บทที่ 122 บริษัทการก่อสร้างสิ้นเหอ(2)

หานเฉียงนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ขาทั้งสองของเขาพาดอยู่ บนโต๊ะ ในมือถือโทรศัพท์ไว้ กำลังพิมพ์ข้อความจีบผู้หญิงหลาย คนบนแอพโมโม่(เป็นแอพจัดหาคู่รัก)

และในตอนนี้เอง มีเสียงข้อความเด้งขึ้นในโทรศัพท์ มี

ข้อความเข้ามาหนึ่งข้อความ

หานเฉียงรู้สึกหงุดหงิด เปิดข้อความอย่างไม่เต็มใจ เมื่อ เห็นแผนการสัมภาษณ์ ฝ่ายบุคคลส่งมา

จากนั้น เขาขมวดคิ้วทันที แสดงสีหน้าตกตะลึง

หลังจากอ่านข้อความ เขายิ้มเยาะเย้ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แกว่งแล้วถามคนรอบข้าง “พวกคุณลองเดาสิว่าใครมาบริษัทสิ้น เหอ?”

โชฟาที่อยู่ข้างหน้าหานเฉียง มีชายหญิงคู่หนึ่งนั่งอยู่ พวก เขาคือถังเจียนกับหลิวเจี้ยนหัวมาเพื่อที่จะประจบทานเฉียง

ถังเจียนสวมเสื้อเกาะอกและกระโปรงสั้นรัดรูป ผมเป็นลอน ขนาดใหญ่ หุ่นดีดูแล้วน่าหลงใหล เธอแคะเล็บไป และถามไป ว่า: “ใครเหรอ? ”

“เย่เฉินกับเซียวหรัน” หานเฉียงพูดจบ เขาก็ส่งเสียง “ม” ยิ้มเย้ยหยาม “เซียว หนมาสมัครงานที่บริษัทสิ้นเหอ มันแปลก จริง ๆ เลย”

หลิวเจี้ยนหัวกล่าวอย่างไม่ชอบใจ “เขามาได้ยังไง? ”

ถังเจียนกล่าว เมื่อวันได้ยินเซียวซู รันพูด เธอกับเย่เฉิน คนไร้ประโยชน์ถูกขับไล่ออกจากตระกูลเซียวแล้ว เธอจึงต้อง ออกมาหางานทำอย่างแน่นอน”

หลิวเจี้ยนหัวอุทาน “หานเฉียง เมื่อวันไอ้คนไร้ประโยชน์มัน ยังเสแสร้ง ทําให้ผมกับถังเจียนถูกทําร้าย คุณต้องช่วยเราแก้แค้น!”

หานเฉียงกล่าวอย่างเหยียดหยาม “เมื่อก่อนผมก็ไม่ชอบขึ้ หน้าไอ้คนไร้ประโยชน์อยู่แล้ว ตอนนี้เมียของมันยังอยากจะมาส มัครงานที่บริษัทสิ้นเหอ? ฝันไปเถอะ!”

พูดไป หานเฉียงก็จัดเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย และพูดเบา ๆว่า “พวกคุณรออยู่ที่นี่ก่อน ผมจะไปปฏิเสธเซียวซู รันเดี๋ยวนี้ แล้ว บอกให้เธอไสหัวออกไป! ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถังเจียนกับหลิวเจี้ยนหัว ก็แสดงรอยยิ้ม เย้ยหยัน มารอดูกันว่าเซียวชูหรันและเย่เฉินจะมีสีหน้าอย่างไร!

หานเฉียงเดินออกจากออฟฟิศ แล้วเดินตรงไปยังห้อง

สัมภาษณ์ทันที

ในห้องสัมภาษณ์ มีผู้สัมภาษณ์นั่งอยู่สามคน(ฝ่ายบุคคล) ซึ่งตอนนี้กําลังสัมภาษณ์เขียวชูหร้นอยู่

“สวัสดีครับประธานหาน”

เมื่อผู้สัมภาษณ์ทั้งสาม(ฝ่ายบุคคล)เห็นหานเฉียงเข้าม พวกเขาก็รีบลุกขึ้นและโค้งคํานับ

หานเฉียงแสร้งมองหน้าเซียว หร้นแล้วอุทานด้วยเสียง ประหลาดใจ “อั้ยหยา เป็นชู รันนี่เอง คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ”

เซียวซูหนก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันและกล่าวว่า “ไม่ได้ พบกันนานเลยน่ะหานเฉียง”

หานเฉียงมองเซียวซูหร้นอย่างเรียบ ๆ แวบหนึ่ง พยักหน้า

แล้วยิ้ม “ใช่ ไม่ได้พบกันนาน”

หลังจากนั้นเขาก็บอกกับสามคนที่สัมภาษณ์ว่า “พวกคุณ ออกไปได้เลย เดี๋ยวผมจะเป็นคนสัมภาษณ์เอง”

“ประธานหาน แบบนี้ไม่ดีมั้งครับ?”

“มีอะไรไม่ดี หรือพวกคุณคิดว่าเรื่องสัมภาษณ์เล็ก แค่นี้ ๆ ผมไม่สามารถตัดสินใจได้?”“ได้ครับ ประธานหาน!”

หานเฉียงเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัทสิ้นเหอ คน สัมภาษณ์งาน(ฝ่ายบุคคล)ไม่กล้าล่วงเกินเขาแน่นอน จึงได้เดิน ออกไปจากห้องสัมภาษณ์งานทันที

เมื่อเซียวชูหรันเห็นเช่นนี้ รู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก หาน เฉียงทำแบบนี้หมายความว่ายังไง พวกเขาก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่ เรียนด้วยกันมา หรือว่าเขาจะช่วยเธอหรือเปล่า?

“ชูหรัน ได้ยินมาว่าคุณมาสมัครงาน ผมจึงรีบเข้ามาทันที เลย”

หานเฉียงกล่าว มองไปที่เซียวชูหรันอย่างสนใจ เขารู้สึก เสียดายในใจ เซียวชูหรันสวยและหุ่นดีมาก ดีกว่าผู้หญิงที่อยู่ใน แอพโม่โม่(เป็นแอพจัดหาคู่รัก)มากมาย

เสียดาย ที่เธอดันเป็นผู้หญิงของเย่เฉินไอ้คนไร้ประโยชน์

คนนั้น!