บทที่123 แบล็กลิสต์มันทุกด้าน(1)

ตอนนี้เซียวชูหรันยังไม่รู้ว่าหานเฉียงมีเจตนาไม่ดี เพราะ เห็นว่าเขาสุภาพ ก็เลยพูดต่อ “หานเฉียง คุณเกรงใจมากไป แล้ว”

หานเฉียงยิ้ม หยิบประวัติของเซียวชูหรันจากโต๊ะขึ้นมา ดู แกล้งพลิกไปมา หลังจากนั้น ก็พูดด้วยเสียงแบบลำบากใจ ว่า “ซูหรัน ตามประวัติการทำงานของคุณแล้วไม่ค่อยเหมาะ กับบริษัทสินเหอของเรา ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ หรือ

ประสบการณ์ ก็ด้อยไปหน่อย”

พูดไป หานเฉียงก็ถอนหายใจ และกล่าวว่า “เสียใจด้วย หรับ คุณไม่ผ่านการสัมภาษณ์ แนะนำให้ไปลองสมัครงาน ที่บริษัทอื่น ๆ ดูน่ะ!”

เซียวชูหรับผงะ แล้วพูดอย่างรวดเร็ว “ยังไงตอนที่ฉัน ทํางานอยู่ที่บริษัทเซียว อก็เป็นผู้บริหาร ไม่มีปัญหาเรื่อง ความสามารถ เป็นมืออาชีพอย่างแน่นอน”

หานเฉียงสายศีรษะ พูดอย่างจริงจัง “ไม่ ๆ ๆ ความ

สามารถ และคุณสมบัติที่คุณหมายถึง มันก็เป็นเพราะว่าคุณ เป็นคนตระกูลเซียว เมื่อออกจากตระกูลเซียวแล้ว คุณก็ ไม่ใช่อะไรเลยสักอย่าง!”

“ช่างเถอะ” เซียวชูหรันสีหน้าเคร่งขรึม หานเฉียงต่อต้าน ตัวเองอย่างชัดเจน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ไม่ต้องบอกว่าในใจเซียวชูหรันรู้สึก โมโหแค่ไหน เธอรู้ดีว่าจะมาทำงานที่บริษัทสิ้นเหอเป็นเรื่อง ยาก ดังนั้นไม่จําเป็นต้องแสดงสีหน้ายิ้มแย้มอีกต่อไป จากนั้น ลุกขึ้นแล้วเดินตรงออกไปเลย

หานเฉียง มอย่างมีชัยอยู่ข้างหลัง และพึมนํา “ตราบใดที่ฉันยังอยู่ที่บริษัทการก่อสร้างสิ้นเหอ คุณก็อย่าหวังว่าจะได้ เข้ามาทํางานที่นี่!”

ตอนนี้ เย่เฉินได้รออยู่ที่มุมพักผ่อน หลังจากนั้นไม่นาน เซียวซูหนก็เดินออกมาด้วยสีหน้าเสียใจ

เขารีบลุกขึ้น ถามอย่างสงสัย “คุณ(ภรรยา)เป็นอะไร ไป? การสัมภาษณ์งานไม่ราบรื่นเหรอ? ”

ดวงตาของเซียวซูหลินแดงก่ำ บอกเล่าเหตุการณ์ที่เจอ ตอนสัมภาษณ์งาน

หลังจากที่เย่เฉินฟังจบ เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ไอ้เจ้าหานเฉียง ให้หน้าไม่เอาหน้า ที่ฉันไม่ไปหาเรื่องแก ก็ถือว่าให้เกียรติแกแล้ว แกยังกล้ามารังแกภรรยาฉัน?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาส่งข้อความให้หวังเจิ้งกาง “หาน เฉียงของบริษัทการก่อสร้างสิ้นเหออวดเก่งไปแล้ว แม้แต่ ภรรยาผมก็ยังกล้ารังแก ประธานหวังคิดว่าจะจัดการเรื่องนี้ ยังไงดี? ”

หวังเจิ้งกางอยู่กับบอดี้การ์ด นั่งรอเย่เฉินอยู่ในห้องโถง หลังจากที่ได้รับข้อความนี้ เขาตกใจจนอึ้งไปเ

แม่งฉิบหาย ตัวเองพยายามประจบเย่เฉิน หานเฉียงดัน ไปล่วงเกินภรรยาของเย่เฉิน สร้างปัญหาให้ตัวเอง?

