บทที่ 2131

เมื่อได้ยินการจัดเตรียมของคุณท่าน ซูโสบู่เต้าเกือบจะกระอัก เลือดเก่าออกมาจากปาก!

“ทั้งๆที่คุณท่านแมร่งทำส่งเดชทำเรื่องใหญ่โตออกมา ผล ปรากฏว่าฉันกลับต้องไปที่ออสเตรเลียเพื่อหลีกเลี่ยงสถานการณ์ หน้าสิ่วหน้าขวานเหรอ? นี่แมร่งเรียกว่าเรื่องอะไรกันเนี่ย?”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขารีบเอ่ยปากพูดว่า “พ่อ ช่วงนี้พ่อให้ผมไม่ ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณะ ผมยอมรับได้หมด แต่ไม่มีความ จําเป็นต้องให้ผมไปออสเตรเลียมั้ง? บริษัทยังมีงานอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง ทางด้านของไม่ชิงนั้นผมยังต้องคิดหาทางไกล่เกลี่ย ขอคืนดีอยู่นะ!”

คุณท่านใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แกอยู่ที่นี่ ปาปารัสซี จะคอยจับตาดูทุกย่างก้าวของแก ยิ่งไปกว่านั้นแกอย่าลืมนะ ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีตระกูลมากเท่าไหร่ที่จ้องจะฉวยโอกาสมาสูบเลือด พวกเรามากินเนื้อพวกเรา แกก็เป็นจุดพัฒนาของพวกเขา!”

“ดังนั้น ในความคิดของฉัน แกหลบไปที่ออสเตรเลียดีกว่า พวกเรามีคฤหาสน์ริมทะเลอยู่ในควีนส์แลนด์ไม่ใช่เหรอ? แกไป พักผ่อนที่นั่นดีๆ เรื่องของทางนี้ ฉันจะช่วยแกจัดแจงให้ดี

ซูโสว่เต้าแทบจะอกแตกแล้ว

เขาแอบพูดในใจด้วยความโกรธเคือง: “ในเวลานี้ให้ฉันไปออสเตรเลีย นี่เห็นได้ชัดว่าให้ฉันเป็นเป้าเคลื่อนที่ดึงดูดแรง กระสุนไม่ใช่เหรอ? ถ้าฉันไม่ไปยังจะดีกว่า อยู่ภายใต้การรับรู้ ของโลกภายนอกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ยังเป็นคุณท่านขายหลานสาว ถ้าฉันหนีไปแล้ว งั้นก็ยังไม่รู้ว่าคนพวกนี้จะเล่นงานฉันยังไง!

“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉันเป็นรองประธานบริหารของบริษัท เป็นรองประธานมาตรฐานของบริษัท ถ้าฉันหนีไปแล้ว ใครจะมา รับงานของฉัน? หรือว่าให้ซูโสเต๋อมารับงั้นเหรอ? ถ้าไอ้สารเลว ซูโสเต้านมารับงานของฉัน งั้นรอตอนที่ฉันกลับมา รองประธาน กรรมการบริหารก็เป็นของเขาแล้ว งั้นฉันก็จะถูกปล่อยลอยนวล ไม่ใช่เหรอ?!”

ขณะที่ซูโสเค้าพยายามคิดหาทางอยากจะปฏิเสธการจัด เตรียมการของคุณท่าน ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากสั่งการในทันทีว่า “โสว่เต๋อ แกช่วยจัดเตรียมเครื่องบินให้พี่ชายแกด้วย ก็ให้เขา รีบออกเดินทางในคืนนี้ งานของเขาในบริษัท ต่อไปมีแกมา จัดการดูแลชั่วคราวไปก่อน

เมื่อซูโสเต๋อได้ยินคำพูดนี้ ภายในใจตื่นเต้นจนแทบจะไชโย โห่ร้องขึ้นมา

แต่ทว่า เขายังยังคงระงับความตื่นเต้นภายในใจ และพูดด้วย ความเคารพว่า “พ่อครับพ่อวางใจได้ ผมจะไปจัดเตรียมเครื่อง บินเดี่ยวนี้!”

ซูโส เต้าพูดอ้อนวอนว่า “พ่อ ต่อให้พ่อให้ผมไป พ่อได้โปรด ผ่อนผันให้ผมสักสองวัน อย่างน้อยให้ผมได้พูดคุยกับไห่ชิงดีๆค่อยว่ากันนะ!”

ซูเฉิงเฟิงโบกมือ “ไม่มีอะไรต้องคุยกัน ด้วยความเข้าใจที่ฉัน มีต่อไร่ขิง เธอไม่มีทางที่จะคืนดีกับแก ดังนั้นแกรีบตัดปัญหา ยุ่งเหยินก่อนจะดีกว่า หย่ากับเธอซะ!”

“ผม… น้ำเสียงของซูโสบู่เต้าแทบจะร้องไห้แล้ว นี่ถ้าจำเป็นต้องไปจริงๆ ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ล่าช้าก็มากเกินไป แล้ว

ไม่เพียงแค่เรื่องของภรรยา ยังมีเรื่องตำแหน่งของทายาท บริษัทด้วย ยิ่งไปกว่านั้นเขายังอยากจะตามที่อยู่ของซูรั่วหลีดีๆ เนื่องจากว่าเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง ตอนนี้เป็นตายร้ายดี ยังไงก็ไม่รู้ ก็ต้องคิดหาทางตามหา ถ้าเกิดเธอยังมีชีวิตอยู่ล่ะ?

ถ้าหากตัวเองตามหาเธอพบ ยังสามารถคิดหาทางแอบไป จัดการที่พักพิงให้เธอได้ ให้เธอไปที่มุมหนึ่งของโลกนี้และใช้ ชีวิตด้วยการเปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามไม่ให้คนอื่นรู้

แต่ถ้าหากคนอื่น ในตระกูลซูพบเธอ หรือว่าทางด้านประเทศ ญี่ปุ่นพบเธอ ถ้าอย่างนั้นเธอต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ซูเฉิงเฟิงเห็นเขาไม่เต็มใจที่จะตกลง ก็ตะคอกด้วยน้ำเสียง เคร่งขรึมในทันที: “แกเป็นอะไร? หรือว่าแกถึงขนาดไม่ทำตาม การจัดเตรียมการของฉันงั้นเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ซูโสบู่เต้าก็ตระหนักในทันทีว่า ตัวเองไม่มี ช่องว่างให้ไกล่เกลี่ย เพื่อไม่ให้คุณท่านโกรธ เขาทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ และพูดว่า “ได้ครับพ่อ ผมจะฟังพ่อ ไปคืนนี้

ซูเฉิงเฟิงถึงได้พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และโบกมือพูดว่า “เอาละ แกกลับไปเก็บข้าวของ บอกกล่าวกับจือเฟยกับจื่อหย อีกหนึ่งชั่วโมงออกเดินทาง

ขณะที่ซูโสเต้าเพิ่งถูกพ่อบ้านเรียกออกไป ซูจือเฟยและซูจือห ยู ยังอยู่ในห้องหนังสือ มองดูหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างไม่หยุด หย่อน

หลังจากที่ไห่ซิงแม่ของพวกเขาจากไป ระหว่างทางที่ขับรถ กลับไปที่บ้านแม่ ก็โทรหาพวกเราสองพี่น้อง

ในโทรศัพท์ ตู้ไห่ซิงบอกเรื่องราวที่เกี่ยวกับซูรั่วหลีให้พวกเขา อย่างใจเย็นมาก ซูจือเฟยและซูจือหยต่างตกใจกับข่าวนี้จนพูด อะไรไม่ออก