ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 2299



บทที่ 2299

ณ ขณะนี้ ตระกูลเย่ ในเย็นจึง

ซูโสว่เต๋อรายงานกับคุณท่านว่า “พ่อครับ! พี่สะใภ้กับจอห ไปที่งานประมูลแล้วครับ! ”

“ว่าไงนะ? ! “สีหน้าของนายท่านใหญ่ซูเฉิงเฟิง ถึงกับ เปลี่ยนไปเย็นชาทันที!

เขากัดฟันกรอดแล้วพูดว่า “ไม่ชิงทำเกินไปแล้วจริงๆ! ”

ซูโสว่เต้ารีบถามไปว่า “พ่อครับ ตอนนี้เราจะทำยังไงดีครับ?

นายท่านใหญ่ กัดฟันกรอด แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมไปว่า ใน เมื่อไม่ซึ่งไม่สนใจศักดิ์ศรีของตระกูลซู ก็อย่าโทษที่ฉันไม่ได้ หน้าแล้วกัน ! ”

พูดจบ เขาก็ก่นด่าอย่างโกรธเกรี้ยว ตอนนั้นพระชายาของ ยุโรปคนนั้น เป็นคนที่อบรมสั่งสอนหลายครั้งแต่ก็ไม่ปรับปรุง แก้ไข! ไม่เพียงแต่หาแฟนนอกรีต แต่ยังลือกันว่าตั้งครรภ์กับ เด็กนอกรีตด้วย พระองค์จะทรงเอาพระพักตร์ราชวงศ์ไปไว้ ที่ไหน? ! ถ้าพระองค์ไม่บีบบังคับราชวงศ์จนถึงขีดสุด ราชวงศ์ จะลงมือกับเธอแบบนั้นได้ยังไง? สุดท้ายแล้ว ตัวเองเป็นคนทำ ทั้งนิน! ! ”

ซูโสว่เต๋อกดเสียงพูดว่า แล้วถามอย่างระมัดระวัง “พ่อครับ พ่อ คงไม่ได้จะลงมือกับพี่สะใภ้จริงๆ ใช่ไหมครับ? ! ถึงแม้ตอนนี้ตระกูลกำลังตกต่ำ แต่โดยรวมแล้วยังถือว่าเป็นคนชั้นสูง ถ้า เราลงมือบุ่มบ่าม ต้องทำให้ตระกูลตู้โกรธอย่างแน่นอน……..

พูดจบ ซูโสเต๋อก็พูดเสียงต่ำว่า อีกทั้ง ทั่วทั้งเย็นจึงกำลังดู อยู่นะครับ ถ้าหากเราลงมือตอนนี้ ทุกคนจะต้องรู้กันหมด ว่าเรา เป็นคนทําแน่….……..

ซูเฉิงเพิ่งทำเสียงอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “ฉันไม่กลัวว่าพวก เขาจะรู้ กลับกัน ฉันกลัวว่าพวกเขาจะไม่รู้น่ะสิ! ดูให้ชิงผู้หญิงคน นี้ อบรมยังไงก็ไม่ปรับปรุงเหมือนกัน ถ้าเราไม่เคลื่อนไหว คน ภายนอกจะคิดว่าตระกูลของเราใครมาย่ำยีก็ได้ แล้วกล้ำกลืน ฝืนทน! ”

ต่อมา ซูเฉิงเฟิงก็สะบัดมืออย่างแรง พูด โดยที่สายตาเต็มไป ด้วยความโหดเหี้ยม ขอแค่เราทำให้เรียบร้อย อย่าให้เหลือ เบาะแสแม้แต่นิดเดียว ถึงคนทั้งโลกจะรู้ว่าเป็นฝีมือของเรา แต่ จะทําอะไรกับเราได้ล่ะ? ”

ซูโสเตอรีบถามขึ้นมาว่า “พ่อครับ งั้นเราจะให้ใครลงมือล่ะ ครับ?

ซูเฉิงเฟิงพูดขึ้นมาว่า “เรื่องนี้ฉันเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว ตอนแรกฉันคิดว่า ขอแค่ให้ซึ่งไม่ไปร่วมการประมูล ฉันจะไม่ เอาเรื่องอะไรกับเธอ แต่ในเมื่อหล่อนไม่รับความหวังดี งั้นก็อย่า โทษที่ฉันไม่ไว้หน้าแล้วกัน!