ภายใต้ความโกรธ หวังเจิ้งกางพูดกับผู้ช่วยของเขาทันที โดยไม่ลังเล “เรียกคณะกรรมการทุกคนของบริษัทสินเห อมา!”

บริษัทการก่อสร้างสิ้นเหอ เป็นบริษัทในเครือของ ตระกูลหวัง ฉะนั้นหวังเจิ้งกางพูดอย่างห้าวหาญเช่นนี้ เปรียบ เสมือนจักรพรรดิก็ว่าได้

เมื่อได้ยินว่าหวังเจิ้งกางเข้ามา คณะกรรมการและผู้บริหารระดับสูงทุกคนรีบออกมาต้อนรับ

หวังเจิ้งกางเป็นผู้นำตระกูลของตระกูลหวัง คณะ กรรมการทั้งหลายก็ไม่กล้าล่วงเกินเขา ถ้าหากเขาโกรธขึ้น มาแล้วก็ยุบบริษัทสิ้นเหอ คนทั้งหมดนี้ก็คงต้องนอนข้างถนน เป็นแน่

หานเฉียงไม่ใช่คณะกรรมการ ฉะนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าตอนนี้

ได้สร้างปัญหาใหญ่แค่ไว้ไหน

หลังจากที่เขาไล่เซียวชูหรันไปแล้ว ก็กลับเข้ามาที่ ออฟฟิศของตัวเอง นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานด้วยใบหน้ากระหยิ่ม ยิ้มย่องพลางสูบซิการ์ไปด้วย

หลิวเจี้ยนหัวกับถังเจียนได้ยินว่าเขาไล่เซียวซูหรันไป แล้ว รู้สึกค่อยหายแค้นขึ้นมาหน่อย จึงประจบเขาต่อ “ประธานหานนี่สุดยอดจริง ๆ พูดแค่ประโยคเดียวก็ทำให้ เซียวซูหรับไสหัวออกไปเลย”

“มันแน่นอนอยู่แล้ว ประธานหานเป็นผู้บริหารระดับสูง ของบริษัทสิ้นเหอ ในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของพวกเรา ประธานหานเป็นคนที่หน้าที่การงานดีที่สุด

หลิวเจี้ยนหัวกับถังเจียนประจบหานเฉียง คิดในใจ หาก ได้พึ่งพาอาศัยหานเฉียง ไม่พูดถึงว่าจะมีตำแหน่งใหญ่โต อะไร อย่างน้อยก็ต้องมีอนาคตที่สดใสแน่นอน

หานเฉียงกระหยิ่มยิ้มย่องแล้วกล่าวว่า “เมื่อก่อนผมก็ไม่ ชอบหน้าเย่เฉินอยู่แล้ว ตอนนี้เมียมันอยากจะมาทำงานที่ บริษัทสั้นเหอ ไม่มีทาง!”

ถังเจียนพูด “ไอ้หยา ประธานหานเมื่อกี้คุณควรจะเอา มือถือถ่ายคลิปวิดีโอไว้ ฉันอยากเห็นหน้าตอนที่ถูกปฏิเสธ แล้วว่าน่าเกลียดขนาดไหน! หานเสียงหัวเราะฮ่า ๆ แล้วกล่าวว่า “แม่งฉิบหาย เธอก็ เหมือนจะร้องไห้ น่าขำจริง ๆ เลย!”

หลิวเจี้ยนหัวรีบถามต่อ “แล้วเย่เฉินละ? มาด้วยกัน ไหม?”

“ไม่เห็นน่ะ” หานเฉียงกล่าวด้วยเสียงเย็นชา “หากเย่เฉิน ไอ้ยาจกมันกล้ามา แม่งฉิบหายฉันจะด่ามันเลย เป็นไอ้ยาจก แล้วยังจะกล้ามาบริษัทสิ้นเหออีก จะตีให้ขามันหักไปเลย!”

ถังเจียนพูดชม “ประธานหานคุณนี่เก่งจริง ๆ! ไอ้ยาจกเย่ เฉินจะเทียบคุณได้ยังไง! “