ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 1432



บทที่ 1432

แต่ต่อให้ยอดฝีมือลับจะอวดเบ่งแค่ไหนก็ต้อง ปฏิบัติตามกฎพื้นฐาน มีสิทธิ์อะไรมาบีบคอจนคนอื่น กล้ามเนื้ออ่อนแรง?

เหมือนกับเอามือไปจับหน้าคนอื่น แล้วทำให้ เขาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ไร้เหตุผลสิ้นดี!

ทั้งสองตระกูลกลัดกลุ้มจนแทบจะไม่ไหว อยากจะหาโอกาสสั่งสอนบทเรียนให้กับเจ้าเด็กนั่น ของบ้านพี่ใหญ่ แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไรนามสกุลอะไร และยิ่งไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้าของเขาเลย

อันที่จริงสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เทพสงครามและ เจ้าถิ่นยันเขาได้แค่ไม่กี่กระบวนท่า พวกเขายังจะหา ใครไปช่วยกำจัดเขาได้อีกบ้าง?

กู้เย้นเจิ้งยิ่งรู้สึกหดหู่ เขาไม่เพียงแต่สูญเสีย เทพสงครามและเจ้าถิ่นเท่านั้น แต่ยังถูกเย่เฉินหักมือ อีกด้วย พูดได้ว่าเขาสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

เขาจะเคยได้รับความเดือดร้อนมากมายขนาด นี้มาก่อนตั้งแต่เมื่อไหร่?

ในเวลานี้ เขายังคิดฆ่าครอบครัวของเย่เฉินทั้ง หมดอีก

น่าเสียดายว่าในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ เขายังคิดไม่ ออกว่าจะแก้แค้นหนี้เลือดนี้ได้อย่างไร

กู้เย้นกางเอามือกุมกระเพาะปัสสาวะที่ปวด หน่วงๆ เขาเห็นพี่รองกังวลมากจนกัดฟันตลอดเวลา จึงรีบเสนอแผนการทันที “พี่รอง ที่ผมพูดถึงเรื่องนี้ความจริงไม่จําเป็นต้องรีบแก้แค้น เราต้องเอาหุ้นของ พี่ใหญ่มาไว้ในมือก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

“ครับพ่อ!” กู้เหว่ยเลี่ยง ลูกชายของกู้เย้นกางก็ พูดขึ้นบ้าง “อาสามพูดถูก ตอนนี้เราควรเอาหุ้นและ ทรัพย์สินในบ้านมาไว้ในมือก่อน นี่คือภารกิจอันเร่ง ด่วน!”

กู้เย้นเจิ้งพูดอย่างเย็นชา “พูดถูก ฉันคิดว่าลุง ใหญ่ของแกน่าจะอยู่ได้อีกไม่กี่วัน มากสุดก็ไม่เกิน สองสามเดือน พวกเราเอาเงินมาไว้ในมือก่อน แล้ว ค่อยมาคิดบัญชีกับเจ้าเด็กนั่น!”

กู้เย้นกางรีบถามขึ้น “พี่รอง การประชุมคณะ กรรมการในวันพรุ่งนี้ พี่มีความคิดดีๆ อะไรบ้าง?

กู้เย้นเจิ้งยิ้มเยาะ “ฉันบอกผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ ไป แล้ว มีคนครึ่งหนึ่งเต็มใจร่วมมือกับเราในการยึด อำานาจ ที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งถึงแม้จะยังเห็นแก่ความดี ของพี่ใหญ่ แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร เพราะหุ้นของพวก เรารวมกันมันมากกว่า 51% ของหุ้นทั้งหมดในตอนนี้ แล้ว!”

กู้เย้นกางเอ่ยถาม “ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้เราจะ บังคับให้พี่ใหญ่สละตำแหน่งประธานเลยหรือเปล่า?”

“ใช่” กู้เย้นกางกัดฟันพูด “พอถึงเวลาประชุม คณะกรรมการก็จะบีบบังคับให้สละตำแหน่ง ใช้สิทธิ ของบรรดาผู้ถือหุ้นที่พึ่งพาและสนับสนุนพวกเราทั้ง สองลงมติ เพื่อปลดเขาออกจากตำแหน่ง หลังจากนั้น ก็จะเสนอให้ฉันขึ้นเป็นประธานคนใหม่! เช่นนี้ก็จะ สามารถรับช่วงต่อกู้ซื่อกรุ๊ปได้อย่างชอบธรรมและถูก ต้องตามกฎหมาย!
ว่าแล้วกู้เย้นเจิ้งก็อดหัวเราะไม่ได้ “พอฉันได้ ตำแหน่งประธานแล้ว ฉันจะเริ่มทยอยโอนทรัพย์สิน ของกู้ซื่อกรุ๊ปออกไป

