บทที่ 691

ปิดฉากความวุ่นวาย ทั้งเซียวฉางควนและหม่าหลันก็ไม่ได้ผล

ประโยชน์อะไร หม่าหลันอยากได้เงิน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เงินแม้แต่แดงเดียว

เล่นเอาเธออัดอั้นอยู่ในใจทั้งวัน

ครอบครัว คนก็กลับออกมาจากคฤหาสน์ ทุกคนก็เริ่มเก็บ ข้าวของของตนเอง เซียวซูหนก็ไม่ลืมที่จะโทรหาต่งรั่งหลิน บอกเธอเรื่องที่พรุ่งนี้จะย้ายไปบ้านใหม่ ให้เธอเตรียมตัวในวัน พรุ่งนี้ เช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม แล้วย้ายมาอยู่ด้วยกัน

ต่งรั่งหลินได้รู้เรื่องนี้ ก็ดีใจจนกระโดดโลดเต้น

ตั้งแต่ที่ชอบเย่เฉิน เธอก็คิดอยากจะเข้าใกล้เยเฉินมาตลอด แต่ว่าตนเองมีงานยุ่ง แถมยังต้องคิดถึงเซียวซูหนด้วย ดังนั้นก็ เลยไม่มีโอกาสเสีย

ถ้าหากว่าอยู่กับเซียวซูหนและเย่เฉิน ตนเองก็จะมีโอกาส มากขึ้น

ดังนั้น เธอก็เลยตอบรับโดยไม่ลังเลอะไรเลย

ตอนที่บ้านเก๋เฉินกำลังยุ่งกับการเก็บข้าวของ ตระกูลเซียวก็ กําลังวุ่นวายมาก

ตั้งแต่ที่ขายเฟอร์นิเจอร์ไป แล้วกลับมาจาก Tomson Rivieraเขียวฉางเฉียนก็เริ่มไม่พอใจกับแม่ตนเอง

นายหญิงใหญ่เชียวคิดแต่อยากจะไปอยู่คฤหาสน์ของเซียว ฉางควน เรื่องนี้มันแทงอยู่ในใจของเซียวฉางเฉียนตลอดเวลา ทําให้เขาคิดได้ว่า นายหญิงใหญ่ไม่ได้จะหลอกเขาจริงๆ

ก่อนหน้านี้แม่เข้าข้างตนเองมาตลอด คิดแต่เพื่อผลประโยชน์ ของตนเอง พอฝั่งเซียวฉางควนมีผลประโยชน์ต่อเธอมากกว่า เมื่อไร แม่ก็จะทอดทิ้งตนเอง แล้วไปเข้าหาเขียวฉางควน

ดังนั้น พอกลับมาบ้าน เขาก็พูดกับนายหญิงใหญ่เชียวว่า ให้ เอาเงิน1.21ล้านหยวนนั้น โอนมาให้ตนเอง

เขารู้สึกว่า นายหญิงใหญ่อาจจะทอดทิ้งเขาไปได้ตลอดเวลา ดังนั้นตนเองจะต้องวางแผนไว้เนิ่นๆ อย่างน้อยต้องได้เงินมาไว้ ในมือก่อน

ถ้าหากว่านายหญิงใหญ่แปรพักตร์ขึ้นมา พอถึงตอนนั้น ตนเองจะไปพึ่งใครได้?

เซียวไห่หลงลูกชายตนเองก็ไม่เอาไหน ก่อนหน้านี้ที่ตระกูล เซียวยังไม่มีปัญหา ยังให้เขาได้เป็นลูกเศรษฐีที่นั่งนอนกิน สบายๆ ได้ ตอนนี้ตระกูลเซียวกำลังล้ม หวังจะให้เขาไปตั้งใจทำ มาหากิน เพื่อหาเงินมา มันก็เป็นไปไม่ได้

ลูกสาว เซียวเวยเวย ก็เป็นดั่งนกน้อยในกรงทอง มือไม้ไม่ได้ จับของหนัก ทำกับข้าวยังทำไม่เป็น แล้วอีกอย่าง ทั้งเมืองจีน หลิง มีใครบ้างไม่รู้เรื่องเสียหายของเธอ อยากจะหาคนมาแต่งงานด้วย ยิ่งยากเข้าไปใหญ่

ดังนั้นเขาก็เลยพูดกับนายหญิงใหญ่เชียวว่า “แม่ครับ แม่เป็น ตัวแทนที่ถูกต้องตามกฎหมายของบริษัทเชียวชื่อ และเป็นคน ดูแล ถ้าเอาเงินไว้ที่แม่ จะทำให้ธนาคารมันอายัดเอาได้ ง่ายๆ ! ”

แต่นายหญิงใหญ่เซียวไม่ได้คิดเช่นนั้น เธอพูดนิ่งๆ ว่า “เงินที่ ขายเฟอร์นิเจอร์นี้ เดิมทีก็จะเอาไว้คืนให้ธนาคารอยู่แล้ว”

ถ้าไม่ถึงที่สุด นายหญิงใหญ่เซียวก็ไม่อยากให้บริษัทเชียวชื่อ ต้องมาล้มละลายเพื่อชำระหนี้ เพราะถ้าบริษัทเซียวซื่อล้มละลาย ขึ้นมา ตนเองก็จบเห่เหมือนกัน

เธอเป็นตัวแทนที่ถูกต้องตามกฎหมายของบริษัทเซียวซื่อ ถ้า เงินนี้ไม่คืนให้ธนาคาร ธนาคารไม่เพียงจะมายึดทรัพย์บ้าน ตนเอง แถมยังจะฟ้องเธอด้วย แล้วจับตัวเธอข้อหาที่เป็นคนหนึ่ หนี้

เช่นนั้นล่ะก็ คนที่ซวยก็คือตนเอง คนที่จะเข้าคุก ก็คือตนเอง

ดังนั้น เธอก็เลยตัดสินใจจะชำระหนี้ส่วนที่น้อยที่สุดไปก่อน ในขณะเดียวกันก็จะไปขอร้องต่อผู้จัดการธนาคาร ให้ทางนั้นยึด เวลาผ่อนช่าระออกไปอีกหน่อย

เซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ก็โมโห แล้วพูดว่า “แม่ครับ บ้าน เราแทบจะไม่มีข้าวกรอกหม้อแล้ว กว่าจะได้เงินล้านมา แม่ยังจะ เอาไปคืนธนาคารอีก แล้วพวกเราจะกินอะไรกันล่ะครับ?”