ซูโสเต๋อถามอีกว่า “พ่อครับ งั้นจะทำยังไงกับจือหยูครับ? ” ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ฉันมอบหมายงานไว้แล้ว พวกเขาจะไม่ลงมือกับจือหยู

พูดจบ ซูเฉิงเฟิงถามขึ้นมาอีกว่า “จริงด้วย แล้วจือเฟยไป ไหม?

ซูโสเต๋อส่ายหัวไปมา “ฝั่งนั้นไม่ได้พูดถึงคือเฟยครับ น่าจะไม่ ได้ไป

ซูโส หลี่ที่อยู่ข้างๆรีบพูดขึ้นมาว่า “พ่อครับ ถือเฟยอยู่ที่สนาม บินจินหลิงแล้วครับ จะบินกลับมาตอนสิบโมงครับ

ซูเฉิงเฟิงที่ได้ยินอย่างนั้น ในใจรู้สึกยินดีปรีดาเล็กน้อย แล้ว จึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า “ดูท่าจือเฟยจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังเหมือน ชื่อที่ฉันตั้งให้เขา สามารถรู้ผิดชอบชั่วดี นี่เป็นสิ่งที่สำคัญ

ซูโสเตอรีบพูดขึ้นมาว่า “พ่อครับ ถ้าพ่ออยากสั่งสอนพี่สะใภ้ จริงๆ งั้นก็ต้องคิดหาวิธีปล่อยจือเฟย ไม่อย่างนั้น ผมกลัวว่าเด็ก คนนี้จะคิดสั้น…..”

ซูโสเต๋อพูดอะไรมักมีความนัยอยู่ในนั้น ตอนนี้ความหวังสูงสุดของ นั่นก็คือการพยายามทุกวิถีทาง ให้ คุณท่านโกรธครอบครัวของพี่ใหญ่

ในใจของเขาคิดว่า”ลำพังแค่ทำให้คุณท่านไม่พอใจพี่ใหญ่ อย่างซูโสบู่เต้า ซึ่งมันยังไม่พอ!

“เพราะว่า ตอนนี้ร่างกายของตายังแข็งแรง ดังนั้น ในอนาคต เขาจะต้องข้ามไปอีกรุ่นอย่างแน่นอน!
“นั่นก็หมายความว่า คุณท่านอาจจะอยู่ไปอีก10ปี8ปี แล้วข้าม รุ่นของฉันกับพี่ใหญ่ไป เอาตระกูลสืบทอดให้กับรุ่นต่อไปของเรา !”

“ถ้าเขาสืบทอดต่อให้ซูจือเฟย ถึงตอนนี้ฉันจะล้มพี่ใหญ่ของ ตัวเองไปแล้วมันจะมีความหมายอะไรล่ะ? หลังจากที่คุณท่าน ยอมจํานน ซูจือเฟยก็จะต้องกดหัวฉันไว้

“ดังนั้น จะต้องทำให้คุณท่านสูญเสียความเชื่อใจของ จือเฟย! ”

เป็นเพราะมีความคิดแบบนี้ ซูโสเต๋อจึงจงใจใช้วิธีแทนที่จะ ฆ่าคนทิ้งซะสู้เปิดโปงมันซะดีกว่า จงใจพูดให้คุณท่านคอยปลอบ ซูจือเฟย

เขาพูดบรรยายอย่างน่านับถือ เหมือนเป็นห่วงหลานชายคน โตของตัวเองมาก ความจริงแล้วเขาจงใจอยากทำให้ชราตื่น อยากให้เขารู้ว่า ถ้าเขาลงมือฆ่าแม่แท้ๆของซูจือเฟยตาย ซู จือเฟยจะต้องเกลียดเขาแน่ๆ!

ความแค้นฆ่าแม่แบบนี้ ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไร มันไม่อาจที่จะ

ปลอบประโลมได้

ซูโสเต๋อคิดว่า ขอเพียงแค่คุณท่านรู้เรื่องนี้ ถ้าอย่างนั้นเขาจะ ไม่ให้ซูจือเฟยได้มีโอกาสใดๆทั้งสิ้น เพราะนั่นเท่ากับการเลี้ยง ลูกเสือลูกจระเข้!

เป็นไปตามคาด!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