี่แต่งงานแล้วเหรอ?”

“ใช่”เย่เฉินพลั้งปาก “แต่งงานมาสามปีกว่าแล้ว……”

กู้ชิวอี้ตกตะลึงทันที เธอโพล่งออกมาว่า “พี่เเฉิน! พี่ลืมไป แล้วว่าพี่มีการหมั้นอยู่แล้ว?”

“การหมั้น?”เย่เฉินอึดอัดใจเล็กน้อย แล้วฝืนยิ้มพูดว่า “เรื่อง การหมั้น เป็นเพียงเรื่องล้อเล่นตอนเด็กๆระหว่างพ่อแม่ของพวก เรา และในตอนนั้นเธอและฉันเป็นแค่เด็กที่ยังไม่รู้เรื่องอะไร เรื่อง แบบนี้จะนับได้อย่างไร?”

กู้ชิงถามอย่างอุ่นเคือง ทำไมเรื่องแบบนี้จะนับไม่ได้ล่ะ? พี่รู้ ไหม ในช่วงเวลาหลายปีที่พี่หายตัวไป พ่อของฉันจะเตือนฉัน ทุกๆวัน บอกฉันว่า ฉันเป็นผู้หญิงที่มีการหมั้นหมายแล้ว บอกฉัน ว่า ฉันห้ามคบกับผู้ชายคนอื่นๆ ข้างนอก ขนาดฉันยังบอกตัวเอง แบบนี้มาตลอดเลย!”

เย่เฉินได้ยินแล้วตกตะลึง

ตอนที่เขาออกจากเย่นจิง เขาอายุเพียงแปดขวบ และกู้ชิวอี้ อายุเพียง 6 ขวบไม่ถึง7 ขวบ เขาลืมเรื่องนี้ไปหมดสิ้นแล้ว ไม่ นึกเลยว่าเธอและครอบครัวของเธอยังคงจำมันได้

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะไม่ว่ายังไง เรื่องที่ คนอื่นเห็นคุณค่ามาก แต่เขากลับทิ้งไปขนาดขอบฟ้าเลย ซึ่ง ทำให้เขารู้สึกผิดเล็กน้อยจริงๆ

ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงกล่าวขอโทษ: หนานหนาน พูดตามตรงนะ หลายปีมานี้ฉันมีชีวิตที่ลำบากมาก 10ปีแรกได้อาศัยอยู่

ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หลายปีต่อมาแล้วได้ทํางานในไซต์

ก่อสร้างต่างๆ ไม่มีที่อยู่อาศัยมาตลอด ทำให้ฉันได้พบกับ ภรรยาของฉัน” กู้ชิวอี้ทั้งโกรธทั้งเป็นห่วง ถามด้วยน้ำตาว่า “ตอนที่พี่แต่งงาน

กับเธอ พี่ไม่เคยนึกถึงการหมั้นระหว่างเราสองคนเลยเหรอ?”

“ฉันขอโทษ”เย่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา “ฉันไม่ได้นึกถึง เรื่องนี้จริงๆ เหตุผลหลักคือตอนนั้นฉันถูกขังอยู่ และมีหลายสิ่ง หลายอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ”

กู้ชิวถามอีกครั้ง:”แล้วภรรยาคนปัจจุบันของพี่ทำงานอะไร? เธอเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่ไหน?”

“ไม่ถือว่าตระกูลใหญ่อะไร”เย่เฉินยิ้มพูดว่า “ถือว่าเป็นเด็กผู้

หญิงจากครอบครัวธรรมดา”

“คนธรรมดา!?”กู้ชิงอุตะลึง และใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความ โกรธทันที หลุดโพล่งออกมาว่า “ทั้งๆที่พี่เป็นนายน้อยของตระ กูลเย่ เป็นคู่หมั้นของฉันชิวอี้ พ่อของฉันและฉันตามหาพี่มา หลายปี พี่ไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นได้ยังไง!?!”