กู้เย้นกางยิ้มแล้วพูดเสริมว่า “หลังจากที่ ทรัพย์สินถูกโอนไปยังบริษัทดัมมี่แล้ว หุ้นของพี่ใหญ่ จะเหลือแต่โครงร่างที่ว่างเปล่า ไร้มูลค่าใดๆ

กู้เหว่ยเลี่ยงถามอย่างร้อนใจ “พ่อ แล้ว ทรัพย์สินส่วนตัวของลุงใหญ่ล่ะ? เขามีทรัพย์สมบัติ มากมายทั้งคฤหาสน์ รถหรู เกาะส่วนตัว เครื่องบิน ส่วนตัว เรือยอทช์ส่วนตัว และโบราณวัตถุจำนวนมาก ว่ากันว่าภาพเขียนพู่กันจีนของบุคคลมีชื่อเสียงที่เขา สะสมมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา รวมกันได้หลายพัน ล้าน?”

“หลายพันล้าน?” กู้เย้นเจิ้งมุ้ยปาก “แกประเมิน ลุงใหญ่ของแกต่ำเกินไป! ภาพเขียนพู่กันจีนในมือ ของประธานหวังแห่งแวนด้ากรุ๊ปมีกว่าหมื่นล้านแล้ว ภาพเขียนพู่กันจีนในมือลุงใหญ่ของแก อย่างน้อยๆ ก็ สองสามหมื่นล้าน! เหล่านี้ล้วนถูกเก็บรักษาอยู่ในตู้ เซฟของธนาคาร

ดวงตาของกู้เหว่ยเลี่ยงเป็นประกายด้วยความ โลภ พูดอย่างตื่นเต้น “พ่อ! ภาพเขียนพู่กันเหล่านี้ เรา ต้องเอามาให้ได้นะ! ตอนนี้อสังหาริมทรัพย์ดันราคา ไม่ขึ้นแล้ว โอกาสทำกำไรในอนาคตมีจำกัด แต่การ เขียนพู่กันจีนและภาพวาดโบราณมีโอกาสที่ราคาจะ สูงขึ้นมาก! พ่อดูภาพวาดที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นสิ แต่ละ ภาพเริ่มต้นที่ราคาหนึ่งร้อยล้านเหรียญใช่ไหม?”

กู้เย้นเจิ้งพยักหน้า แล้วพูดอย่างเย็นชา “ไม่ ต้องเป็นห่วง ฉันมีแผนที่สมบูรณ์แล้ว รอให้ได้ตำแหน่งประธานก่อน แล้วจึงโอนทรัพย์สินทั้งหมด ของกลุ่มออกไป จากนั้นบังคับให้ลุงใหญ่ของแกทำ พินัยกรรมยกทรัพย์สินให้พวกเรา มิฉะนั้นฉันจะไม่ ปล่อยให้เขาอยู่อย่างมีความสุขเด็ดขาด! แม้ว่าเขาจะ ตายไปแล้ว ฉันก็จะไม่ปล่อยให้ภรรยาและลูกสาว ของเขาอยู่อย่างมีความสุข!”

กู้เย้นกางถูมืออย่างตื่นเต้นแล้วบอกว่า “งั้นก็รอ การประชุมคณะกรรมการในวันพรุ่งนี้ เล่นบทบีบ บังคับให้พี่ใหญ่สุดที่รักของฉันให้สละตำแหน่งแต่โดย ดี!”

กู้เย้นเจิ้งยิ้มแล้วพูดว่า “ตอนนั้นจ้าวควงอิ้นทำ การรัฐประหารเฉินเฉียว ขึ้นครองบัลลังก์มังกร บีบบัง คับให้ไฉจงซวิ่นสละราชบัลลังก์ สถาปนาราชวงศ์ซ่ง พรุ่งนี้ฉัน กู้เย้นเจิ้ง ก็จะทำการปฏิวัติอย่างเงียบสงบ ในการประชุมคณะกรรมการ บังคับให้กู้เย้นจงสละ ตำแหน่ง ก่อตั้งกู้ซื่อกรุ๊ปที่เจริญรุ่งเรืองยิ่งกว่าเดิม!”

กู้เย้นกางพูดประจบ “พี่รอง ถึงเวลานั้นอย่าลืม น้องชายนะ ต่อไปน้องจะเป็นเชื่อฟังพี่ทุกอย่าง!”

“แน่นอนอยู่แล้ว!” กู้เย้นเจิ้งตบบ่ากู้เย้นกางด้ว ยมือซ้าย แล้วพูดอย่างยิ้มแย้ม “ที่ผ่านมา ฉันกับนาย ได้ใช้ชีวิตอยู่ใต้เงาพี่ใหญ่มาโดยตลอด อดทนมานาน หลายปี ถึงเวลาที่พวกเราจะได้เฉิดฉายแล้ว!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